ผู้มีศรัทธาชื่อว่าไม่ยากจน ร่าเริงบันเทิงใจ ด้วยสัมโมทนียกถา เล่ม 1 หน้า 25
หน้าที่ 25 / 146

สรุปเนื้อหา

บทที่ ๕ ของบันทึกใจนี้ได้กล่าวถึงความสัมพันธ์ระหว่างศรัทธาและความมั่งคั่ง โดยอธิบายว่าความยากจนไม่จำเป็นต้องเป็นเพราะการมีทรัพย์น้อย แต่สามารถเป็นเพราะการขาดศรัทธา หลักการของการประกอบสัมมาอาชีวะและการมีบุญเป็นสิ่งสำคัญในการพัฒนาชีวิต พระอริยเจ้าได้สอนว่าแม้ว่าคุณจะมีทรัพย์น้อย แต่ถ้ามีศรัทธาและใส่ใจในการทำความดี การเป็นคนมั่งคั่งก็สามารถเกิดขึ้นได้ในอนาคต ที่สำคัญคือการหยุดนิ่งในชีวิตและปล่อยให้บุญหนุนส่งอยู่เสมอ

หัวข้อประเด็น

-ศรัทธาในชีวิต
-ความสัมพันธ์ระหว่างศรัทธากับความมั่งคั่ง
-การสร้างบุญ
-บทเรียนจากธรรมะ
-สัมมาอาชีวะ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

๒๕ ว่าไร บันทึกใจ ด้วยสัมโมหนี่ยกถา เล่ม ๑ บทที่ ๕ ผู้มีศรัทธาชื่อว่าไม่ยากจน บุคคลแม้มิทรัพย์น้อยแต่มีศรัทธามั่นคง พระอริยเจ้า กล่าวว่า ไม่ใช่คนยากจน แม้จะจนเพราะมีทรัพย์น้อย ก็เป็นความจนชั่วคราว เมื่อขยันประกอบสัมมาอาชีวะ และมั่นส่งสมาทุกสุดอย่างต่อเนื่อง ย่อมเต็มเปี่ยมไปด้วยบุญดูน้ำที่ไหลลงสู่มือที่ละหยุด ก็ทำให้มือเต็มด้วยน้ำได้ตรงกันข้าม บุคคลแม้มิทรัพย์มากแต่ไม่มีศรัทธา ถึงรวยก็ร่อยร้าว เมื่อผลแห่งทานกุศลในดีติดผลจนหมดกำลัง และมีความตระหนี่รอบงำ ไม่ให้ทาน ไม่มีบุญใหม่เพิ่มเติม ไม่นานชีวิตก็จะตกต่ำ กลับสู่ความยากจน ดูไข่ใหญ่ที่รากเน่าเสียด ไม่สามารถดูดซึมได้ และอาหารจากผืนดินได้ในที่สุดกล้มลง
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More