ข้อความต้นฉบับในหน้า
๒๕ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๕๓
กระผมพระธรรมทายาท สีหนาท คมภีรธมฺโม (หนอง
อ้อ) อายุ ๒๗ ปี จากสนแก้ววนาราม จังหวัดเชียงใหม่ ก่อน
มาบวชผมมีอาชีพเป็นช่างศิลป์ ผมทำได้ทุกอย่างทั้งเพ้นท์
ภาพ แกะสลักน้ำแข็ง ทำป้ายโฆษณา แถมบางทีก็เป็นช่าง
ประปา ช่างแอร์ก็ได้นะครับ ยังไม่หมดแค่นี้นะครับ เพราะ
ผมยังรับเป็นดีเจ เปิดเพลงสร้างความบันเทิงในผับอีกด้วย
ซึ่งการเป็นดีเจนี่เอง ที่ทำให้ผมต้องเข้าสู่วังวน
ของอบายมุข ทำตัวเสเพล ทั้งดื่มเหล้า ติดผู้หญิง เที่ยว
กลางคืน (โอ้ ขุม 5 ขุม ๕ ขุม ๔ ชุม ๓ ไล่ไปหมดเลยลูก
ย่างทีละหลายๆ ขุมเลย) มีเรื่องมีราวทำให้พ่อแม่เสียใจอยู่
เป็นประจำ ผมเป็นอย่างนี้อยู่หลายปี
วันหนึ่งผมกลับบ้านไปกลางดึก เข้าไปในห้องของ
พ่อกับแม่ ก็เห็นท่านนอนหลับอยู่ ผมก็คิดในใจว่า หลาย
ปีที่ผ่านมา ผมไม่เคยหันมาดูแลพระอรหันต์ในบ้าน
เลย (สํานึกลึกๆ ก็ยังเป็นคนดีนะ แต่ว่าวงจรของวิบาก
กรรมที่คบคนพาล พาให้ไปอยู่ในวงจรอบายมุข) และ
ผมก็รู้สึกเบื่อหน่ายกับการกระทำของตัวเองขึ้นมาอย่าง
หนัก (อ้า บุญได้ช่องแล้ว)
พอดีในวันรุ่งขึ้น พี่สาวไปได้ใบโบรชัวร์ชวนบวช
โครงการ ๑๐๐,๐๐๐ รูป มาจากเพื่อน พอเห็นเท่านั้น
ผมก็ตัดสินใจไปสมัครบวชทันทีเลย เพราะในใจลึกๆ แล้ว
Man Man
จดหมายจากพระลูกชาย
๑๒๓