ข้อความต้นฉบับในหน้า
24
สวดมนต์ฉบับธรรมทายาทและอุปสมบทหมู่
๑๑. อุททิสสนคาถา
(หันทะ มะยัง อุททิสสะนะคาถาโย ภะณามะ เส.)
อิมินา ปุญญะกัมเมนะ
อาจะริยปะการา จะ
สุริโย จันทิมา ราชา
พรัหมะมารา จะ อินทา จะ
ยะโม มิตตา มะนุสสา จะ
สัพเพ สัตตา สุขี โหนตุ
สุขัง จะ ติวิธัง เป็นตุ
อิมินา ปุญญะกัมเมนะ
ขิปปาหัง ละเภ เจวะ
เย สันตาเน หินา ธัมมา
นัสสันตุ สัพพะทา เยวะ
อุชุจิตตัง สะติปัญญา
มารา ละภันตุ โนกาสัง
พุทโธ ทีปะวะโร นาโถ
นาโถ ปัจเจกะพุทโธ จะ
เตโสตตะมานุภาเวนะ
อุปัชฌายา คุณุตตะรา
มาตา ปิตา จะ ญาตะกา ปิยา มะมัง
คุณะวันตา นะราปี จะ
โลกะปาลา จะ เทวะตา
มัชฌัตตา เวริกาปี จะ
ปุญญานิ ปะกะตานิ เม
ขิปปัง ปาเปถะโวมะตัง ๆ
อิมินา อุททิเสนะ จะ
ตัณหุปาทานะเฉทะนัง
ยาวะ นิพพานะโต มะมัง
ยัตถะ ชาโต ภะเว ภะเว
สัลเลโข วีริยัมหินา
กาตุญจะ วิริเยสุ เม
ธัมโม นาโถ วะรุตตะโม
สังโฆ นาโถตตะโร มะมัง
มาโรกาสัง ละภันตุ มา ๆ
๑๒. อภิณหปัจจเวกขณปาฐะ
(หันทะ มะยัง อะภิณหะปัจจะเวกขะณะปารัง ภะณามะ เส.)
ชะรา ธัมโมมหิ (อ่านว่า ธัมโมม-หิ) ชะรัง อะนะตีโต,
เรามีความแก่เป็นธรรมดา ยังไม่ล่วงพ้นความแก่ไปได้,
พยาธิ ธัมโมมหิ (อ่านว่า ธัมโมม-หิ) พยาธิง อะนะตีโต,
เรามีความเจ็บเป็นธรรมดา ยังไม่ล่วงพ้นความเจ็บไปได้,
มะระณะ ธัมโมมหิ (อ่านว่า ธัมโมมติ) มะระณัง อะนะตีโต
เรามีความตายเป็นธรรมดา ยังไม่ล่วงพ้นความตายไปได้,