สวดมนต์ฉบับธรรมทายาทและอุปสมบทหมู่ : หน้า 17/97

สวดมนต์ฉบับธรรมทายาทและอุปสมบทหมู่ โอวาทปาฏิโมกข์ (หันทะ มะยัง โอวาทปาฏิโมกขะคาถาโย ภะณามะ เส) ขันตี ปะระมัง ตะโป ตีติกขา, นิพพานัง ปะระมัง วะทันติ พุทธา, นะ หิ ปัพพะชิโต ปะรูปะมาตี สะมะโณ โหติ ปะรัง วิเหฐะยันโต, เอตัง พุทธานะ สาสะนัง ฯ สัพพะปาปัสสะ อะกะระณัง กุสะลัสสูปะสัมปะทา สะจิตตะปะริโยทะปะนัง เอตัง พุทธานะ สาสะนัง ฯ อะนูปะวาโท, อะนูปะฆาโต, ปาฏิโมกเข จะ สังวะโร, มัตตัญญุตา จะ ภัตตัสมิง, ปันตัญจะ สะยะนาสะนัง, อะธิจิตเต จะ อาโยโค, เอตัง พุทธานะ สาสะนัง ฯ ความอดทน คือความอดกลั้น เป็นตบะอย่างยิ่ง พระพุทธเจ้าทั้งหลาย ตรัสว่า พระนิพพานเป็นเยี่ยม ผู้ล้างผลาญผู้อื่น, ไม่ชื่อว่าเป็นบรรพชิต ผู้เบียดเบียนผู้อื่น, ไม่ชื่อว่าเป็นสมณะเลย นี้เป็นคำสอนของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย การไม่ทำบาปทั้งปวง หนึ่ง การบำเพ็ญกุศลให้ถึงพร้อม หนึ่ง การกลั่นจิตของตนให้ผ่องแผ้ว หนึ่ง นี้เป็นคำสอนของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย การไม่เข้าไปว่าร้ายกัน หนึ่ง การไม่เข้าไปล้างผลาญกัน หนึ่ง ความสำรวมในพระปาฏิโมกข์ หนึ่ง ความเป็นผู้รู้ประมาณในโภชนาหาร หนึ่ง การนอนการนั่งอันสงัด หนึ่ง การประกอบความเพียรในอธิจิต หนึ่ง นี้เป็นคำสอนของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย 17