ปฐมสัมผัสภาค ๑ : หน้า 370/409

ประโยค - ปฐมสัมผัสภาค ๑ หน้า 365 ของท่านผู้มีญาณ ธรรมมนุษย์ทั้งหลาย พึงได้รับความเข้าใจผิด อย่างนี้ว่า "ขึ้นชื่อว่า ทุกภิกขภัยนี้ หาใช่จะมีในบัดนี้เท่านั้นไม่, แม้ในอนาคตก็เช่นกัน, ในกาลนั้น ก็ย่อมจะได้เพื่อนพรหมจารี ผู้มีคุณธรรมนั้นแต่ไหนเล่า? ท่านเหล่านั้น เป็นพระโสดาบัน พระสกาจาคามี พระอุปคาจามี พระสุขาวิปัสสาวะ ท่านผู้ดำเนิน และผู้บรรลุภูมิปัญญา ก็เป็นพระอรหันต์หลายที จักเข้าไปนิพพตฺยาตยย ตรอกู๋อื่น เพราะไม่มีอิทธิพล ความวิตกอย่างนี้ ของมนุษย์ทั้งหลาย จักมีขึ้นในกาลเหล่านั้นว่า ในครั้งพุทธกาล ภิกษุทั้งหลายได้เป็นผู้นำเพื่อนำให้บริสุทธิ์ ในสีกายหลายแล้ว, ท่านเหล่านั้นได้ให้คุณทั้งหลาย เกิดขึ้นแล้ว ทั้งในครรามภูมิภิกษุทั้งหลาย ก็ได้ฟังแผ่นดิน แล้วฉันวันฉัน, แต่บัดนี้ ท่านผู้บำเพ็ญให้บริสุทธิ์ในสีกายอ่อนนุ่ม, ถ้าจะมีมั้ยอะไร ก็จะทำเหมือนอย่างนั้นเดียว ด้วยคิดว่า 'มนุษย์ทั้งหลาย ไม่ชีถวายบำทบาทที่สุดหรือลึกอย่างใดอย่างหนึ่ง แก่พวกเรา' เพื่อนฉัน' ดังนี้, เพราะความวิตกอย่างว่านี้ มนุษย์เหล่านั้นได้ปล่อยกิเลส (ความเข้าใจผิด) จะพึงเป็นผู้เข้าใจก่อนบ่าย เพราะเหตุนี้ พระผู้มีพระภาคเจ้า จึงตรัสว่า 'การปล่อยแผ่นดิน เธออย่าชอบใจเลย' ดังนี้ ลำดับนั้น พระเกระเมื่อพูดเรื่องนี้ไม่ได้ จะลูบล้อเรื่องอื่น (ต่อไป) จึงได้ราบกุลคำอันว่า "คือ พระเจ้า"