ต่างคนต่างไป Case Study กฎแห่งกรรม เล่มที่ 4 หน้า 15
หน้าที่ 15 / 54

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาพูดถึงการดำเนินชีวิตของปูและย่าที่แสดงให้เห็นว่าผลกรรมมีผลต่อการกำหนดชะตาชีวิตในภพหน้า โดยยักษ์ต้องใช้เวลานานในการหมดความเป็นยักษ์ ส่วนพระพุทธที่ทำดีต้องรักษาศีล สั่งสมบุญและทำใจให้บริสุทธิ์ เพื่อไปสู่ระดับที่ดีกว่า ทั้งนี้ หลวงปู่สัมฤทธิ์ สังวโร เป็นพระที่คำสอนเรื่องกรรม ศีล สมาธิ และปัญญาเป็นหลักในการสอน เรียกร้องให้ทำงานด้วยความไม่ประมาท และมุ่งมั่นในการปฏิบัติธรรมเพื่อเข้าถึงความสุขในชีวิตและหลังจากตายไป

หัวข้อประเด็น

-เส้นทางของยักษ์
-เส้นทางของพระพุทธ
-การทำบุญและกรรม
-ความไม่ประมาทในชีวิต
-หลวงปู่สัมฤทธิ์ สังวโร

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ต่างคนต่างไป ตอนที่ปูและย่ายังมีชีวิตอยู่ เวลาลูกหลานฟังปูและย่าคุย กัน ก็จะรู้ว่าท่านทั้งสองวนเวียนเกี่ยวกับเรื่องอะไร คุยอย่าง หนึ่ง ย่าคุยอย่างหนึ่ง หนทางจึงไม่เหมือนกัน และต้องไปกัน คนละทาง ไม่ใช่ว่าสองเรารักกัน จดทะเบียนเป็นคนหนึ่งคน เดียวกัน ตายไปแล้วจะไปเป็นคนหนึ่งคนเดียวกันอีก ก็หาเป็น เช่นนั้นไม่ คนหนึ่งตายแล้วไปเป็นยักษ์ อีกคนหนึ่งตายแล้วไป เป็นเทพบุตรสุดหล่อ ถ้าเทพบุตรลงมาเจอยักษ์ ยักษ์ต้องไหว้ เทพบุตร พอเทพบุตรบอกบุพกรรมของตนแล้วถามว่า “จำได้ไหม ใครคนหนึ่ง?” ยักษิณีจะจำได้ทันที และร้องไห้เสียใจว่า “รู้อย่าง นี้ ตอนเป็นมนุษย์ เราจะสะสมบุญบารมีให้มากๆ” เส้นทางของนางยักษ์ ยาจะต้องเป็นยักษ์อีกยาวนานจนกว่าจะหมดความเป็นยักษ์ เพราะในสวรรค์ชั้นที่ 1 ที่ยักษ์อยู่ มีอายุ 9 ล้านปีมนุษย์ บางทีก็ถึง บางทีก็ไม่ถึง ตามกำลังบุญ ถ้าลูกหลานทำบุญไปให้ ก็จะเป็น ยักษ์ที่ดีขึ้น และสวยขึ้น ทำให้มียักษ์หนุ่มมาตามจีบ และเป็น ได้เพียงเท่านี้ เสนทางของพุทธบุตร หลวงปูสัมฤทธิ์ สังวโร เป็นพระที่โยมต้องการ ถึงแม้ยังไม่ใช่ พระอรหันต์ คือ เป็นพระผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ แม้อยู่ในป่าในเขา โยมก็อยากไปพบในป่าในเขา พระอยู่ที่โคนไม้ โยมก็อยากไป พบที่โคนไม้ พระอยู่ในป่าช้า โยมก็อยากไปเจอที่ป่าช้า อยู่ที่วัด ก็ไปเจอที่วัด โดยที่ท่านไม่ต้องแจกอะไรเลย เพียงนั่งนิ่งๆ ทำสมาธิ และเป็นพระเท่านั้น คือคิดแบบพระ พูดแบบพระ ทำแบบพระ แล้วให้ความสําคัญเรื่องไตรสิกขา มีศีล สมาธิ ปัญญา พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ไม่แถมอย่างอื่นอีกเช่น กุมารทอง และ ดำเนินชีวิตอยู่ด้วยความไม่ประมาท การดำเนินชีวิตอยู่ด้วยความไม่ประมาท คือ ใช้ชีวิตใน แต่ละวัน สั่งสมกุศลธรรมเอาไว้ ด้วยการละชั่ว ทำดี และทำ จิตใจให้ผ่องใส ง่ายๆ คือ ทำใจให้หยุดนิ่งๆ ภายในทั้งวันทั้งคืน เป็นการให้ความสําคัญหรือเคารพต่อความไม่ประมาท เพียง ทําใจหยุดนิ่งภายใน ศีล สมาธิ ปัญญา ก็จะประชุมกัน และ เข้าถึง ศีล สมาธิ ปัญญาภายในได้ หลวงปู่ได้ชื่อว่าเป็นพระใจดี เพราะท่านมีปฏิสันถารรับแขก รับโดยธรรม คือ มาก็พูดเรื่องธรรมะ ถามอย่างอื่นนิ่ง ไม่พูด ถ้าถามเรื่องธรรมะเปิดปากพูดยิ้ม คล้ายๆ กับท่านไม่มีเวลาพูด เรื่องกะโหลกกะลา ท่านอยากคุยเรื่องเพชรเรื่องพลอยของใสๆ 26 case study 27 กฎแห่งกรรม
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หน้าหนังสือทั้งหมด

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More