ข้อความต้นฉบับในหน้า
ไม่ค่อยได้นำมาใช้ ยังคงใช้ชีวิตอย่างสิ้นเปลืองไปวันๆ
(น่าเสียดายนะ และอันตรายสำหรับชีวิตด้วย)
แล้ววันที่ผมจะได้เปลี่ยนแปลงตัวเองก็มาถึง วันนั้น
ผมกำลังตั้งวงก๊งเหล้ากับเพื่อนๆ ก็มีผู้นำบุญจากวัด
พระธรรมกายนี่แหละ เป็นพี่ที่รู้จักกันชื่อ คุณเธียรรัตน์
พลอยกองมาศ ซึ่งผมก็คิดว่า เขาจ๊าบสุดๆ เพราะกล้า
ตัดสินใจมาชวนผมบวชถึงในกลางวงเหล้า
ตอนนั้นถึงผมจะมึนๆ แต่ก็ยังฟังรู้เรื่องนะครับ และ
แปลกมากที่ผมก็ไม่ได้ตอบปฏิเสธ แต่บอกพี่เขาไปว่า ขอ
คิดดูก่อน วันที่ ๑๗ มกราคม ค่อยมาเอาคำตอบนะ แล้ว
วันที่ ๑๗ มกราคม ก็มาถึง ตอนนั้นผมคิดว่า ชีวิตโจๆ ที่
แย่ๆ สุดๆ ของผม น่าจะถึงตอนอวสานได้แล้ว ผมจึงบอก
ลาอบายมุข แล้วก็มุ่งหน้าหาความดีด้วยการตัดสินใจมา
บวชอีกครั้ง
มาถึงวันนี้ ผมอยากบอกคุณเธียรรัตน์ว่า ขอบคุณ
มากครับ ที่ทําให้ผมได้พบกับหนทางสว่างและมีชีวิตใหม่
ที่สดใสกว่าเดิม (เห็นไหมจ๊ะ จะมีความรู้สึกที่ดีต่อพี่ที่
เป็นกัลยาณมิตร แปลว่า โลกใบนี้ขาดกัลยาณมิตรไม่ได้
เหมือนโลกไม่อาจขาดดวงตะวัน นะจ๊ะ)
Man Man
จดหมายจากพระลูกชาย
๑๑๕