พระสัมมา-สัมพุทธเจ้า : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 33 / 170

สุกชาดก ในอดีตกาล สมัยพระเจ้าพรหมทัตครองราชสมบัติในพระนครพาราณสี พระโพธิสัตว์เกิดเป็น พญานกแขกเต้า มีบริวารหลายพันตัว อาศัยอยู่ในหิมวันตประเทศอันเลียบไปตามมหาสมุทร พระโพธิสัตว์ มีลูกอยู่ตัวหนึ่ง เมื่อ

ในอดีตสมัยพระเจ้าพรหมทัต มีพญานกแขกเต้ากับลูกที่บอด ลูกนกไปหามะม่วงและไม่เชื่อฟังบิดามารดา ทำให้เกิดผลร้าย และสิ่งนี้เกิดเป็นบทเรียนว่าการไม่รู้จักประมาณในการบริโภคอาจนำไปสู่ความตายและการสูญเสียโอกาสใ

ลักษณะของการเป็นผู้ตื่นอยู่นั้นก็คือไม่ให้พระภิกษุเห็นแก่การนอน แต่ให้ใช้เวลาไปกับการทำสมาธิ ภาวนา ชำระจิตของตนให้ผ่องใสอยู่เสมอ โดยเฉพาะในช่วงกลางคืน พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดงการ แบ่งเวลาทำภาวนาไว้อ

ข้อความนี้กล่าวถึงลักษณะของการเป็นผู้ตื่นในพระพุทธศาสนา โดยชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของการทำสมาธิและการไม่เห็นแก่การนอนเพื่อทำให้จิตใจผ่องใส พร้อมทั้งนำเสนอเรื่องของพระกาติยานเถระที่ประสบความสำเร็จในการค

เจริญวิปัสสนาก้าวลงสู่อริยภูมิได้ก็ตาม ท่านก็ยังได้ชื่อว่า เป็นผู้หมั่นประคับประคองสติสัมปชัญญะ ข่มกิเลส ของตนเอง ท่านทำเช่นนี้เป็นเวลาถึง 19 พรรษา จนชาวบ้านทั้งหลายทั้งที่กำลังไถ กำลังหว่านกำลังนวดทำ

เนื้อหาเกี่ยวกับการเจริญวิปัสสนาและการรักษาสติสัมปชัญญะเป็นเวลานาน อธิบายขั้นตอนการเสพเสนาสนะอันสงัดสำหรับพระภิกษุ เพื่อการฝึกฝนเพิ่มความสงบสุขและการทำสมาธิอย่างมีประสิทธิภาพ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงสรร

2.4.5 ขั้นตอนที่ 5 “ประกอบด้วยสติสัมปชัญญะ” จากการรู้จักสำรวมกาย วาจาให้เป็นปกติ รู้จักคุ้มครองทวารในอินทรีย์ทั้งหลาย รู้จักการประมาณ ในการบริโภค และรู้จักการให้เวลาในการทำภาวนา ไม่เห็นแก่การนอนแล้วใจ

ในขั้นตอนที่ 5 เราจะได้เรียนรู้เกี่ยวกับการประกอบด้วยสติสัมปชัญญะ โดยทำให้มีสติอยู่ที่ศูนย์กลางกายในทุกอิริยาบถ ทำให้จิตใจสงบและมั่นคง ซึ่งพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้เสนอแนวทางให้กับเราว่าต้องฝึกรักษาจิตใจ

3.1.1 อานิสงส์ที่ได้จากการฝึกตามธัมมัญญูสูตร พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสยืนยันไว้ว่า หากพระภิกษุฝึกตามวิธีการที่เป็นขั้นเป็นตอนเหล่านี้ได้ ก็จะ ได้รับอานิสงส์อันยิ่งใหญ่ 5 ประการ คือ 1. เป็นผู้ควรของคำนับ

อานิสงส์จากการฝึกตามธัมมัญญูสูตรรวมถึงการเป็นผู้ควรของคำนับ ต้อนรับ ทำบุญ อัญชลี และเป็นนาบุญของโลก โดยมีธรรม 7 ประการที่เป็นหัวใจสำคัญในการฝึกปฏิบัติ เพื่อให้เป็นที่เคารพและได้รับการต้อนรับอย่างเหมาะ

ไว้ทำบุญอุทิศส่วนกุศลแก่ผู้ที่ล่วงลับไปแล้ว เพราะท่านเป็นแหล่งแห่งบุญ เป็นบุคคลที่เต็มเปี่ยมไปด้วย คุณธรรมความดีงาม จึงควรแก่การทำบุญทั้งปวง 4. เป็นผู้ควรกระทำอัญชลี (อัญชลีกรณีโย) หมายถึง ท่านเป็นผู้

การทำบุญอุทิศส่วนกุศลแก่ผู้ที่ล่วงลับเป็นการสร้างบุญที่ยิ่งใหญ่ และเป็นการเปิดใจตนเองให้บรรลุธรรมได้ง่าย พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้กล่าวถึงคุณสมบัติของพระอริยบุคคลที่มีอานิสงส์ทั้ง 5 ประการ ซึ่งเป็นตำแหน่

3. เป็นผู้ปฏิบัติเพื่อญายธรรม (ญายปฏิปันโน) คือท่านตั้งใจปฏิบัติเพื่อให้รู้เห็นธรรม สำหรับจะ นำพาตัวท่านให้หลุดพ้นจากกิเลสอาสวะ และความทุกข์ทั้งปวง 4. เป็นผู้ปฏิบัติชอบ (สามีจิปฏิปันโน) คือท่านเป็นผู้

ในบทนี้มีการพูดถึงการเป็นผู้ปฏิบัติเพื่อญายธรรมและการปฏิบัติชอบตามธรรมวินัย เพื่อให้หลุดพ้นจากทุกข์และบรรลุธรรมขั้นต่างๆ。พระอริยบุคคล 4 คู่ 8 จำพวก เป็นบุคคลที่บรรลุธรรมตามลำดับ การปฏิบัติตามธัมมัญญูส

จากพระดำรัสดังกล่าวทำให้ทราบว่า เหตุที่ทำให้เรามีความเข้าใจที่ลึกซึ้งในเรื่องที่ได้ศึกษา ก็คือ การปฏิบัติตามหลักธรรม 4 ประการ คือ 1. การคบสัตบุรุษ หมายถึงการหมั่นเข้าหาคนดี มีคุณธรรม มีปัญญา ซึ่งในที่

บทความนี้กล่าวถึงความสำคัญของการมีครูที่ดีและการปฏิบัติตามหลักธรรม 4 ประการในการเสริมสร้างความเข้าใจและพัฒนาการศึกษา การคบสัตบุรุษหรือครูที่มีคุณธรรมจะทำให้ผู้เรียนก้าวหน้าและพัฒนาตนเองได้ดียิ่งขึ้น น

ในสมัยพุทธกาลมีตัวอย่างที่แสดงให้เห็นถึงความเคารพในการศึกษา เรื่องมีอยู่ว่า ในสมัยหนึ่ง พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงสรรเสริญและแสดงประโยชน์ของการเรียนพระวินัย นอกจาก นั้นยังทรงสรรเสริญพระอุบาลีในฐานะที่ท่าน

บทความนี้กล่าวถึงความสำคัญของการเคารพในการศึกษาในสมัยพุทธกาล โดยเฉพาะการเรียนพระวินัยที่พระอุบาลีสอนให้แก่พระเถระและนักเรียน ซึ่งแสดงถึงความเคารพซึ่งกันและกันระหว่างครูและนักเรียน ที่พระสัมมาสัมพุทธเจ

แต่นั้นปฏิบัติตาม ด้วยกาย ด้วยวาจา ด้วยใจ โดยความหมาย “อัตถัญญู” หมายถึง ความเป็นผู้รู้เนื้อความ หรือเข้าใจนัยต่างๆ ในคำสอนของ พระสัมมาสัมพุทธเจ้า แล้วนำมาฝึกหัดปฏิบัติตามด้วยกาย วาจา และใจ 4.3 สาระสำ

อัตถัญญูหมายถึงความสามารถในการเข้าใจนัยและคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า การฝึกปฏิบัติต้องมีพื้นฐานความรู้จากคำสอนในพระไตรปิฎก เพื่อไม่ให้หลงผิดในการตีความธรรมะ พระภิกษุต้องศึกษาคำสอนอย่างรอบคอบ และฝึกปฏ

ศึกษาไป ฝึกปฏิบัติไป ภายใต้การดูแลของครูบาอาจารย์ ด้วยวิธีเช่นนี้ การเป็นธัมมัญญู อัตถัญญูก็จะมี ความสมบูรณ์เข้มข้นมากขึ้นไปตามลำดับ 4.4 ความสำคัญของอัตถัญญู 4.4.1 นัยของพุทธภาษิตสำคัญอย่างไร ภายหลังจ

บทความนี้กล่าวถึงความสำคัญของอัตถัญญูและการศึกษาในพระพุทธศาสนา โดยเสนอว่า การฝึกปฏิบัติใต้การดูแลของครูบาอาจารย์จะทำให้เกิดความเข้มข้นในอัตถัญญู รวมถึงการเน้นให้เห็นถึงนัยความหมายลึกซึ้งของพระธรรมและก

เมื่อครั้งพระสัมมาสัมพุทธเจ้าประทับอยู่ ณ พระเชตวัน อารามของท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐี เขตพระนครสาวัตถี ครั้งนั้นมีโจรคนหนึ่งชื่อ องคุลิมาล ทำการฆ่าคนเป็นจำนวนมาก แล้วเอานิ้วมือของคน ที่ฆ่าได้มาร้อยเป็นพวงม

เรื่องราวนี้เล่าว่าพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงโปรดโจรองคุลิมาล ซึ่งเป็นโจรที่ฆ่าคนจำนวนมาก โดยมีการสนทนาที่สำคัญเกี่ยวกับคำว่า "หยุด" ซึ่งมีความหมายแตกต่างกันระหว่างองคุลิมาลและพระองค์ องคุลิมาลเกิดการสำนึ

พระบรมศาสดา หยุดนั่นแหละถูกต้องร่องรอยความประสงค์ของทางพุทธ ศาสนา ถ้าไม่หยุดละก็ เลอะละ แต่ถ้าพอหยุดได้แล้ว ก็อย่าออกจากหยุด หนา กลางของกลางที่หยุดนั้นแหละ กลางของกลางหนักเข้าไป อย่าถอย ออก ถ้าถอยออกผ

บทความนี้พูดถึงความสำคัญของการหยุดเพื่อให้เข้าใจในนัยที่ถูกต้องของพระพุทธศาสนา การเข้าใจนัยอย่างถูกต้องช่วยให้ปฏิบัติได้ดีและเจริญในคุณธรรม การมีความเพียรที่ไม่ถูกต้องอาจทำให้ไม่สามารถบรรลุธรรมได้เหมื

การที่มีโอกาสใกล้ชิดพระอุปัชฌาย์หรือครูบาอาจารย์ที่ดีจะทำให้พระภิกษุมีโอกาสพัฒนาคุณธรรม ให้ก้าวหน้าได้อย่างรวดเร็ว ทั้งนี้นอกจากจะได้ฟังธรรมและสอบถามให้เกิดความรู้ความเข้าใจแล้ว ยังจะ ได้อาศัยท่านเป็น

การใกล้ชิดกับพระอุปัชฌาย์หรือครูบาอาจารย์ที่ดีเป็นสิ่งสำคัญสำหรับพระภิกษุ ในการพัฒนาคุณธรรมและการเข้าใจธรรมะอย่างลึกซึ้ง การได้ฟังธรรมและสอบถามความรู้จะช่วยให้เขาเข้าถึงปฏิบัติได้ดียิ่งขึ้น อีกทั้งยัง

ก็ไม่เป็นไร แต่ในหลักปฏิบัติใหญ่ๆ ยังคงอาศัยฝึกผ่านสิ่งที่ต้องทำในชีวิตประจำวันอยู่แล้ว คือ 1. “กิจวัตร” ประจำวันที่ต้องทำเป็นปกติ เช่น การสวดมนต์ เจริญสมาธิภาวนา การบิณฑบาต การเก็บกวาดดูแลเสนาสนะ เป็

การฝึกปฏิบัติในพระพุทธศาสนาเกี่ยวข้องกับกิจวัตรประจำวัน โดยในแต่ละกิจกรรมต้องมีสติระลึกถึงหลักธรรม เช่น การบิณฑบาตที่ภิกษุต้องสำรวจกิริยามารยาทและกฎระเบียบที่ภิกษุพึงปฏิบัติ รวมถึงการรับประทานอาหารอย่

แนวคิด 1. เมื่อพระภิกษุผ่านการเป็นธัมมัญญู และอัตถัญญูแล้ว บทฝึกขั้นต่อมาคือ “อัตตัญญู” เป็นการวัดและประเมินคุณธรรมของตนเองซึ่งเป็นสิ่งที่สำคัญมาก การจะวัดสิ่ง ต่างๆ รอบตัวของเรา จำเป็นจะต้องใช้เครื่อ

บทความนี้กล่าวถึงแนวคิดเกี่ยวกับการประเมินคุณธรรมตนเองตามหลักธรรม 6 ประการที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้สอน ซึ่งช่วยให้พระภิกษุและฆราวาสสามารถวัดคุณธรรมของตนเองได้อย่างมีประสิทธิภาพและนำไปสู่การเจริญก้าวหน

บทที่ 5 ขั้นตอนที่ 3 อัตตัญญู ในวิถีชีวิตทางโลก เมื่อบริษัทรับพนักงานใหม่เข้ามา พนักงานจะต้องทดลองงานก่อนเป็นระยะเวลา 1 เดือนบ้าง 3 เดือนบ้าง หรือ 6 เดือนบ้าง เพื่อทางบริษัทจะได้ดูการทำงานของพนักงานนั

บทนี้อธิบายการประเมินตนเองในที่ทำงานและในด้านธรรม โดยยกตัวอย่างวิธีการประเมินความก้าวหน้าของพนักงานและภิกษุเพื่อมองเห็นข้อดีและจุดที่ต้องพัฒนา การก้าวหน้าในชีวิตเป็นผลจากการฝึกฝนและสั่งสมบุญกุศลอย่างต

3) เมื่อนำคำสอนของพระองค์มาปฏิบัติแล้วได้ผลดีจริง คือ ปฏิบัติแล้วสามารถหมดกิเลสตาม พระองค์ไปได้จริง ในบรรดาศรัทธาทั้ง 4 ตถาคตโพธิสัทธามีความสำคัญที่สุด เพราะความเชื่ออื่นๆ นั้น อาศัยความ เชื่อในปัญญาต

เนื้อหาเน้นความสำคัญของศรัทธาในพระพุทธศาสนาและตัวอย่างผ่านชีวิตของพระสารีบุตรเถระ ซึ่งเป็นการสอนให้ทุกคนเข้าใจว่าศรัทธานั้นเป็นต้นทางการทำความดี การบรรลุธรรมต้องเริ่มจากความเชื่อในพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

ของพระราชา มีการสะสมอาวุธไว้มาก ทั้งที่เป็นอาวุธแหลมยาวและอาวุธ คม สำหรับคุ้มภัยภายในและป้องกันอันตรายภายนอก ฉะนั้น ดูก่อนภิกษุทั้งหลายอริยสาวกผู้มีสุตะเปรียบเหมือนกับอาวุธ ย่อมละอกุศล เจริญกุศล ละกรร

เนื้อหาพูดถึงการสละกิเลสในพระพุทธศาสนา โดยใช้การเปรียบเทียบกับอาวุธและการบริหารจิตใจเพื่อความบริสุทธิ์ รวมถึงความหมายและผลของการจาคะหรือการให้ทาน ที่ช่วยทำให้ใจไม่ถูกกิเลสครอบงำ พระสัมมาสัมพุทธเจ้ายัง

เป็นต้น เมื่อเราฝึกปฏิบัติสมาธิเข้าถึงกายไหน ปัญญาของเราก็จะยิ่งกว้างขวางมากมาย เท่าทันกับสังขาร ของกายแต่ละกายนั้นไปด้วย 5.6.6 ประเมินด้วย “ปฏิภาณ” การประเมินด้วยปฏิภาณ หรือการโต้ตอบปัญหาได้อย่างรวดเ

การประเมินคุณธรรมในพระภิกษุเป็นสิ่งสำคัญที่ช่วยให้เขาเข้าใจตนเองดีขึ้นและไม่ประมาทในชีวิต การใช้ปฏิภาณในการแก้ปัญหาอย่างมีสติ การประเมินตนเองผ่านการเปรียบเทียบกับผู้ที่มีคุณธรรมสูงกว่า เช่น พระสัมมาสั