วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ วิสุทธิมรรคแปล ภาค 1 ตอน 2 หน้า 277
หน้าที่ 277 / 324

สรุปเนื้อหา

ในบทนี้กล่าวถึงเรื่องของเทพบุตรที่บอกเล่าถึงชาติปางก่อนที่เป็นกบและได้ฟังพระธรรมของพระพุทธเจ้า ก่อนจะน้อมนำตัวเองเข้าสู่การตรัสรู้และได้รับการเทศน์ธรรมซึ่งทำให้บรรลุผลในขั้นของโสดาปัตติผล นอกจากนี้ยังอธิบายถึงความหมายของการตรัสรู้สัจจะ ๔ และพระญาณอันเกิดขึ้นในที่สุด โดยกล่าวถึงอรหัตมรรคและความสำคัญของวิโมกขันติกญาณ ที่นำไปสู่อรหัตผลและพุทธญาณ

หัวข้อประเด็น

-เทพบุตรในชาติปางก่อน
-การตรัสรู้ของพระพุทธเจ้า
-อรหัตผลและวิโมกขันติกญาณ
-โสดาปัตติผล
-การศึกษาพระธรรม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

* ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 275 " ใครนะ รุ่งเรืองด้วยฤทธิด้วยยศ ( บริวาร ) มีสีกายงาม ยังทิศทั้งปวงให้สว่าง ( มา ) ไหว้เท้า ของเรา " เทพบุตรนั้นกราบทูลว่า " ในชาติก่อน ข้าพระองค์เป็นกบ ซึ่งเป็นสัตว์ จำพวกวาริโคจร ( หากินทางน้ำ อยู่) ในน้ำ เมื่อข้าพระองค์กำลังฟัง พระสุรเสียงแสดง ธรรมของพระองค์อยู่ คนเลี้ยงลูกโคได้ทำให้ ข้าพระองค์ตาย " พระผู้มีพระภาคเจ้าจึงทรงแสดงธรรมแก่เทพบุตรนั้น ธรรมาภิสมัย ได้มีแก่สัตว์ ๘๔,๐๐๐ ฝ่ายเทพบุตรตั้งอยู่ในโสดาปัตติผล ทำความ ยิ้มแย้มกลับไป แล [แก้อรรถบท พุทโธ] ส่วนที่ทรงพระนามว่า พุทโธ ก็เพราะความที่ทุกสิ่งทุกอย่าง ที่ชื่อว่าเป็นสิ่งที่ควรรู้มีอยู่ ทรงรู้สิ่งที่ควรรู้ นั้น ) ทั้งหมด ด้วยอำนาจ วิโมกขันติกญาณ ( พระญาณอันเกิดขึ้นในที่สุดแห่งวิโมกข์) อีกนัย หนึ่ง เพราะเหตุที่ตรัสรู้สัจจะ ๔ ด้วยพระองค์เองบ้าง ทรงยังสัตว์อื่นๆ มหาฎีกาว่า วิโมกข์ หมายเอาอรหัตมรรค (คืออรหัตมรรค) เพราะพ้นจากปฏิปักข ธรรมโดยประการทั้งปวง ที่สุดแห่งวิโมกข์นั้นก็คืออรหัตผล (อรหัตผล) ญาณอันเกิดใน อรหัตผลนั้น ชื่อ วิโมกขันติกญาณ เพราะเมื่อได้อรหัตผลนั้นแล้วจึงได้ญาณนั้น วิโมก ขันติกญาณนี้คือพุทธญาณทั้งปวง กับทั้งพระสัพพัญญุตญาณ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More