การสวดมนต์และการบวชในพระพุทธศาสนา : หน้า 81/97

สวดมนต์ฉบับธรรมทายาทและอุปสมบทหมู่ กับที่เขากราบไหว้แล้วหรือยัง ถ้ายังไม่เหมาะสมก็รีบปรับปรุงแก้ไขให้ยิ่งๆ ขึ้นไปอีก ถ้าคิด ว่าเหมาะสมแล้วก็ต้องถามต่ออีกว่าดียิ่งกว่าดีถึงที่สุดหรือยัง ก็จะได้คำตอบว่า ยัง ด้วย เหตุนี้เราจึงถูกบังคับให้ต้องรีบปรับปรุงแก้ไขตัวเองให้ถี่ยิบไปเลย ถ้าทำได้อย่างนี้เป็นประจำ แม้ยังไม่หมดกิเลส ต้องเวียนว่ายตายเกิดอยู่ อีกกี่ภพกี่ชาติก็ตาม ก็ย่อมไม่ตกอับแน่นอน การฝึกตัว การบวช จะทำให้เราได้รับการฝึกมารยาทและคุณธรรมที่ละเอียดอ่อนขึ้น ด้วยวินัย ที่พระพุทธองค์ทรงรวบรวมจากมารยาทอันงามของกษัตริย์และนักบวชสมัยพุทธกาล และ เพื่อให้การอบรมของพวกเราทุกคนได้บรรลุวัตถุประสงค์เต็มที่ หลวงพ่อจึงขอฝากข้อคิดไว้ ให้พวกเราธรรมทายาทนำไปปฏิบัติ ดังนี้ ๑. เคร่งครัดในวินัย แต่อย่าเคร่งเครียด ให้ระลึกเสมอว่า วินัยมิได้มีไว้เพื่อบังคับ แต่ มีไว้ฝึกสติให้สมบูรณ์ และให้รู้จักระมัดระวัง ๒. มีความเคารพซึ่งกันและกัน ไม่จับผิดกัน และให้มีความเคารพต่อพี่เลี้ยงตลอด จนพระอาจารย์ด้วย ๓. ให้อดทนอย่างมีสติ ไม่เกียจคร้าน ไม่ดื้อ ตั้งใจอบรมตนให้เต็มที่ตลอด ๒ เดือน หากทำอย่างนี้แล้ว เราทุกคนก็ได้รับบุญอย่างเต็มเปี่ยม และเมื่อจบการอบรมแล้วจะ ได้กลับไปเป็นคนดีของชาติ เป็นพุทธศาสนิกชนที่ดีของพระพุทธศาสนา เรื่องการฝึกตัว ...โดยเนื้อแท้แล้ว หลวงพ่อไม่อยากให้ใครฝึกเป็นคนจ้องจับผิดผู้อื่น แต่ว่าการที่ เป็นคนช่างสังเกตว่ามีอะไรเสียหายเกิดขึ้นแก่หมู่คณะ แล้วจะได้ช่วยแก้ไข นั้นก็เป็นสิ่งที่ดี คือมองอะไรแล้ว ต้องมองให้เห็นทั้งสองด้าน ด้านบวกก็ให้เห็น ด้านลบก็ให้เห็น ด้านบวก ต้องหมั่นเอามานึกให้ใจฟู ด้านลบถ้านึกก็เป็นการนึกการดูเพื่อการแก้ไข เพื่อการปรับปรุง ที่เรียกกันว่า “ติเพื่อก่อ” ถ้าอย่างนั้นใช้ได้ มองติเพื่อจะก่อให้มองเข้าไปไม่เป็นไร แต่มอง ผิดเพื่อจะเอามาด่า เอามาเหยียบย่ำกัน อย่าทำเลยนะ เพราะใจจะหมองใจจะขุ่น 81