ข้อความต้นฉบับในหน้า
ในใจได้ กระแสธารแห่งบุญก็จะเชื่อมต่อเป็นอัตโนมัติใน
กลางกายของเขา
ผังจนก็ถูกรื้อสะบั้นหั่นแหลกไปเลย ทีละ
นิดละหน่อย พอทำบ่อยๆ ก็หมดเลย แล้วก็เช็ตโปรแกรม
ผังใหม่ รวยจ้ะ)
พอบวชแล้วผมก็มีความรู้สึกที่อยากจะเข้าถึงธรรม
ผมอยากบวช ๒ ชั้นครับหลวงพ่อ ผมจึงตั้งใจปฏิบัติธรรม
ทั้งในรอบและนอกรอบ (คำว่า "นอกรอบ" หมายถึง ช่วง
เวลาที่เราทําภารกิจต่างๆ ก็ทําสมาธิต่อ ไม่ใช่ว่าทําสมาธิ
เฉพาะตอนนั่งนะ) ผมจะตื่นนอนตอนตี ๓ ครึ่ง เพื่อฝึก
สมาธิ ในช่วงวันแรกๆ ใจมันก็สงบบ้างฟังบ้าง (ไม่เป็นไรจ้ะ
เราตามใจไปก่อน ใจอยากจะเป็นอย่างไร เราก็ปล่อยให้
มันเป็นไปอย่างที่ใจอยากจะเป็นก่อน Let it Be ไปก่อน)
แต่พอผมนั่งไปเรื่อยๆ วันที่ ๓ ผมก็ตื่นมานั่งสมาธิ
ตอนตี ๓ ครึ่งอีก ผมแค่นั่งหลับตา วางใจนิ่งๆ สบายๆ ที่
ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ และผมก็นึกปลื้มที่ผมได้บวชเป็น
พระ มันเป็นปีติสุขที่หล่อเลี้ยงใจผม ตอนนั้นรู้สึกว่า ใจ
มันเบาๆ สบายมากเลย สักพักหนึ่งก็เห็นความสว่างเกิด
ขึ้นในกลางท้องผม
พอมองเข้าไปตรงกลางแสงนั้น ความสว่างก็เพิ่มขึ้น
เรื่อยๆ ตั้งแต่สว่างเหมือนพระอาทิตย์ตอน 5 โมงเช้า ๒
โมง ๘ โมง ๗ โมง จนถึงสว่างเหมือนเที่ยงวัน แต่หลวงพ่อ
ครับ มันเป็นความสว่างที่ให้ความเย็นกายเย็นใจอย่าง
ส
៨៤
สุขแบบพระ