ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 74
อาหารเป็นชนกปัจจัยแห่งธาตุทั้งหลายที่มีอาหารเป็นสมุฏฐาน
เป็นอาหารปัจจัย อัตถิปัจจัย และอวิคตปัจจัยแห่งธาตุที่เหลือ
ฤดู เป็นชนกปัจจัยแห่งธาตุทั้งหลายที่มีฤดูเป็นสมุฏฐาน เป็น
อัตถิปัจจัย และอวิคตปัจจัยแห่งธาตุที่เหลือ
มหาภูตที่มีกรรมเป็นสมุฏฐาน ย่อมเป็นปัจจัยแห่งมหาภูตทั้งหลาย
ที่มีกรรมเป็นสมุฏฐาน (ด้วยกัน) บ้าง ที่มีสิ่งอื่นมีจิตเป็นต้นเป็น
สมุฏฐานบ้าง (ก็ได้)
ฉันเดียวกัน มหาภูตที่มีจิตเป็นสมุฏฐาน ย่อมเป็นปัจจัยแห่ง
มหาภูตทั้งหลายที่มีจิตเป็นสมุฏฐาน (ด้วยกัน) บ้าง ที่มีสิ่งอื่นมีกรรม
เป็นต้นเป็นสมุฏฐานบ้าง (ก็ได้)
มหาภูตที่มีอาหารเป็นสมุฏฐาน ย่อมเป็นปัจจัยแห่งมหาภูตทั้ง
หลายที่มีอาหารเป็นสมุฏฐาน (ด้วยกัน) บ้าง ที่มีสิ่งอื่นมีกรรมเป็นต้น
เป็นสมุฏฐานบ้าง (ก็ได้)
มหาภูตที่มีฤดูเป็นสมุฏฐาน ย่อมเป็นปัจจัยแห่งมหาภูตทั้งหลาย
ที่มีฤดูเป็นสมุฏฐาน (ด้วยกัน) บ้าง ที่มีสิ่งอื่นมีกรรมเป็นต้นเป็น
สมุฏฐานบ้าง (ก็ได้)
ในมหาภูตที่มีกรรมเป็นสมุฏฐานเหล่านั้น ปฐวีธาตุที่มีกรรมเป็น
* ชนกปัจจัย เป็นปัจจัยโดยทำให้เกิด อุปนิสสยปัจจัย เป็นปัจจัยโดยเป็นพื้นฐาน
ปัจฉาชาตปัจจัย เป็นปัจจัยโดยที่เกิดทีหลัง คือว่า จิตเจตสิกเกิดทีหลัง ก็เป็นปัจจัย
คือสนับสนุนรูปซึ่งเกิดก่อนได้ อัตถิปัจจัย เป็นปัจจัยโดยที่อยู่ ถ้าไม่มีอยู่ก็สิ้นความ
เป็นปัจจัย อวิคตปัจจัย เป็นปัจจัยโดยที่ยังไม่ปราศ ถ้าปราศไปแล้วก็สิ้นความเป็น
ปัจจัย อาหารปัจจัย เป็นปัจจัยโดยเป็นอาหาร สนับสนุนรูป