ปฐมสัมผัสทำการแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 350 : หน้า 355/409

ประโยค(ดง) - ปฐมสัมผัสทำกานแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 350 "ถือเอา" เหมือนกัน. เหมือนในประโยคว่า "พอถือเอาได้เท่านั้น ก็ค่อยกลับไป" ดังนี้. สองงว่า ปิฎฐ์ ออฺมาน ความว่า "เที่ยวไปทั่วทั้งเมือง เวริญ่า อย่าว่าแต่ก่อนข้าวเลย ไม่ได้เลยที่สุดเม็ดยกว่านมินด์โปรดสัตว์ว่างหน้าเถิด." [ พวกภิญญาได้ขวดแดงแงงหนึ่ง ๆ นำไปจัดการตนเอง ] หลายงว่า ปฏุปฏุปุถก อาราม หรือว่า "ถือเอาข้าวแดงแงงหนึ่ง ๆ ที่ตนได้ไปแล้ว ๆ นำไปยังอาราม." หลายงว่า อุกกู เล โภฺคฺภาวะ ปริญชูตา ความว่า "ใคร ๆ ผู้ที่จะเป็นกับปิยากรรับเอาข้าวแดงแงงหนึ่ง ๆ นั้น ไปหยุดดมเป็นข้าวมันหรือข้าวสวย ถวายแก่พระเถระเหล่านั้น ย่อมไม่มี." การทุงต้มแม่งอ ย่อมไม่เป็นสมณสารู ทั้งไม่สมควร. ภิกษุเหล่านันรวมเป็นพวก ๆ พกละ ๆ รูปบ้าง พวกละ ๑๐ รูปบ้าง ปริมาณกันว่า "ความเป็นผู้มีความประพฤติดีา และเป็ลื้องการหยุดดมให้สุดเอง ถกีดแทกพวกเรา ด้วยวิธีอย่างนี้" ดังนี้ จึงโปลดำในกรณแล้วเอา นำขุส่วนของตน ๆ ให้ชุ่ยแล้วฉัน. krน ขอเถลานั้นฉันแล้วก็เป็นผู้มีขวนขวาย่น้อย บำเพ็ญสมณธรรมอยู่ ด้วยประการฉะนี้. [ พ่อค้ามาเอาข้าวแดงแงงพระผู้มีพระภาคเจ้า ] ส่วนพวกพ่อค้าเองนั่น ก็เอาข้าวแดงแงงหนึ่ง และเนื้อใส่น้ำผึ้งและน้ำตาลราวที่ควรแก่ข้าวแดงนั้น แต่พระผู้มีพระภาคเจ้า.