การปฏิบัติธรรมและประสบการณ์การบวช สุขแบบพระ Vol.1 หน้า 150
หน้าที่ 150 / 260

สรุปเนื้อหา

บทความนี้เล่าเรื่องการปฏิบัติธรรมและประสบการณ์ในการบวชของผู้เขียน ที่เริ่มต้นด้วยการตื่นขึ้นมาฝึกสมาธิในช่วงเวลาเช้า และการบรรลุถึงความสงบและความสว่างภายในใจ ในช่วงเวลาหลังการบวช สื่อให้เห็นถึงความสุขและความเย็นใจที่เกิดจากการปฏิบัติธรรม โดยเฉพาะเมื่อตั้งใจทำทุกอย่างอย่างมีสติและสมาธิ ตามคำแนะนำของหลวงพ่อ. สำหรับผู้ที่สนใจสามารถติดตามข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่ dmc.tv

หัวข้อประเด็น

-การปฏิบัติธรรม
-ประสบการณ์การบวช
-การฝึกสมาธิ
-ความสงบในใจ
-การเข้าถึงธรรม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ในใจได้ กระแสธารแห่งบุญก็จะเชื่อมต่อเป็นอัตโนมัติใน กลางกายของเขา ผังจนก็ถูกรื้อสะบั้นหั่นแหลกไปเลย ทีละ นิดละหน่อย พอทำบ่อยๆ ก็หมดเลย แล้วก็เช็ตโปรแกรม ผังใหม่ รวยจ้ะ) พอบวชแล้วผมก็มีความรู้สึกที่อยากจะเข้าถึงธรรม ผมอยากบวช ๒ ชั้นครับหลวงพ่อ ผมจึงตั้งใจปฏิบัติธรรม ทั้งในรอบและนอกรอบ (คำว่า "นอกรอบ" หมายถึง ช่วง เวลาที่เราทําภารกิจต่างๆ ก็ทําสมาธิต่อ ไม่ใช่ว่าทําสมาธิ เฉพาะตอนนั่งนะ) ผมจะตื่นนอนตอนตี ๓ ครึ่ง เพื่อฝึก สมาธิ ในช่วงวันแรกๆ ใจมันก็สงบบ้างฟังบ้าง (ไม่เป็นไรจ้ะ เราตามใจไปก่อน ใจอยากจะเป็นอย่างไร เราก็ปล่อยให้ มันเป็นไปอย่างที่ใจอยากจะเป็นก่อน Let it Be ไปก่อน) แต่พอผมนั่งไปเรื่อยๆ วันที่ ๓ ผมก็ตื่นมานั่งสมาธิ ตอนตี ๓ ครึ่งอีก ผมแค่นั่งหลับตา วางใจนิ่งๆ สบายๆ ที่ ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ และผมก็นึกปลื้มที่ผมได้บวชเป็น พระ มันเป็นปีติสุขที่หล่อเลี้ยงใจผม ตอนนั้นรู้สึกว่า ใจ มันเบาๆ สบายมากเลย สักพักหนึ่งก็เห็นความสว่างเกิด ขึ้นในกลางท้องผม พอมองเข้าไปตรงกลางแสงนั้น ความสว่างก็เพิ่มขึ้น เรื่อยๆ ตั้งแต่สว่างเหมือนพระอาทิตย์ตอน 5 โมงเช้า ๒ โมง ๘ โมง ๗ โมง จนถึงสว่างเหมือนเที่ยงวัน แต่หลวงพ่อ ครับ มันเป็นความสว่างที่ให้ความเย็นกายเย็นใจอย่าง ส ៨៤ สุขแบบพระ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More