ปฐมสิ้นปลาสังกาแปล ภาค ๒ - หน้า 358 ปฐมสมันตปาสาทิกา ภาค 2 หน้า 358
หน้าที่ 358 / 404

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาในบทนี้อธิบายเกี่ยวกับพระธรรมที่มีการตรัสถึงการลักทรัพย์และผลที่ตามมา รวมถึงความเข้าใจในทรัพย์ที่แตกต่างกัน การลักทรัพย์นั้นถือว่าเป็นปาราชิก และมีข้อห้ามที่ชัดเจนซึ่งอาจารย์พุทธราธิดได้ชี้ให้เห็นถึงแนวทางของการไม่หลงผิดและข้อปฏิบัติที่จำเป็นในการตามกัน พระพุทธเจ้าได้ให้หลักการว่า 'ทรัพย์ที่มีคุณค่าต้องได้รับการรักษา' เพื่อให้เข้าใจถึงความเป็นธรรมและหลีกเลี่ยงการทำผิดที่จะมีผลต่อจิตใจและการพัฒนาตนเอง

หัวข้อประเด็น

-การลักทรัพย์
-หลักธรรมของพระพุทธเจ้า
-ผลทางจิตใจจากการทำผิด
-การทำตามคำสอนของพระพุทธศาสนา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - ปฐมสิ้นปลาสังกาแปล ภาค ๒ - หน้า 358 ถาว่าด้วยการสั่ง บัดนี้ เพื่อความไม่ฟั่นเฟือนในการทำตาม และการทำ นิทนิทหล่านี้นั่นเอง พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสว่า "ภิฏฐ์ อนาถปิต" ดังนี้เป็นต้น บรรดาเหล่านี้หลายบว่า ส ต มนุญฺโม ความว่า ภิฏฐ์ผู้ลักนั่น เข้าไปทรัพย์ที่ภูมิพลูผู้ส่ง บอกทำมิดเครื่องหมายไว้ว่า "เป็นทรัพย์นั้น" จึงลักทรัพย์นั้นนั่นแล เป็นปาราชิกทั้ง ๒ รูป หลายบว่า โส ต มนุญฺโม อนุญฺติ ความว่า ภูฏิผู้ลักษณะเข้าใจทรัพย์ที่ภูมิพลูผู้ส่งสั่งให้ลากว่า "เป็นทรัพย์นั่น" แต่ถ้าทรัพย์ อื่นที่ขวางไว้ในนั่นนั่นแล ภูมิผู้ตั้ง นไม่ได้อาบัติ หลายบว่า อนุญฺติ มนุญฺโม ติ ความว่า ภูฏิผู้ลักเข้าใจทรัพย์ อื่นก็ภูกผัส ทำนิดเครื่องหมายบอกไว้เองว่า "ทรัพย์นี้มีราคา น้อย, แต่ทรัพย์อย่างอื่น ที่ขวางไว้ในที่ใกล้จะทรัพย์นั้นนั่นเทียวเป็น ทรัพย์ที่มูลค่า" ดังนี้ จึงลักทรัพย์นั้นนั่นเอง เป็นปาราชิกทั้ง ๒ รูป หลายบว่า อนุญฺติ มนุญฺโม อนุญฺติ ความว่า ภูฏิผู้ลักษณ์นั้น ย่อมเข้าใจโดยย่อนนั้นแลว่าทรัพย์นั่นเป็นทรัพย์อย่างอื่นที่นั่นเก็บ ไว้ในที่ใกล้จะทรัพย์นั้นนั่นเอง เป็นทรัพย์ที่มีคุณค่า" ดังนี้ ถ้าทรัพย์ที่ ลักมานั้นเป็นทรัพย์อย่างอื่นนั่นแล เป็นปาราชิกแก่เจ้าภูฏิเท่านั้น ในว่า "อิตถุคุณามาสุ ปวาน" เป็นดังนี้ มีฉันฉงนดังนี้:- พิ้นเห็น อาจารย์รูปหนึ่ง อนันตวาสิก ๑ รูป มีชื่อว่า พุทธราธิด ธรรมรัตติ สังฆรัตติ.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More