ชื่อ-ฉายา : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 25 / 45

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - - หน้าที่ 180 เพราะการอยู่เว้น รุกขมูลกังคะ โสสานิกังคะ นี้ ภิกษุณีรักษายาก สหายย่อมไม่ควรแก่ภิกษุณี ก็แลในที่เช่นนั้น หญิงสหายที่มีฉันทะเสมอ กันหาได้ยาก หากหาได

บทความนี้พูดถึงธุดงค์สำหรับภิกษุณีและความสำคัญในการปฏิบัติทางธรรมเพื่อประโยชน์ต่างๆ ธุดงค์ถูกจำแนกออกเป็นหลายประเภท และความเหมาะสมในการบริโภคสำหรับภิกษุณีได้รับการพูดถึง โดยมีการอธิบายถึงความสำคัญของธ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 29 ไม่ได้เรียนต่ออาจริยมุข (ปากของอาจารย์) จึงไม่อาจยืนยันว่า อาจาย์ทั้งหลายกล่าวอย่างนี้ ( เพราะฉะนั้น) เธอจงไปฟังในสำนักแห่ง อาจารย์ทั้งหลาย ที่ควรจะเป

ในบทนี้มีการสนทนาระหว่างพระจุฬาภัยและพระเถระมหาธรรมรักขิตเกี่ยวกับการศึกษาธรรม พระจุฬาภัยได้รับคำแนะนำให้ไปฟังธรรมจากพระเถระที่วัดเขาตุลาธารบรรพต ซึ่งพระเถระมีความเชี่ยวชาญด้านปริยัติ โดยพระจุฬาภัยมีก

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที 51 พิศวงติดใจในส่วนดี ( ของรูปนั้น ) แม้เล็กน้อย ไม่ถือส่วนเสียของมัน แม้ ( มองเห็น ) โต้งๆเมื่อจะจากไปเล่าก็ไม่ใคร่จะพ้นไปได้ จาก ทั้งที่มีความอาลัย คนโท

บทความนี้เกี่ยวข้องกับการพิจารณาความรู้สึกของมนุษย์เมื่อเห็นรูปต่างๆ โดยอธิบายถึงบุคคล 3 ประเภทที่มีการตอบสนองต่อรูปดังกล่าว ทั้งคนโทสจริต คนโมหจริต และคนสัทธาจริต พร้อมทั้งมีการพูดถึงคุณสมบัติของผู้ท

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที 61 วิกขายตกะ วิกขิตตกะ หตวิจิตตกะ โลหิตกะ ปุฬวกะ อัฏฐิกะ นี้อนุสสติ ๑๐ คือ พุทธานุสสติ ธัมมานุสสติ สังฆานุสสติ สีลานุสสติ จาคานุสสติ เทวตานุสสติ มรณานุสสต

ในส่วนนี้ของวิสุทธิมรรคได้กล่าวถึงการฝึกกรรมฐานที่มีจำนวน 10 ข้อ ได้แก่ อนุสสติ 10 จำแนกเป็นพุทธานุสสติ ธัมมานุสสติ สังฆานุสสติ ฯลฯ พร้อมอธิบายถึงพรหมวิหาร 4 อรูป 4 และการวินิจฉัยในการนำกรรมฐานมาใช้อย

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 105 เล็บ ขน (จมูก?) ของพระโยคาวจรนั้นยาวหรือว่าร่างกายมี เหงื่อไคลจับก็ดี เมื่อนั้น ชื่อว่า วัตถุภายในไม่สดใส คือไม่หมด จด ส่วนว่าเมื่อใดจีวรของเธอคร่ำคร

บทความนี้พูดถึงความสำคัญของความสะอาดทั้งภายในและภายนอกของพระโยคาวจร ซึ่งมีผลต่อการพิจารณาสังขารโดยญาณที่หมดจด หากวัตถุภายในและภายนอกไม่สดใส จะส่งผลกระทบต่อญาณในจิตเจตสิก ทำให้สังขารไม่ปรากฏชัดและกรรมฐ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 168 ฌานก็เกิดแต่สัมปยุตสมาธิโดยแท้ แต่ถึงกระนั้นก็สมาธิ ( ในทุติย ฌาน ) นี้เท่านั้นควรเรียกว่าสมาธิ เพราะไม่หวั่นไหว และเพราะ ผ่องใสดีอย่างยิ่ง โดยปราศจา

ทุติยฌาน เป็นฌานที่สองที่มีความสำคัญซึ่งเกิดจากสัมปยุตสมาธิ ในการพิจารณาทุติยฌานนี้ นักปฏิบัติต้องทราบลักษณะเฉพาะที่รู้จักกันว่า ปีติสุข และ เอกัคคตา โดยฌานนี้ไม่มีวิตกวิจารที่กวนใจ ทำให้เกิดความผ่องใ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 181 ครั้นเมื่อพระโยคาวจรนั้นออกจากตติยฌานแล้ว มีสติสัม ปชัญญะปัจจเวกขณ์องค์ฌานทั้งหลายอยู่ สุขกล่าวคือ โสมนัสเวทนา เจตสิกสุข ปรากฏโดยความเป็นองค์หยาบ อุเ

เนื้อหานี้กล่าวถึงการบรรลุถึงจตุตถฌานซึ่งเป็นการเข้าใจบริสุทธิ์ของจิต โดยการทำสมาธิและการฝึกปฏิบัติภาวนา เพื่อให้เกิดความอุเบกขาและความสงบ การค้นคว้าจิตวิญญาณผ่านการสัมผัสที่ละเอียดและการละความรู้สึกท

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 208 [วิปุพพกอสุภ] อสุภที่มีน้ำเหลืองไหลเยิ้มอยู่ในที่ ๆ แตกปริทั้งหลาย ชื่อ วิปุพพะ วิปุพพะนั่นเองเป็นวิปุพพกะ นัยหนึ่ง วิปุพพอสุภ จัดว่า เป็นของน่าเกลีย

บทความนี้นำเสนอความหมายของอสุภในทางพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะอย่างยิ่งประเภทต่างๆ ของอสุภ ได้แก่ วิปุพพะ, วิจฉัททะ และวิกขายตกะ อธิบายลักษณะและความน่าเกลียดที่เกี่ยวข้องกับแต่ละประเภท ซึ่งเป็นการเน้นย้ำถึง

ก็แลในอนุสติ ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 246 ฉอนุสสตินิเทศ ๑๐ ที่ท่านจัดไว้ในลำดับแห่งอสุภ สตินั่นเอง ชื่อว่าอนุสติ เพราะเกิดขึ้นบ่อยๆ อนึ่ง สติ ชื่อว่าอนุสติ เหตุเป็น ความระลึกอันน

เนื้อหาเกี่ยวกับอนุสติที่แบ่งออกเป็นประเภทต่างๆ เช่น พุทธานุสติ ที่เน้นที่พระพุทธคุณ ธรรมานุสติ ที่เกี่ยวข้องกับพระธรรม และ สังฆานุสติ ที่เกี่ยวกับพระสงฆ์ รวมไปถึงการระลึกถึงศีล จาคานุสติ และเทวดา ซึ่

* ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 247 นุสตินั่น เป็นคำเรียกสติอันมีคุณมีศรัทธาเป็นต้นของตน ตั้งเทวดาไว้ ในฐานะพยานเป็นอารมณ์ สติอันปรารภความตายเกิดขึ้น ชื่อ มรณานุสติ คำว่า มรณา นุสตินั

เนื้อหานี้ได้อธิบายถึงคำว่า มรณานุสติ ซึ่งเป็นสติที่เกี่ยวกับความตาย รวมถึง กายคตาสติ ที่เกี่ยวข้องกับการรับรู้สรีระ กายที่มีปฏิกูลเป็นอารมณ์ และ อานาปานสติ ที่เน้นการตระหนักรู้ในลมหายใจเข้าและออก นอก

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 260 รูปาวจรฌาน ๔ นี่แล พึงทราบว่า ชื่อ จรณะ แท้จริง ธรรม ๔ 4. ๑๕ ประการนีนั่นเอง ท่านเรียกว่า จรณะ เพราะเป็นทางดำเนินไปถึง ทิศอมตะแห่งพระอริยสาวกดังพระอา

ในบทนี้กล่าวถึงจรณะและความเข้าใจในวิชชาแห่งพระพุทธเจ้า โดยอธิบายถึงการเข้าถึงพระสัพพัญญูและพระมหากรุณา รวมถึงการปฏิบัติตามคำสอนของพระอานนท์เพื่อพัฒนาตนไปสู่ความเป็นพระอริยสาวก คำอธิบายเน้นถึงความสำคัญ

* ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 275 " ใครนะ รุ่งเรืองด้วยฤทธิด้วยยศ ( บริวาร ) มีสีกายงาม ยังทิศทั้งปวงให้สว่าง ( มา ) ไหว้เท้า ของเรา " เทพบุตรนั้นกราบทูลว่า " ในชาติก่อน ข้าพระองค์เ

ในบทนี้กล่าวถึงเรื่องของเทพบุตรที่บอกเล่าถึงชาติปางก่อนที่เป็นกบและได้ฟังพระธรรมของพระพุทธเจ้า ก่อนจะน้อมนำตัวเองเข้าสู่การตรัสรู้และได้รับการเทศน์ธรรมซึ่งทำให้บรรลุผลในขั้นของโสดาปัตติผล นอกจากนี้ยัง

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 289 บรรลุได้ อนึ่ง ศาสนธรรมนั้น ( เมื่อ ) บุคคลฟังอยู่ ก็นำความงามมา ให้ได้โดยแท้ แม้ด้วยการฟัง โดยข่มนิวรณ์ได้ ในขณะฟัง ) เพราะ เหตุนั้น จึงชื่อว่างามใน

ในบทนี้กล่าวถึงความงามที่เกิดจากการฟังและปฏิบัติศาสนธรรมซึ่งนำมาซึ่งความสุขและความเป็นตา ที่มีความงามในเบื้องต้น ท่ามกลาง และเบื้องปลาย ผ่านการประกาศพรหมจรรย์และแสดงศาสนธรรมต่างๆ โดยใช้หลักการของพยัญช

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 297 เป็นวินิจฉัยในบทนี้ คือการนำเข้าไป ชื่อ อุปนยะ ธรรมย่อมควร ซึ่งการที่บุคคลแม้ผ้าหรือศีรษะไฟไหม้ก็เฉย (คง) นำเข้าไปในจิตของ ตน ๆ โดยทำให้มีขึ้นจนได้ เ

ในบทนี้กล่าวถึงแนวทางและวิเคราะห์ธรรมที่เรียกว่า อุปนยะ ซึ่งชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของการนำธรรมเข้าสู่จิตใจ ทำให้บุคคลรู้แจ้งถึงความจริงในพระนิพพาน ซึ่งอาจจะไม่สามารถได้จากเครื่องประดับภายนอก หรืออาจจะ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 298 แท้จริง โลกุตตรธรรมนั้น ไม่เป็นวิสัยของพวกคนโง่เลยทีเดียว [อีกนัยหนึ่ง ธรรมคุณบทหลังๆ เป็นเหตุของบทหน้าๆ] อีกนัยหนึ่งเล่า ธรรมนี้เป็น สุวากฺขาตะ ถามว

บทความนี้การพูดถึงธรรมของโลกุตตรที่ไม่เข้ากับคนโง่และสำคัญของการระลึกถึงพระธรรมคุณที่ช่วยทำให้จิตบริสุทธิ์ ในขณะที่จิตเดินตามทางของพระธรรม ยุติการครอบงำของราคะ โทสะ และโมหะ จนกระทั่งฌานได้เกิดขึ้นขณะร

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 306 องชาวโลกทั้งปวงฉันนั้น แท้ พระสงฆ์ก็เป็นที่เพาะปลูกบุญทั้งหลายของชาวโ จริง เพราะอาศัยพระสงฆ์ บุญทั้งหลายอันเป็นเครื่องบันดาลประโยชน์ เกื้อกูล และความ

ในบทความนี้กล่าวถึงบทบาทของพระสงฆ์ในฐานะผู้เพาะปลูกบุญและต้นแบบในการเข้าถึงความสุขของชาวโลก ว่าด้วยการระลึกถึงพระสังฆคุณเพื่อสร้างฌานและความเคารพในพระสงฆ์ ซึ่งนำไปสู่ความเจริญรุ่งเรืองในด้านจิตใจและศร

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 310 เป็นศีลไม่ขาดเป็นต้นดังนี้อยู่ ในสมัยนั้น จิต (ของเธอ ) ย่อมไม่เป็น จิตที่ราคะกลุ้มรุม ไม่เป็นจิตที่โทสะกลุ้มรุม ไม่เป็นจิตที่โมหะกลุ้มรุม เลยทีเดียว

ในเนื้อหาเกี่ยวกับวิสุทธิมรรค ภาค ๑ ตอน ๒ อธิบายความสำคัญของศีลและฌานที่เกิดจากการระลึกถึงคุณของศีล โดยจิตที่มีศีลไม่ขาดจะสามารถหลุดพ้นจากราคะ โทสะ และโมหะ และยังทำให้เกิดฌานที่เป็นอุปจารซึ่งเชื่อมโยง

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 315 อุปจารเท่านั้น ( และ ) ฌานนี้นั้น ก็ถึงซึ่งความนับ ( ชื่อ) ว่า จาคา นุสสตินั่นเอง เพราะเป็นฌานที่เกิดขึ้นด้วยอำนาจการระลึกถึงจากคุณ [อานิสงส์เจริญจาค

บทความนี้สรุปเกี่ยวกับจาคานุสสติที่มีพลังในการช่วยให้ภิกษุเจริญเมตตาและสละ ทุกคนที่มีจาคานุสสติเป็นประจำจะมีแนวโน้มที่จะไม่โลภ และชัดเจนในแก่นแท้ของการเป็นผู้มีปัญญา โดยจะพาไปสู่สุคติในเบื้องหน้า การท

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 317 * ตนเพราะในอรรถกถาแก้ไว้เป็นมั่นเหมาะว่า " ตั้งเทวดาไว้ในฐาน แห่งพยาน ระลึกถึงคุณทั้งหลายของตน " ( [เทวตานุสสติฌาน] "ดังนี้ เพราะเหตุนั้น เมื่อพระโยค

บทความนี้สำรวจอย่างละเอียดถึงการฝึกอบรมจิตด้วยเทวตานุสสติ และความสำคัญของการระลึกถึงคุณของเทวดาในทางพุทธศาสนา โดยเน้นว่าการพัฒนาจิตจะได้รับประโยชน์จากการมีศรัทธาและการน้อมสู่คุณงามความดี นอกจากนี้ยังพ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 322 ปริจเฉทที่ ๒ ชื่อ ฉอนุสสตินิเทศ ในอธิการแห่งสมาธิภาวนา ในปกรณ์วิสุทธิมรรค อันข้าพเจ้าทำเพื่อประโยชน์แก่ความปราโมชแห่งสาธุชน ดั่งนี้