สวดมนต์ฉบับธรรมทายาทและอุปสมบทหมู่ : หน้า 36/97

36 สวดมนต์ฉบับธรรมทายาทและอุปสมบทหมู่ สุโข วิเวโก ตุฏฺฐสฺส สุตธมฺมสฺส ปสฺสโต, อพฺยาปชฺฌ์ สุข์ โลเก ปาณภูเตสุ สญฺญโม, สุขา วิราคตา โลเก กามานํ สมติกฺกโม, อสุมิมานสฺส วินโย, เอต์ เว ปรม์ สุข์, กิจฺโฉ มนุสฺสปฏิลาโภ, กิจฺนํ มจฺจานชีวิต, กิจฺนํ สทฺธมฺมสฺสวนํ กิจฺโฉ พุทฺธานมุปปาโท, อปฺปมาโท อมต์ ปท์, ปมาโท มจฺจุโน ปท์, อปฺปมตฺตา น มิยุยนฺติ เย ปมตตา ยถา มตา, เอต์ วิเสสโต ญฺตฺวา อปปมาทมฺหิ ปณฺฑิตา, อปปมาเท ปโมทนฺติ อริยานํ โคจเร รตา, เต มายิโน สาตติกา นิจจ ทฬหปรกฺกมา ผุสนฺติ ธีรา นิพฺพานํ โยคกเขม์ อนุตตร์, สตฺถุโน สทฺธมฺนํ สุตฺวา สพฺพสมี ชินสาสเน ฯ กปฺปานิ สตสหสฺสานิ ทุคฺคติ โส น คจฺฉติ, ความสงัดของผู้ยินดี มีธรรมปรากฏแล้ว เห็นอยู่ ให้เกิดสุข ความไม่เบียดเบียน คือ ความสำรวมในสัตว์ทั้งหลายเป็นสุขในโลก ความปราศจากกำหนัด คือความล่วงกามทั้งหลายในโลกเสียได้ เป็นสุข ความนำอัสมิมานะให้หมดได้ ข้อนี้แล เป็นสุขอย่างยิ่ง ความกลับได้อัตภาพเป็นมนุษย์ เป็นการยาก ความเป็นอยู่ของสัตว์ทั้งหลาย อันสัตว์ได้โดยยาก การที่ได้ฟังพระสัทธรรม เป็นการยาก ความเกิดขึ้นแห่งพระพุทธเจ้าทั้งหลาย เป็นการยาก ความไม่ประมาท เป็นทางไม่ตาย ความประมาท เป็นทางแห่งความตาย ชนผู้ไม่ประมาทแล้วทั้งหลาย ย่อมชื่อว่า ไม่ตาย ผู้ซึ่งประมาทแล้ว ก็เหมือนคนตายแล้ว บัณฑิตทั้งหลาย ทราบความข้อนั้นโดยแผกกัน แล้ว ตั้งอยู่ในความไม่ประมาท ย่อมบันเทิงในความไม่ประมาท ยินดีแล้วในธรรมเป็นโคจรของพระอริยเจ้า ทั้งหลาย บัณฑิตผู้เป็นนักปราชญ์เหล่านั้น มีความเพ่งเพียร ติดต่อกัน มีความบากบั่นมั่นเป็นนิจ ย่อมถูกต้องพระนิพพาน อันเกษมจากโยคะ หาธรรมอื่นยิ่งกว่ามิได้ บุคคลใด ได้สดับพระสัทธรรมของพระศาสดา ในพระศาสนา ของสมเด็จพระชินเจ้าทั้งปวง บุคคลนั้น ย่อมไม่ไปสู่ทุคติ ตลอดแสนกัลป์