ปฐมสมันต์ปลาทาคำแปล ภาค ๒ : หน้า 234/404

ประโยค - ปฐมสมันต์ปลาทาคำแปล ภาค ๒ - หน้า 234 กับคำว่า "ภิกษุยืนอยู่ในค่านภาษี โยนทรัพย์ให้ดาวค่านภาษี ต้องอาบัติปราชิก" ดังนี้ ที่ซึ่งว่า อัตตลักษณะ ได้แก่ภุมิอังคะว่า "ท่านอาจลักส่งของชื่อโน่นมาในเวลานั้น" บรรดาภิกษุผู้สังกับและภิกษุผู้ถูก ถ้าภิกษุผู้ส่ง ไม่มีอันตราย ในระหว่าง ลักษณะนั้นมาได้, ภิกษุผู้สังกับ ย่อมเป็นปราชิกในเวลาลักได้แล้ว นี้ซึ่งว่า อัตตลักษณะ ส่วนธริกษณะ พึงทราบด้วยคำาจากทรัพย์ที่เขาฝากไว้ ฉะนี้แล คำอธิบายมานี้ ชื่อว่า สาหติปัญจกะ. [บุพพลประโยคปัญจกะ มีอาหร ๕ อย่าง] บุพพลประโยคปัญจกะ เป็นในขน ? คือ บุพพลประโยคปัญจกะ มีอาหร แม้อื่นอีก ๕ อย่าง ดังนี้ คือ บุพพลประโยคประกอบ ในเบื้องต้น ๑ สาหปะโยค ประกอบพร้อมกัน ๑ สังวิหาร การ ชักชวนไปคล่ำ สังเกตกรรม การนัดหมายกัน ๑ มัตตกรรม การทำมินด ๑ บรรดาอาหาร ทั้ง ๕ เหล่านั้น บุพพลประโยค พึงทราบ ด้วยอำนาจสังบังกัน. สาหปะโยค พึงทราบด้วยอำนาจการให้เคลื่อน อากูฌาน. ส่วนอาหารทั้ง ๓ นอกจากนี้ พึ่งทราบโดยยัยที่มาแล้วในพระบาลี นั่นแล คำอธิบายมานี้ ชื่อว่า บุพพลประโยคปัญจกะ. [เฉยอาหารปัญจกะ มีอาหร ๕ อย่าง] เฉยอาหารปัญจกะ เป็นในขน ? คือ เฉยอาหารปัญจกะ มีอาหร