เรื่องราวขนหัวลุกในโรงพยาบาลลานสัก : หน้า 43/54

ใหม่ หลายครั้งจนรถเลยพ้นเขตสํานักสงฆ์ไป แต่เด็กๆ ในรถ ยังคงรำ หรือร้องเพลง บางคนมีสติร้องให้พี่ๆ ช่วยด้วย โรงพยาบาลลานสัก โรงพยาบาลเพิ่งสร้างเสร็จใหม่ นักเรียนทั้ง 8 คนเป็นคนไข้ ผีเข้ารายแรกของโรงพยาบาล แต่หมอไม่เชื่อร้องว่า “บ้า!” แล้ว ฉีดยานอนหลับให้นักเรียนทั้ง 8 คนทันที ทันใดนั้น พัดลมเพดานตกลงมาเฉียดตัวนักศึกษาที่กำลัง นอนบนแคร่นอกห้องคนป่วยไปนิดเดียว ครูปัญญาเห็นเด็กๆ 8 คนที่ถูกผีเข้าจับมือกันล้อมเป็นวงกลมใต้พัดลมเพดานตัวนั้น แล้วเงยหน้าจ้องดูพัดลมเป็นตาเดียวกัน ราวกับเพ่งจิตให้น้อย นพัดลมหลุด จนมันตกลงมาจากเพดาน หวังจะให้คนที่ไม่เชื่อ เห็นเป็นขวัญตา น้องๆ บางคนเริ่มดีขึ้น แต่น้องผู้หญิงบางคนยังทำให้พี่ๆ ดู และร้องเพลงภาษาที่ไม่มีใครเข้าใจ ปกติเวลาพูด เสียงน้อง ผู้หญิงใสๆ แต่เมื่อผีเข้า เสียงพูดจะเปลี่ยนเป็นห้วนห้าว ตาแดงดุๆ ขวางๆ น่ากลัว บางคนโดนฉีดยานอนหลับถึง 8 เข็ม แต่ไม่ ยอมหลับ ยังคงละเมอเพ้อพกไปเรื่อย ส่วนน้องต๊ะ มีอาการเหม่อลอยแต่ยังคุยกันรู้เรื่อง เล่าให้ เอกฉัตรฟังว่า “เมื่อคืน พวกมันตามมาด้วยกันหลายตัว แต่พอมาถึง อนามัย มันเข้ามาไม่ได้ เพราะเจ้าที่ที่นี่ไม่ยอมให้เข้า แต่สุดท้าย มันเข้ามาได้เพราะมีมากกว่า ตอนนี้ มันก็ยังมาจับพวกผมอยู่ เลยครับ เมื่อคืน ครูปัญญาไม่น่าจับมือพี่เอกกับผมแยกออก จากกันเลยเพราะจิตของทุกคนมุ่งที่จะช่วยผม และเหมือนกับ ว่ามีอะไรมาตัดเส้นทางกะทันหัน ทำให้ไม่มีใครช่วยผมได้" เอกฉัตรฟังตะแล้วเชื่อบ้างไม่เชื่อบ้าง ถามว่า “แล้วตะจะ ให้ ทําอย่างไร?" น้องต๊ะนั่งหลับตาพักหนึ่ง แล้วพูดว่า “มีชีปะขาวมาบอก ว่าให้เราทั้ง 4 คนนั่งสมาธิจับมือกันอีกครั้งหนึ่ง แล้วค่อยๆ ถอนจิตออกมา” เอกฉัตรนึกในใจ เดี๋ยวจะไปทำบุญ ทั้งตักบาตรและถวาย สังฆทาน พอคิดเช่นนี้ น้องต๊ะพูดขึ้นว่า “ผมเห็นร่างพี่เอกกลับ คืนมาใหม่แล้ว สว่างกว่าเดิมอีก" พี่เอกดีใจมาก พลันมีรถจักรยานยนต์วิ่งเข้ามาพร้อม เสียงตะโกนลั่นว่า “ที่สำนักสงฆ์เกิดเรื่องใหญ่แล้ว! ตอนนี้ เป็นกันหมดทุกคน เอาไม่อยู่แล้ว!" 82 case study 83 กฎแห่งกรรม