รำรำ นับถึใจ ด้วยสัมมาเที่ยถา เล่ม 1 ร่าเริงบันเทิงใจ ด้วยสัมโมทนียกถา เล่ม 1 หน้า 141
หน้าที่ 141 / 146

สรุปเนื้อหา

การเขียนบทสัมมาเที่ยถามีหลักการที่สำคัญ อาทิเช่น การรู้วัตถุประสงค์ในการเขียนเพื่อสร้างพลังใจให้เจ้าภาพ รวมรวมแหล่งข้อมูลจากพระไตรปิฏกและคำสอนของพระอาจารย์ โดยมีเนื้อหาธรรมที่ส่งเสริมกำลังใจ ไม่ใช่การพยากรณ์อนาคต การเขียนบทสัมมาเที่ยถาจึงมีจุดมุ่งหมายเพื่อช่วยให้ผู้ฟังได้มีความสุขในบุญกุศลที่ทำ และมีแรงบันดาลใจในการทำดีในอนาคต.

หัวข้อประเด็น

-หลักการเขียนบทสัมมาเที่ยถา
-วัตถุประสงค์การเขียน
-การอ้างอิงแหล่งข้อมูล
-การให้พรในบทสัมมาเที่ยถา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

150 รำรำ นับถึใจ ด้วยสัมมาเที่ยถา เล่ม 1 หลักการและวิธีการเขียนบทสัมมะเที่ยถา 1. หลักการเขียนบทสัมมาเที่ยถา การเขียนบทสัมมาเที่ยถา มีหลักทั่วๆ ไป พอจะกล่าวได้ดังนี้ 1.1 รู้วัตถุประสงค์ของบทสัมมาเที่ยถา ว่า เพื่อยกใจให้เจ้าภาพมีดี จิมเจ็บ เบิกบานใจในบุญกุศล ที่กระทำและเกิดแรงบันดาลใจอยากนำไปเป็นบุญปลี่ยมขึ้นไป 1.2 รวมรวมแหล่งข้อมูลที่นำเข้ามาอ้าง ได้แก่พระไตรปิฏก หลักธรรม พุทธวจิต พุทธวจนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า และโอวาทหรือคำสอนของครูบาอาจารย์พระเดชพระคุณหลวงพ่อทังสอน และคุณยายอาจารย์มหาร์ตนุบาสิกาจันทร์ ขนุนกลุ่ง ซึ่งเป็นถ้อยคำที่เพราะมีเนื้อหาเหมาะสม 1.3 เนื้อหาธรรมเป็นการให้พร ไม่เป็นการพยากรณ์ เพราะการพยากรณ์เป็นการบอกอนาคต เป็นวิสัยของผู้มีวิชา ที่เรียกว่า อนาคตังสญาณ เห็นภาพในอนาคตว่าจะเกิดอะไรขึ้นแล้วนำมากล่าว
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More