กฎแห่งกรรมและชีวิตชาติหน้า : หน้า 34/54

เตือนใจเราว่า ชาติหน้ามีจริง กรรมดีกรรมไม่ดีที่ท่านทําไป ตอนมีชีวิตอยู่ บัดนี้ ส่งผลตามกำลังบุญบาปของท่านแล้ว ถ้า ย้อนกลับมามีชีวิตใหม่ได้ ท่านคงต้องทำแต่ความดีเท่านั้น เพราะท่านได้รู้แล้วว่า บุญมีจริง บาปมีจริง รูปกายที่เป็นทิพย์ อาหารทิพย์ บริวาร วิมาน และอื่นๆ อันประณีตตามภพภูมิที่อยู่ของแต่ละท่าน ไม่ได้เกิดขึ้นเพราะ ท่านไปก่อสร้างไว้ แต่เกิดด้วยบุญบันดาล ถ้ามีบุญมากด้วยทาน ศีล ภาวนา ผลบุญจะส่งแรงให้มีความสุขทั้งในโลกนี้และโลกหน้า รุ่งจะไม่มีโอกาสรู้เรื่องที่อยากรู้เลยถ้าไม่ได้อาศัยความ เมตตาของคุณครูไม่ใหญ่และอานุภาพของธรรมกายที่เห็นทั่ว และรู้ทั่วแม้เรื่องที่ลี้ลับที่สุดในชีวิตของเรา นำมาเปิดเผยได้ กระจ่างแจ้งด้วยภาษาของความจริง คุณครูไม่ใหญ่ไม่ได้รู้จักครอบครัวและตัวรุ่งเป็นการ ส่วนตัวเลย แต่ท่านบอกสิ่งที่รุ่งไม่ได้เล่าไป เช่น ยายเคยช่วย ตาสร้างวัดทำให้เกิดเป็นมนุษย์เร็วขึ้น รุ่งเล่าแต่ว่ายายทำบุญมี ตักบาตรอย่างเดียว และที่คุณครูไม่ใหญ่บอกว่า คุณตาย้อน ถามพญายมราชไปว่า “ฆ่าสัตว์ท่าอาหารเป็นบาปด้วยหรือ” ทำให้รุ่งนึกภาพคุณตาออกว่า ท่านตกใจที่เพิ่งรู้ว่า การฆ่าสัตว์ ทำอาหารเป็นบาป จึงย้อนถามพญายมราชทั้งๆ ที่ไม่มีใครกล้า ถาม ตอนเด็กๆ เคยได้ยินพระชรารูปหนึ่งเทศน์ว่า การฆ่าสัตว์ 64 case study ทําอาหารไม่บาป เพราะสัตว์เกิดมาเป็นอาหารของคน ท่านคง อยากให้คนชนบทสบายใจเพราะสิ่งนี้หลีกเลี่ยงยากในสังคม เกษตรกรรม แม้ไม่มีโอกาสเจอน้าชานนท์ แต่รุ่งก็ได้เจอน้องต้อยติ่งแทน รุ่งพยายามชวนน้องทำบุญ ซึ่งน้องทำได้แค่ทานเท่านั้น รักษา ศีลให้บริสุทธิ์ยังไม่ได้เพราะแอบจิ๊กเงินพ่ออยู่ แต่เขาไม่เคยตบ ยุงหรือฆ่าสัตว์เพราะไม่รู้จะไปฆ่ามันทำไม เขาอยากนั่งสมาธิ แต่ก็นั่งได้แป๊บเดียว บอกว่านั่งไม่ได้ ถึงชาตินี้ น้องจะได้บุญ น้อยไปหน่อยเพราะทำทานได้อย่างเดียว ก็ยังดีที่ชาตินี้ยังได้ บุญติดตัวไปบ้าง ส่วนแม่ได้แก้ไขตัวเองตามที่คุณครูไม่ใหญ่สอน เวลาเจอปลาในแอ่งน้ำเล็กๆ ที่กำลังจะแห้ง แม่จะชวนต้อยติ่ง เอามันไปปล่อยในสระใหญ่ และสอนต้อยติ่งให้หมั่นทำบุญทำทาน ชาติหน้า ถ้าเกิดเป็นลูกแม่อีก แม่จะให้ต้อยติ่งบวชไม่สึกเลยนะลูก รุ่งโชคดีที่ยังมีชีวิตอยู่ ทำให้แก้ไขปรับปรุงตนเองจะได้มี ชีวิตชาติหน้าที่ดีกว่านี้ แต่คนที่ละโลกไปแล้ว ไม่มีโอกาสแก้ตัว ต้องเสวยแต่ผลบุญเก่าและรอหมู่ญาติส่งบุญใหม่ไปให้ แต่ญาติ ก็ลืมบ้าง ส่งไม่ถูกต้องบ้าง หรือผู้ที่อยู่ในปรโลกอยู่ในภาวะที่รับ บุญไม่ได้บ้าง ข้อนี้พิสูจน์ได้อย่างดีว่า บุญของเรา เราต้องทำเอง ไม่ต้องรอให้ใครทำให้ ทำอย่างไรก็ได้อย่างนั้น ถ้าไม่ทำบุญ เราก็จะไม่ได้สิ่งที่เราปรารถนาทั้งในชาตินี้และชาติหน้าค่ะ 65 กฎแห่งกรรม