ชีวิตและความฝันของต้อยติ่ง : หน้า 26/54

เล่นเทปของเขาต้องมีผ้าผืนสวยคลุมกันฝุ่น แผ่นซีดีเก็บเข้าที่ เรียงในตู้ดูงามตา หน้าที่หลักของเขาคือ ถูบ้าน เวลา อะไรที่ ขวางทางเขาจะยกออกหมด เช่น ตะกร้าเสื้อผ้า และถูทุกซอก ทุกมุม ทำอย่างนี้ทุกวันจนพื้นบ้านสะอาดน่านอนเล่น เขาไม่ ชอบเอาห้องนอนเป็นห้องเก็บของ ไม่อยากเข้าใกล้เด็กสกปรก และชอบให้คนพูดเพราะๆ ต้อยติ่งจะทำงานอุทิศชีวิตให้เลย แต่ถ้าเรียก "ไอ้ติ่ง" จะทําหน้างอ ปัจจุบัน ต้อยติ่งอายุ 21 ปี ทว่าเหมือนเด็กอายุ 12 ปี ไม่ได้เรียนหนังสือแต่ทําอะไรได้เหมือนคนปกติ เช่น เปิดโทรทัศน์ เปิดปิดเครื่องเล่นซีดี คาราโอเกะอย่างชำนาญ ขับรถมอเตอร์ ไซค์ไปส่งญาติๆ กลับบ้านหรือทำธุระ ล้างรถ ขับรถไถเป็น ซ่อมจักรยานใช้เอง ดาวเทียมของวัดเสียก็ซ่อมได้ ช่วยงานพ่อ ได้หลายอย่าง แต่แยกแยะอะไรไม่ค่อยออก เห็นธนบัตรใบละ 1,000 บาท นิกว่า 20 บาท แอบหยิบเอาไปอวดชาวบ้าน 3 ใบ จนเหลือใบเดียวภายในไม่กี่วัน มีชาวบ้านมาฟ้อง พ่อจึงจับได้ พวกชอบสนุกบางคนหลอกให้ต้อยติ่งดื่มเหล้าผสมโค้ก เวลาเมา คนปัญญาอ่อนจะเป็นตัวตลกให้พวกเขาเฮฮา บางคน ตกงานยุยงให้ต้อยติ่งขโมยเงินซื้อบุหรี่ให้ แม่ลอนกลัวลูกชาย เจอคนไม่ดีเวลาออกจากบ้าน ต้องคอยตามลูกชายไม่ให้เข้า วงเหล้า แต่ต้อยติ่งรู้สึกสนุก ที่เป็นจุดสนใจของคนกลุ่มใหญ่ แม้แม่ลอนจะขู่ว่า ระวังตายในวงเหล้า ก็ไม่เชื่อฟัง วันเวลาผ่าน ไป เด็กชายต้อยติ่ง กลายเป็นหนุ่มหุ่น ล่าบึ้ก เพราะออก กําลังกายด้วยการ เดินไปเดินมา และ ใช้แรงทํางานมาก ตามแต่จะมีผู้เรียก ใช้ กินข้าว รู้จัก ต้อยติ่งใฝ่ฝันอยากเป็นนักร้อง ดาราและฟังเทปเพลงลูกทุ่งคาราโอเกะ จนใฝ่ฝันอยากประกวด ร้องเพลง และเป็นนักร้องออกซีดีเป็นของตัวเองทั้งๆ ที่ออก เสียงอ้อแอ้เหมือนเด็กเล็กๆ ดีที่น้ำลายไม่ไหลยืดอย่างคน ปัญญาอ่อนทั่วไป ครั้งหนึ่ง แม่ลอนพาต้อยติ่งไปตลาด เจ๊กในตลาดทักว่า “ขอได้ไหมลูกคนนี้ จะนําโชคนำลาภมาให้ ค้าขายก็เจริญรุ่งเรือง” แม่สอนรู้สึกขำ ไม่รู้ว่าคนจีนคิดอย่างนี้ทุกคนหรือเปล่า 48 case study 49 กฎแห่งกรรม