การบวชและการทบทวนเป้าหมายของพระธรรม : หน้า 18/54

พูดกับพระอุปัชฌาย์ต่อหน้าพุทธปฏิมากรตัวแทนของพระ สัมมาสัมพุทธเจ้าว่าอย่างไร ให้ทบทวน สัพพะทุกขะนิสสรณะ นิพพานะสัจฉิกรณัตถายะ บวชครั้งนี้ ตั้งใจจะสลัดตนออกจาก ทุกข์และท่าพระนิพพานให้แจ้งเรื่องหลักของพระคือ ระลึกนึกถึง มโนปณิธานของการบวช ข้อวัตรปฏิบัติ ธรรมเนียมวินัย สิกขาบทของตน ว่าขาดตกบกพร่องหรือสมบูรณ์เพียงใด ถ้า ยังบกพร่องอยู่ เรารู้ของเรา แล้วแก้ไขให้เป็นพระแท้เณรแท้ เราจะได้มีความสุข ความปีติ เมื่อบวชแล้ว ต้องดื่มกินปีติให้ได้ ทุกวันทุกคืน หากินวันต่อวัน รู้สึกปิติภาคภูมิใจในการบวช และ ได้อยู่ในเพศสมณะ ไม่ใช่เช้าเอน เพลนอน บ่ายพักผ่อน ค่ำจำวัด แล้วไม่ปฏิบัติธรรม มัวดูหนังดูละคร ดูทีวี ดูอินเทอร์เน็ตซึ่งมี ภาพอะไรต่างๆ พิลึกกึกกือที่ไม่มีใครเซ็นเซอร์ หรือดูสื่อต่างๆ ที่ทำให้ใจเร่าร้อน พระเณรทั้งหลายจึงต้องทบทวนเป้าหมาย ของการบวชให้ดี เรื่องราวของหลวงปูสัมฤทธิ์ สังวโร สร้างกำลังใจให้แก่ พุทธบริษัททั้งหลาย เมื่อเรานึกถึงท่านใดครั้งใด เราจะรู้สึก ปลื้มใจทุกครั้ง และหันมาทบทวนตัวเองว่า เรายังทำความ เพียรได้ไม่ถึงท่านเลย ฉะนั้น เราจะต้องเร่งทำความเพียร บำเพ็ญสมณธรรมให้ได้อย่างหลวงปู่ วีรบุรุษ แห่งหมู่บ้านกระทม แก้วตาสีเขียวทำจากขวดแก้วทุบให้แตก ทำให้สุนัขตัวนั้น ดูมีชีวิตจิตใจจนเด็กๆชอบขี่หลังมันเล่นกันอย่างสนุกสนาน เป็น ฝีมือของตาอ้วน ฉัตรเงิน คนไทยเชื้อสายเขมร ช่างแกะสลัก รูปคนและสัตว์ ช่างทอถักกระบุง ตะกร้าหวาย ทำเครื่องจักสาน และรับเหมาก่อสร้าง รวมแล้วเป็นช่างเก่งทุกอย่าง คำพูดของ ตาอ้วนก็ไพเราะด้วยคำจริง จิตใจดี มีน้ำใจ จนคนชื่นชมตาอ้วนว่า 32 case study 33 กฎแห่งกรรม