เหตุการณ์ที่สำนักสงฆ์และการช่วยเหลือเด็ก : หน้า 44/54

เหตุการณ์ที่สำนักสงฆ์ ครั้นไปถึงสำนักสงฆ์ เด็กๆ กำลังอาละวาดกันใหญ่ พอพี่ๆ ไปจับตัวเด็กๆ กระเด็นผางออกมา บางคนร้องกรี้ดๆ อย่างน่า กลัว เด็กหลายคนตะโกนสั่งงานคนโน้นคนนี้ มีคนหนึ่งสั่งเด็ก ทุกคนให้มารวมกันหน้าพระพุทธรูป พอมารวมกันแล้ว เด็กเดิน วนรอบพระพุทธรูปก็มี ร้องรำทำเพลงไปด้วยก็มี จนต้องนำ เด็กที่มีอาการทั้งหมดไปวัดใหญ่แห่งหนึ่งในตัวจังหวัดอุทัยธานี ภายในคืนนั้น บ่ากับนักศึกษาชื่อนายปุรีบขับรถออกจาก ห้วยคตไปขอพึ่งพระพระอาจารย์ของป่าที่วัดป่าสกลนคร วัดใหญ่ในอุทัยธานี พระที่วัดแห่งนั้น เอาสายสิญจน์ปลุกเสกมาผูกข้อมือเด็กที่ ถูกผีเข้าทุกคน และบอกให้เด็กๆ ค้างที่วัด โดยให้นักเรียนพัก ห้องละ 1 คน มีพี่เลี้ยงเฝ้าดู 2 คน ส่วนนักเรียนคนที่หมอ ฉีดยานอนหลับให้ 8 เข็ม พี่ๆต้องผลัดกันเฝ้า ได้นอนคนละ 1 ชั่วโมง เด็กคนหนึ่งไม่ยอมให้พี่ๆ นักศึกษาเรียกเขาว่า “น้อง” เพราะเขาเป็น “คนอื่น” ไม่ใช่น้อง และขอให้แกะสายสิญจน์ออก จากข้อมือของเขาเสียก่อน เขาจึงจะออกไปจากร่างของเด็กได้ พี่ๆ จึงแกะสายสิญจน์ออกจากข้อมือของน้องๆ ทั้ง 8 คน แล้ว ผูกข้อมือใหม่ น้องๆ จึงเริ่มดีขึ้น ก่อนหลับ มีเสียงทุบผนังห้อง ข้างๆ ทั้งที่ไม่มีใครอยู่ในห้องนั้นเลย รุ่งเช้า พอตื่นขึ้นมา เด็กชายตะคว้าหนังสือเล่มหนึ่งชื่อ กลศาสตร์ของไหล มานั่งพิงเสาอ่าน แม่ของตะเข้ามาถาม ลูกชายว่า “ลูกไม่เคยชอบอ่านหนังสือ และลูกก็ไม่เคยเรียน หนังสือเล่มนี้ ทําไมถึงอ่านล่ะ?” เสียงตะตอบแม่ว่า “ผมเคยเรียน แต่ชื่อโรงเรียนผมอ่าน ไม่ออกเพราะเป็นภาษาอังกฤษ" เอกฉัตรได้ยินรู้สึกประหลาดใจมากเพราะมันเป็นหนังสือ สมัยที่เขาเรียนปวส.ที่โรงเรียนโปลีเทคนิคแห่งหนึ่งแถวลาดพร้าว น้องตะเพิ่งเรียนชั้น ม.3 และไม่ใช่เด็กเรียนเก่ง แต่สามารถ อธิบายสมการของของไหลได้อย่างไร เขารู้สึกสับสนอีกแล้ว น้องต๊ะบอกว่า จิตของเอกฉัตรค้างอยู่ที่น้องต๊ะส่วนหนึ่งตอน จับมือกันไว้ที่สํานักสงฆ์ พอเลิกอ่านหนังสือกลศาสตร์ของไหลแล้ว น้องต๊ะตรง เข้าไปกอดแม่ของเพื่อน เรียกแม่ของเพื่อนว่า “แม่” ทําให้แม่ของ ตะถึงกับร้องไห้ด้วยความสงสารลูกชาย หัวหน้าเจ้าที อีกฟากหนึ่งของอาคาร ณ วัดแห่งนั้น มีนักเรียน 1 ใน 8 84 case study 85 กฎแห่งกรรม