ดังนี้ : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 41 / 308

…ี้ว่า' ไม่ทรงทำรามิภาวะการบำให้เป็นต้น แก่นชนเหล่าอื่น" เอ้ย ! น่าตีบันดาไม่รู้จะอะไรเสร็จบ่นๆ หนอ" ดังนี้ จึงตกลงไว้ว่า"ดังนี้ พระผู้พระภาคเจ้า พระองค์นี้ ชื่อว่าเป็น ผู้เจริญที่สุดในโลก เพราะอธิษฐานว่าเป็…

บทความนี้นำเสนอเนื้อหาเกี่ยวกับพระโคดมซึ่งถือว่าเป็นผู้เจริญที่สุดในโลก เนื้อหามุ่งเน้นไปที่ความสำคัญของพระธรรมที่พระองค์ประกาศ โดยเฉพาะคำว่า 'ผู้เจริญที่สุด' ที่ถูกยกย่องและอธิบายตามประเพณีทางพุทธศาส

…านแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 350 "ถือเอา" เหมือนกัน. เหมือนในประโยคว่า "พอถือเอาได้เท่านั้น ก็ค่อยกลับไป" ดังนี้. สองงว่า ปิฎฐ์ ออฺมาน ความว่า "เที่ยวไปทั่วทั้งเมือง เวริญ่า อย่าว่าแต่ก่อนข้าวเลย ไม่ได้เลยที่สุด…

เนื้อหาแสดงถึงการตีความเกี่ยวกับการถือเอาของในบริบทของพระพุทธศาสนา โดยมีตัวอย่างที่ชัดเจนเกี่ยวกับข้าวแดงแงงและเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นในรูปแบบของการปฏิบัติของพระเถระและคนทั่วไป การ์ตูนพระพุทธเจ้าใ

…ดียว ด้วยคิดว่า 'มนุษย์ทั้งหลาย ไม่ชีถวายบำทบาทที่สุดหรือลึกอย่างใดอย่างหนึ่ง แก่พวกเรา' เพื่อนฉัน' ดังนี้, เพราะความวิตกอย่างว่านี้ มนุษย์เหล่านั้นได้ปล่อยกิเลส (ความเข้าใจผิด) จะพึงเป็นผู้เข้าใจก่อนบ่าย เ…

ในด้านการเข้าใจถึงความเป็นจริงเกี่ยวกับธรรมและพระผู้มีญาณ ในนามของพระโสดาบัน พระสกาจาคามี และพระอรหันต์ ส่วนหนึ่งมีการกล่าวถึงการดำเนินชีวิตและพฤติกรรมของพระภิกษุในกาลพุทธกาลในการให้อภัยและความบริสุทธ

… จึงตรัสพระคาถาสั่ง มืออ่าวว่า " อย่ายล โมหัคคัลานะ ! " คำว่า " สัตว์ทั้งหลาย พึงได้รับแม่ซึ่งวิลาส ดังนี้ พระ ผู้มีพระภาคเจ้าไม่ได้ตรัสไว้ในคำว่า " อย่ายล โมหัคคัลานะ !" ดังนี้ เป็นต้น แม่ก็จริง ถึงกระนั้น…

ในบทนี้กล่าวถึงบทสนทนาระหว่างพระผู้มีพระภาคเจ้าและพระเถระที่ให้ความสำคัญกับการประกาศอนุญาตและการเข้าใจในธรรมชาติของคำตัดสิน เมื่อพระผู้มีพระภาคเจ้าได้ตรัสคัดค้านคำทูลของพระเถระนั้น พระเถระแสดงถึงความเ

ประโยค - ปฐมสัมมาสิกาแปล ภาค ๑ หน้าที่ 368 ดำรงอยู่ได้นาน เพราะเหตุนี้ " ดังนี้ ส่วนพระมหาปทุมะ กล่าวว่าไว้ว่า " เหตุการณ์นั้นก็เป็น ของไม่หวั่นแก่พระอรหันต์สาวก ผู้ได้บรรลุสุดยอด…

เนื้อหา กล่าวถึงการสนทนาแก่พระอรหันต์สาวกที่ไม่หวั่นไหวต่อสถานการณ์ รวมทั้งความสำคัญของการวิจัยและคำถามที่เกิดขึ้น โดยมีเนื้อหาในการสัมพันธ์กับพระสัมมาสัมพุทธเจ้าและความเข้าใจในหลักการของเหตุและผล ที่

…้นในสรีระ- ประเทศตรงนี้ของท่าน, จึงขอความเสื่อมชิ่นให้ถึงท่าน, ท่าน จงรีบให้หมอเอียวยามันเสียเถิด " ดังนี้ ผู้นุ่งบรมนันดังกล่าวว่า " ลีละ ท่านอาจารย์ ! ท่านนั้นแหละจงเยียวยามันเกิด " จึงกล่าวรีวิวประเทศ ซึ…

ในบทนี้พูดถึงการเปรียบเทียบระหว่างการรักษาในทางการแพทย์กับการปฏิบัติธรรมในพระพุทธศาสนา โดยใช้ตัวอย่างแพทย์ที่ไม่ชำนาญในการทำผ่าตัด ซึ่งเน้นความเข้าใจในความสำคัญของการให้อภัยและการตระหนักถึงข้อผิดพลาดโ

…่ทุกแห่ง ก็แต่ ผู้ศึกษาวรตราบเนื่องความนี้ ตามแนวคัมภีร์ศีลทธาศาสตร์. องค์ ในคำว่า "อุชฌายตติ" เป็นดังนี้ มีชนิดดังนี้ คือ มนุษย์ทั้งหลาย เมื่อคิดถึงเรื่องราวเป็นดังว่า "พระสมณศากยบุตรเหล่านั้น เป็นผู้ไม่ม…

ในบทความนี้กล่าวถึงพระคุณเจ้าในฐานะที่เป็นพระอรหันต์ และมีอิทธิพลต่อผู้คนที่อยู่ในบริษัทนั้น ๆ พระราชดำรัสที่มีผลต่อความคิดของมนุษย์ และการกระจายข่าวเกี่ยวกับพระเถระที่อาจมีผลทางลบต่อภาพลักษณ์ของพระสม

ประโยค ๑ ปฐมมัตถก ปาฏิเทสกวินายวัดติ ในบทว่า "ถอยยลุงชาต" นี้ มีวิจฉัยดังนี้:- โจษ์ กล่าวว่า ขโมย ความเป็นแห่งมโขชื่อว่า ถอยฯๆ 邦ว่า "ถอยฯ" นี้ เป็นชื่อแห่งจิตคิดจะลัก.. สงบว่า …

บทนี้วิเคราะห์คำว่า 'ถอยยลุงชาต' ในบริบทของพระธรรม ว่าด้วยความเป็นโม่ยและจิตใจที่มีการคิดเคลื่อนไหว ซึ่งส่งผลต่อการทำความเข้าใจในธรรมคำสอนเพื่อการพัฒนาจิตใจให้สงบและมีสติ. พระผู้มีพระภาคเจ้าได้สอนถึงจ

…ทาคำแปล ภาค ๒ - หน้า 234 กับคำว่า "ภิกษุยืนอยู่ในค่านภาษี โยนทรัพย์ให้ดาวค่านภาษี ต้องอาบัติปราชิก" ดังนี้ ที่ซึ่งว่า อัตตลักษณะ ได้แก่ภุมิอังคะว่า "ท่านอาจลักส่งของชื่อโน่นมาในเวลานั้น" บรรดาภิกษุผู้สังกับ…

ในหน้า 234 ของหนังสือเรื่อง 'ปฐมสมันต์ปลาทาคำแปล ภาค ๒' กล่าวถึงกรณีของภิกษุที่ยืนอยู่ในค่านภาษี กรณีการส่งทรัพย์และความเกี่ยวข้องกับอัตตลักษณะ ความหมายของสาหติปัญจกะ และการติดตามภิกษุผู้ส่งทรัพย์ นอก

…ย์นี้อยู่ในสถานที่ นี้" นั้น, พวกเรามาไปเอาทรัพย์นั้น แล้วก็ทำเพียญบูชา และบักเป็น อยู่ อย่างสบาย ๆ ดังนี้. ก็ต้องทุกกฏ ๆ คำพูดเดียว. เธอได้หลายในวันนั้นแล้ว จึงแสงหากอ บก็เธอรูปนั้น มีองสำหรับตนอยู่ซึ่ร, จ…

เนื้อหาว่าด้วยการเดินทางไปยังกรุงเทพฯ ของตัวละครหนึ่ง ซึ่งมีการพูดคุยและซักชวนกันเกี่ยวกับการเดินทาง ไปยังสำนักงานของภิกษุ พวกเขาแบ่งปันทรัพย์สมบัติและทำการบูชา ขณะเดียวกันก็มีการพูดถึงกฎเกณฑ์ต่าง ๆ ท

…ะนี้ไปในที่นี้" พูดเองเลยว่า "ท่านองค์มอบภัณฑะชื่อ" ให้แก่ข้าเจ้า, ข้าจะเจ้านำเอาภัณฑะของพวกท่านไป" ดังนี้ แล้วเอาศรีพระภัณฑะของพวกชนะเหล่านั้นเดินไป ลูกภัณฑะนั้นด้วยไอจิต ต้องทุกกุจ. เมื่อยังไม่ท่านให้เลยบ…

บทนี้นำเสนอการวิเคราะห์คำว่า 'ภาระที่หัว' ซึ่งหมายถึงการถือภาระที่มีน้ำหนักในชีวิต โดยเฉพาะในพระพุทธศาสนา คนที่ถือภาระนี้ถือว่าสำคัญในการปฏิบัติธรรมและการเชื่อมโยงกับความคิดในศาสนา ส่งเสริมให้ผู้คนมีค

…้เป็นกุญแล้วบ้าง สะเก็ดทั้งหลาย กะทะออกแล้วบ้าง, จะถือเอาด้วยก็ดว่า "ต้นไม้นี้" พวกเจ้าของ ถึงแล้ว" ดังนี้ ควรอยู่. แม้นไม้สลากเครื่องหมายไว้ เมื่อใดเครื่องหมายถูกสละเกิดหุ่มปิด เมื่อฉัน จะถือเอาก็คร. มนุษย…

บทความนี้กล่าวถึงการใช้ถาวัลไม้และวัสดุธรรมชาติในการก่อสร้างเรือน โดยมุ่งเน้นที่การประหยัดและการนำวัสดุเหล่านั้นกลับมาใช้ใหม่ สิ่งสำคัญคือการเลือกใช้วัสดุที่มีอยู่ในธรรมชาติและการประโยชน์จากวัสดุเหล่า

…ือนกับคำอันนั้นแล. ส่วนภิษุใด คงพระเกษะสั่งว่า “คุณงไปยังวิหาร ชื่อโน้นแล้ว ชิกหรืออ้อจิวแล้วนามมา” ดังนี้ รับคำว่า “สาธุ” แล้วถือเอาไป, ไม่เป็นปราชิกแม่ก็กุฎิบุ่นนั้น. ในเพราะยังใจจิตให้เกิดขึ้น แล้ว เลื่อ…

บทความนี้นำเสนอเนื้อหาจากปฐมมัญญาปลาสำภากาม ภาค ๒ โดยกล่าวถึงบริบทที่สำคัญเกี่ยวกับการปฏิบัติธรรมในชีวิตประจำวันและความหมายของการมุ่งไปยังวิหาร การเล่าเรื่องของภิกษุและความสำคัญของการรักษาจิตใจให้สงบใ

…ป เป็นปราชญ์. ฝ่ายภิญญใด ใเมื่อพระเณรตอนมองอยู่ จึงเรียนท่านว่า "โปรด ให้เกิด ขอบคุณ! ผมจักขอมาอวย" ดังนี้ แล้วเรียนทว่าผมจะ ไปบ่อใดที่ไหน ขอบอภัย?" ส่วนพระเณรกล่าวจะกรุกูรูปนั้นว่า "คุณ จงไปอิ่มในที่ซึ่งคุ…

ในเนื้อหานี้มีการอธิบายถึงข้อกำหนดทางศาสนาและการปฏิบัติบูชาในวิหาร รวมถึงการสนทนาระหว่างพระเณรและภิญญซึ่งแสดงถึงความเข้าใจในคำสอนและอิทธิพลของการปฏิบัติศาสนา การเดินทางในการบำเพ็ญบุญ และการถามคำถามเกี

…ความไม่ฟั่นเฟือนในการทำตาม และการทำ นิทนิทหล่านี้นั่นเอง พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสว่า "ภิฏฐ์ อนาถปิต" ดังนี้เป็นต้น บรรดาเหล่านี้หลายบว่า ส ต มนุญฺโม ความว่า ภิฏฐ์ผู้ลักนั่น เข้าไปทรัพย์ที่ภูมิพลูผู้ส่ง บอกทำ…

เนื้อหาในบทนี้อธิบายเกี่ยวกับพระธรรมที่มีการตรัสถึงการลักทรัพย์และผลที่ตามมา รวมถึงความเข้าใจในทรัพย์ที่แตกต่างกัน การลักทรัพย์นั้นถือว่าเป็นปาราชิก และมีข้อห้ามที่ชัดเจนซึ่งอาจารย์พุทธราธิดได้ชี้ให้เ

…ั่งแล้ว จงลักของชื่อธิ จริงอยู่ บรรดาพวกเรา เท่านี้ สัมรักจิตนั้น เป็นคนมีชาติกล้า สามารถในการรรนี้ ดังนี้ สองว่าว อานาปัติ ทุกกุฎสุ ความว่า เป็นทุกกฎเก่าอาจารย์ ผู้สั่งอย่างนี้ก่อน แต่ถ้าคำสั่งนั้น คำเนินไ…

บทนี้กล่าวถึงการสื่อสารและการสั่งการในกลุ่มภิกขุ โดยเฉพาะการใช้คำพูดและความหมายที่ลึกซึ้งต่อการกระทำในพระพุทธศาสนา การสั่งการจากอาจารย์ถึงพระพุทธรักจิตและพระธรรมรักจิต รวมถึงการวิเคราะห์คำสั่งในบริบทต

…รย์ของพวกเรากล่าวอย่างนี้ว่า ได้ยินว่า คุณจงลักษณะนี้” ได้ยินว่า บรรดาพวกเรา ท่านเป็นบุรุษผู้กล้าญา ดังนี้ ด้วยอาการ อย่างนี้ เป็นทุกข์แก่มิแก่เธอเหล่านั้น สองบทว่า อาวุโส โป วิญญูวินิจ ฉันท์- ความว่าพระสงฆ…

เนื้อหาการสนทนาเกี่ยวกับคำสั่งและทัศนคติของพระพุทธวินิจต่อพระสงฆ์รักิต ในด้านการเป็นผู้นำและการจัดการวินัยในชุมชนพระสงฆ์ โดยกล่าวถึงสถานการณ์ต่างๆ ที่มีผลต่อการปฏิบัติธรรม ขอบเขตการปฏิบัติ และการรักษา

…องกลับไปแล้ว เธอเห็นของนั้นเขาเองจึงถือเอาด้วยคิดว่า "ของนี้" เรานำออกมาก่อน, บัดนี้ เป็นของของเธอ. ดังนี้, ยังรักษาอยู่ แต่มันด่าไทย, แม้เมื่อภิญกุ้บหนามหายไวแล้วถือเอา โดยนัยเป็นดังว่า "ถ้าจักเป็นด้าย, เร…

เนื้อหาเกี่ยวกับการเลือกสิ่งของในชีวิตโดยการใช้ผ้าสาฮากูเป็นสัญลักษณ์ในการตัดสินใจ ซึ่งให้แนวคิดว่าบางสิ่งควรถือเอาและบางสิ่งควรละทิ้ง โดยเฉพาะในความสัมพันธ์ที่เกี่ยวข้องกับคนอื่น การตัดสินใจที่ถูกต้อ

…ล. บรรดาปริปันจ์ ๒ นั้น การกำหนดนี้คือ ที่เป็นไปโดยถ้อย เป็นดันวา "ถ้าจักเป็นผ้าสาฯกู เราจักถือเอา" ดังนี้ การกำหนดนี้ ชื่อว่า ภัตปริป (การกำหนดสิ่งของ). [อรรถาธิบายโอกาสปริก] ส่วนการกำหนดโอกาส พึงทราบอย่…

บทความนี้นำเสนอการกำหนดอาหารในศาสนาที่มีบทบาทสำคัญในพระบาลี โดยเฉพาะอย่างยิ่งการปรึกปาวาหารในมหารฏกถา ซึ่งกล่าวถึงการกำหนดสิ่งของและการจัดเตรียมอาหารให้กับภิกขู เมื่ออยู่ในสถานการณ์ที่ท่านอาจไม่ได้เห็

…่ตนเป็นใหญ่ ก็เป็นสินใช้. ผลไม้ที่ภิกษุเคาระมัง ประกาศเวลาแล้วขบฉัน ด้วยทำในใจว่า "ของถึงคือแก เรา" ดังนี้ ก็เป็นอันขอบฉันดีแล้ว. ผลไม้ก็ก็เป็นภิก้ากระมัง เป็นประกอบอยางเดียว แล้วฉันก็เคระมังอย่างเดียว แต่ไ…

บทความนี้สำรวจความสัมพันธ์ระหว่างปราชญ์และผลไม้ในวัฒนธรรม ผ่านการวิเคราะห์การให้และความตั้งใจของภิกษุที่ถวายผลไม้ เพื่อประโยชน์ต่อสังคมและการศึกษาเรื่องศีลธรรม โดยเน้นความสำคัญของจิตใจในการให้และการเป