ข้อความต้นฉบับในหน้า
สวดมนต์ฉบับธรรมทายาทและอุปสมบทหมู่
เมื่อก่อน ยายนั่งสมาธิ กลางวัน 5 ชั่วโมง กลางคืน 5 ชั่วโมง เดี๋ยวนี้ยายแก่แล้ว อายุ
๘๔ ปี นั่งเดี๋ยวเดียวก็เมื่อยแล้ว เลยนอนนิ่งธรรมะไป ตอนนี้เรายังไม่รู้หรอก ถ้าเราแก่ เรา
ถึงจะรู้ว่าเมื่อยหลังปวดเอว เป็นอย่างไร ตอนยังหนุ่ม ยังสาวอยู่ ไม่รู้หรอก
(๑๐ พฤษภาคม ๒๕๓๕)
ๆ
รักษาใจไว้ดีกว่า
เหตุการณ์ต่าง ๆ มีดี มีเสีย โลกเราก็เป็นอย่างนี้มานานแล้ว บางช่วงก็ยินดี ร่าเริง
บางช่วงก็ทุกข์ เครียด กังวล สับสน โลกจะเป็นอย่างไรก็ช่างเถิด อย่าไปกังวลกับมันนักเลย
รักษาใจเราไว้ดีกว่า อย่าไปคิดในสิ่งที่ไม่ดี แม้เป็นเรื่องของคนอื่น ถ้าขืนไปคิดมีแต่จะเข้า
ตัว เสียอะไร เสียได้ เสียไป แต่อย่าให้ใจเสีย
มองตัวเอง
(๑๗ กุมภาพันธ์ ๒๕๒๕)
ยายมองตัวเอง มองให้ทะลุ เข้าใจตัวเองอย่างชัดเจน มองตั้งแต่หยาบก่อนว่าเป็น
อย่างไร มองให้เข้าใจทีเดียว แล้วมองละเอียดเป็นขั้นๆ ไป พอมองตัวเองจนเข้าใจแล้ว ก็
เข้าใจสิ่งอื่น คนอื่นได้หมดทุกอย่าง นี่ทางธรรมเป็นอย่างนี้ เป็นเรื่องแปลก แต่เป็นความ
จริงทีเดียว ขอให้เราเข้าใจตัวเองอย่างแท้จริง ก็เข้าใจสิ่งอื่น คนอื่นได้หมดว่าเป็น
อย่างไร เพราะโลก คือตัวเรา มองไปในตัวเราก็จะเห็นทุกสิ่งทุกอย่างชัดเจน
แต่ทางโลกไม่เป็นอย่างนั้น มัวแต่มองคนอื่น ให้เข้าใจคนอื่น มองแล้วก็ร้อนใจ เห็น
แล้วก็ไม่เข้าใจ อยากเข้าใจคนอื่น แต่ลืมมองตัวเอง อย่างนี้ทำไปเท่าไรก็ไม่เข้าใจ สำหรับ
ยายมองแต่ตัวเองให้เข้าใจก่อน ก็จะเข้าใจคนอื่นได้หมด
(๕ พฤษภาคม ๒๕๒๓)
83