จดหมายจากพระลูกชาย สุขแบบพระ Vol.1 หน้า 121
หน้าที่ 121 / 260

สรุปเนื้อหา

จดหมายนี้เป็นการเขียนถึงหลวงพ่อจากพระธรรมทายาทมุยดา สุภมโน ซึ่งมีประสบการณ์เป็นหมอประจำบ้านในหมู่บ้านนาเกียน จังหวัดเชียงใหม่ การดูแลสุขภาพและบรรเทาทุกข์ภัยให้กับคนในชุมชนเป็นความรับผิดชอบที่สำคัญ โดยแบ่งปันประสบการณ์ในการรักษาโรคต่างๆ ตั้งแต่ฟันผุ โรคตา โรคปวดตามตัว ไปจนถึงโรคมะเร็ง ซึ่งทั้งหมดนี้สร้างความเชื่อมั่นและความสัมพันธ์ที่ดีกับชุมชน และแสดงให้เห็นถึงบทบาทที่สำคัญของการเป็นหมอในสังคมนั้น ๆ..

หัวข้อประเด็น

-บทบาทของพระธรรมทายาทในการรักษา
-ประสบการณ์ในการเป็นหมอประจำบ้าน
-การดูแลสุขภาพในชุมชน
-ความสำคัญของการรักษาโรคต่างๆ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

๑๓ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๕๓ กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพรัก อย่างสูง กระผมพระธรรมทายาทมุยดา สุภมโน อายุ ๖๑ ปี ตัวแทนพระธรรมทายาทจากวัดบ้านขุน จังหวัดเชียงใหม่ครับ ก่อนมาบวชผมมีตำแหน่งเป็นพ่อหลวง คือ ผู้ใหญ่ บ้านแห่งหมู่บ้านนาเกียน อำเภออมก๋อย (อมก๋อย เป็น ภาษาลั๊วะแปลว่า “ต้นน้ำ”) และมีหน้าที่สำคัญที่ไม่ใช่ว่า ใครๆ จะทำได้ในโลกนี้ เพราะทั้งหมู่บ้านมีอยู่แค่ ๓ คน เท่านั้น คือ การเป็นหมอประจําบ้าน (เป็นดอกเตอร์) หรือ เรียกง่ายๆ สั้นๆ ว่า หมอผีครับ (คือ ผีต้องมารักษาหรือเปล่าก็ไม่ทราบนะ หมอคน ก็อย่างหนึ่งนะ สัตวแพทย์นั่นก็อีกอย่าง รักษาแมวบ้าง ถ้า หมอผีนี่รักษาผีมั้ง) ผมจะคอยช่วยเหลือปัดเป่าทุกข์ภัย และรักษาอาการเจ็บป่วยต่างๆ ให้กับคนในหมู่บ้าน (อ๋อ แต่นี่รักษาคนนะจ๊ะ) แม้ผมจะยังไม่ถึงขั้นรับตำแหน่งเป็นหัวหน้าหมอผี แต่ ขอบอกนะครับว่า ชาวบ้านก็นิยมมาหาเพื่อให้ผมช่วยรักษา โรคต่างๆ ให้เสมอ ตั้งแต่โรคแมงกินแค่ว (ฟันผุ) โรคตา เจ็บ โรคปวดตามเนื้อตามตัว กระดูกหักไปจนถึงโรคมะเร็ง Man Man จดหมายจากพระลูกชาย ๕๕
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More