วาริร บันทึกใจ ด้วยสัมม์โมทนียกา เล่ม ๑ ร่าเริงบันเทิงใจ ด้วยสัมโมทนียกถา เล่ม 1 หน้า 54
หน้าที่ 54 / 146

สรุปเนื้อหา

ในเมื่อวาระสุดท้ายของชีวิตมาถึง ทุกสิ่งที่เรามีจำเป็นต้องละไว้ แม้มีทรัพย์สมบัติหรือยศสูงส่งแค่ไหน ผู้มีปัญญาต้องเข้าใจว่า สิ่งที่แท้จริงคือการทานซึ่งเป็นเสบียงในภพชาติหน้า ท่านทนดีงหลายรู้ดีว่าแม้จะอยู่ในโลกนี้ เราก็ไม่ควรให้กระแสโลกมาหลงเราได้

หัวข้อประเด็น

-ความหมายของชีวิต
-การปล่อยวาง
-ปัญญาและการใช้ชีวิต

ข้อความต้นฉบับในหน้า

วาริร บันทึงใจ ด้วยสัมม์โมทนียกา เล่ม ๑ ๕๓ เมื่อวาระสุดท้ายของชีวิตมาถึง และจะมีทรัพย์สมบัติ ยศ บริวาร หรือความเป็นใหญ่มหามายเพียงใด ก็จำต้องละไว้แม้สิริของตน ผู้มีปาญญา รู้ความจริงข้อนี้แล้ว ย่อมมั่นให้ทน เพราะทานนี้จะเป็นเสบียง เป็นที่พึ่งติดตามไปในภพชาติเบื้องหน้า ท่านทนดีงหลายได้ชื่อว่าเป็นผู้ฉลาดในการดำเนินชีวิต แม้อยู่กับโลก แต่กระแสโลกไม่อาจทำให้มาม่ามหลงได้ประดุจใบวัวที่น้ำไม่อาจชิมชมได้
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More