การใช้วัสดุจากธรรมชาติในการก่อสร้าง : หน้า 304/404

ประโยค - ปฐมสมันดาปลาากแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 304 และถาวัลเหล่านั้น หวาย หรือถาวัลใด เป็นของยาวแทงทะลุ หรือพันต้นไม้ใหญ่และกอไม้ล้มไป.กุ้งีดที่โคนกีด หรือดึงที่ปลายกีด ไม่ง้ออาหารให้กิดขึ้นได้. แม่เมื่อใดกด็ดทั้งที่ปลายทั้งที่โคน เมื่อเต้น ย่อมงออาหารให้กิดได้. ดังในถาวัลไม้พัน (ต้นไม้) อยู่ พอกุญให้พันจากต้นไม้ ย่อมงออาหารให้กิด. หลายกีดามา ใบไมค์ตาม ทรงสงเคราะห์ด้วยคำที่ว่าหญ้า ในบทว่า "ดินด วา" นี้ทั้งหมด กินทึงอืออาหารนั้น. ที่ผู้ดึงได้ไว้เพื่อประโยชน์แก่เครื่องมุงเรือนเป็นต้น หรือดัดด้วยตนเอง ถือเอา พระวิษณุธรรพ์ปรออบตาบมารายังของ. และจะปรออบาติตามเฉพาะถือเอาหญ้าและใบไม่อย่าเดียวเท่านั้นหมด ถือเอาเปลือก and สะเก็ดเป็นต้นเมื่ออีกชนิดหนึ่ง ก็พึงปรออบาติตาม ราคาส่งของเหมือนกัน. เมื่อกีดอือเอาวัตถุเปลือกไม้เป็นต้น ซึ่ง พวกเจ้าของยังมีความอาลัยอยู่ พึงปรออบาติตามราคาส่งของ. แม่ฉัน ไม่มีที่เขากางไวนานแล้ว ก็ไม่ควรถือเอา. ส่วนต้นไม้ใด ซึ่งเขาตัดที่ปลายและโคนแล้ว ก็ถึงต้นไม้เป็นกุญแล้วบ้าง สะเก็ดทั้งหลาย กะทะออกแล้วบ้าง, จะถือเอาด้วยก็ดว่า "ต้นไม้นี้" พวกเจ้าของ ถึงแล้ว" ดังนี้ ควรอยู่. แม้นไม้สลากเครื่องหมายไว้ เมื่อใดเครื่องหมายถูกสละเกิดหุ่มปิด เมื่อฉัน จะถือเอาก็คร. มนุษย์ยังหลายกดั ต้นไม้เพื่อประโยชน์แก่เรือนเป็นต้น เมื่อใด เขาสร้างเรือนเป็นต้นนั้น เสร็จแล้ว และอาทิตย์แล้ว, เมื่อฉัน แม้ไม้หลายหลาย (ที่เหลือใช้) ก็จักเสียหายไปเพราะฝนและแดดในป่า. ภUIKitพบเห็นไม่แม้เช่นนั้นแล้ว จะถือเอาด้วยคิดว่า "เขาทอดทิ้งแล้ว" ดังนี้ ควรอยู่. เพราะ