อายุของพระพุทธศาสนาและเนื้อนาบุญ : หน้า 76/97

76 สวดมนต์ฉบับธรรมทายาทและอุปสมบทหมู่ เนื้อนาบุญ อายุของพระศาสนา อายุของพระพุทธศาสนาก็เหมือนอายุของมนุษย์นั่นแหละ คือ ถ้ายังมีการสืบทอดต่อ เนื่องไป ก็เรียกว่าอายุของพระพุทธศาสนานั้นยังคงอยู่ เขาดูกันตรงที่พระรัตนตรัยยังคง อยู่หรือไม่ พุทธรัตนะ ธรรมรัตนะ สังฆรัตนะ ยังมีคนรู้จัก ยังมีคนเข้าถึงหรือไม่ และยังมี คนเป็นอันหนึ่งอันเดียวกับรัตนะทั้งสามหรือไม่ ถ้ายังมีอยู่อย่างนี้ จึงจะเรียกว่าพระพุทธ ศาสนายังคงอยู่ ถ้าลูกเณรเข้าถึงพระรัตนตรัยภายในได้ ลูกเณรจะเป็นเนื้อนาบุญ เป็น แหล่งกำเนิดแห่งบุญที่ผู้แสวงบุญปรารถนา ทุกคนในโลกที่เข้าใจเรื่องบุญกุศล เรื่องภพนี้ ภพหน้า และเชื่อเรื่องกฎแห่งกรรมนั้น เขาอยากจะได้บุญ อยากทำบุญกับเนื้อนาบุญ เพราะทำน้อยได้ผลมาก ทำมากก็ได้มากยิ่ง ขึ้นอย่างไม่มีประมาณ เขาอยากได้อย่างนี้ แม้แต่ตัวของเราเอง เวลาจะทำบุญเราก็อยาก ทำกับผู้บริสุทธิ์ ที่เป็นเนื้อนาบุญ เป็นแหล่งแห่งบุญ ทำแล้วเราก็ปลื้มใจ ชื่นใจ นึกที ไรก็มีแต่ความปีติเบิกบาน เพราะฉะนั้นถ้าลูกเณรทำตัวของเราให้บริสุทธิ์โดยการเข้าถึงและเป็นอันหนึ่งอัน เดียวกับผู้บริสุทธิ์ คือ พระธรรมกาย ลูกเณรจะเป็นเนื้อนาบุญ เป็นบุคคลที่โลกต้องการ จะเป็นผู้ที่เทวดาลงหล่อเลี้ยงรักษาตลอดเวลาเลย เพราะแม้แต่เทวดาที่เสวยสุขอยู่บน สวรรค์ยังอยากอยู่ใกล้ผู้มีบุญ (๒๑ เมษายน ๒๕๓๙) นักบวชที่สมบูรณ์ ทำใจให้หยุดนิ่ง ปล่อยใจของเราเข้าไปสู่ภายในให้ติดเป็นนิสัย นี่คือชีวิตของนักบวช จะเป็นพระหรือเป็นเณรก็ตาม ต้องเติมความบริสุทธิ์เอาไว้ อย่าให้สิ่งที่เป็นข้าศึกต่อความ บริสุทธิ์บังเกิดขึ้น หรือก่อตัวขึ้นมาในใจเรา ให้มีแต่ความบริสุทธิ์ผุดผ่องเกิดขึ้น ก่อตัวขึ้น ที่ละเล็กทีละน้อยไปเรื่อยๆ หากเราไม่ได้ทำภาวนา ชีวิตนักบวชของเราก็ไร้ค่า แม้เป็นพระเป็นเณรก็เหมือนกับ ไม่ได้เป็น การภาวนานี้เป็นจุดรวมความบริสุทธิ์อย่างสำคัญทีเดียว เพราะจะทำให้ใจเรา ผ่องแผ้ว เข้าไปถึงพระรัตนตรัยภายในตัว ไปสู่เส้นทางสายกลางที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ท่านเสด็จไปสู่อายตนนิพพาน หลวงพ่ออยากให้ลูกทุกองค์มีใจเป็นนักบวชที่สมบูรณ์ มีเป้าหมาย มีปณิธาน มีอุดม