การตัดสินใจบวชภายในโครงการ ๑๐๐,๐๐๐ รูป สุขแบบพระ Vol.1 หน้า 91
หน้าที่ 91 / 260

สรุปเนื้อหา

เรื่องราวของณวัสพล หาชิต หนุ่มอายุ ๒๔ ปีที่ตัดสินใจบวชในโครงการ ๑๐๐,๐๐๐ รูป หลังจากได้พูดคุยกับเพื่อนในเกมออนไลน์ที่ชวนให้กลับมาติดต่อกับธรรมะ แม้จะไม่เคยปฏิบัติธรรมมาก่อน เขาก็เริ่มเห็นถึงความสำคัญของการทำบุญและการบวช เพื่อประโยชน์ทางจิตใจและการพัฒนาตนเอง ผ่านการตัดสินใจนี้ทำให้เขาเห็นความมีน้ำใจของคนที่ช่วยกันในสังคมแทนที่จะมองแค่ในโลกของเกม

หัวข้อประเด็น

-การบวชและศาสนา
-ประสบการณ์การเรียนรู้
-แรงบันดาลใจจากเพื่อน
-ความสำคัญของการทำบุญ
-การพัฒนาตนเองและจิตใจ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

๑ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๕๓ กราบแทบเท้าพระเดชพระคุณหลวงพ่อคุณครูไม่ใหญ่ ด้วยความเคารพอย่างสูง ผม ณวัสพล หาชิต อายุ ๒๔ ปี ก่อน มาอบรมธรรมทายาท ผมเรียนปริญญาโทที่มหาวิทยาลัย มหิดลครับ ผมศึกษาสายวิทยาศาสตร์มาตลอด ผมไม่เคย ไปปฏิบัติธรรมหรือเข้าวัดทำบุญที่ไหนเลย ผมมีความคิด ว่า การทำบุญก็แค่หยอดตู้ก็พอแล้ว ก็คงได้บุญแล้ว (ได้ จ้ะ แต่ได้นิดหน่อย) คนเราทำความดีเองก็ได้ไม่ต้องเข้า วัดหรอก (ก็จำเป็นจ้ะ เพราะมีหลายสิ่งที่เรายังไม่รู้เลย) แต่ครั้งนี้ที่ผมตัดสินใจเข้าโครงการบวช ๑๐๐,๐๐๐ รูป เพราะว่าผมชอบเล่นเกมออนไลน์ ผมเล่นมานานแล้ว ครับ ตั้งแต่เรียนอยู่ ม.ปลาย สนุกมากเลยครับ จนผมเลิก ไม่ได้ในเกมที่ผมเล่นมีคนหลายอายุ ทั้งคนที่ทำงานแล้ว หรือกระทั่งนักศึกษาอย่างผมก็มาเล่นกัน วันหนึ่งผมได้รู้จักกับผู้เล่นคนหนึ่ง เขาใช้ชื่อว่า "นกกะปูด” เขาบอกผมผ่านออนไลน์ว่า ตอนนี้ที่วัดพระ ธรรมกาย มีโครงการบวชพระ ๗,๐๐๐ ตำบล มาบวชไหม เพราะว่าเขาไม่มีลูก (นกกะปูดไม่มีลูก เขาอยากหาคน บวชให้) ด้วยความสงสารป้านกกะปูด ผมก็เลยตัดสินใจว่า โอเคครับ ป้านกกะปูด เดี๋ยวผมจะบวชให้ก็แล้วกัน (เอ้อ นี่ผู้มีบุญ ที่เคยเกื้อกูลกันมา เห็นไหมจ๊ะ) Man Man จดหมายจากพระลูกชาย ๒๕
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More