การเข้าค่ายกลางป่าและการนั่งสมาธิ : หน้า 39/54

อดนึกไม่ได้ว่าไม่เคยเข้าป่ามืดสนิทขนาดนี้มาก่อนเลย มีเสียง หมาหอนหลายตัวแว่วมาไกลๆ แสงเทียนไม่กี่ดวงบนกุฏิและศาลา สร้างบรรยากาศวิเวก วังเวง เยือกเย็น และเงียบสงัดกลางบ่า ใหญ่ที่ใครๆ นึกไม่ถึงว่าจะมีในโลกยุคใหม่ที่อึกทึกเร้าใจด้วย เสียงเครื่องยนต์กลไก รุ่งเช้า แสงอาทิตย์อุทัยส่องให้เห็นที่โล่งกว้างไม่มีสิ่งใด กั้นสายตา เห็นกุฎีราว 10 หลัง กระจายห่างกันพอสมควร สภาพยังดี มีพระพุทธรูปองค์ใหญ่ปั้นด้วยปูนเก่าๆ มีรอยร้าว ประดิษฐานอยู่กลางแจ้ง ชื่อ หลวงพ่อพุทโธ หน้าตักกว้าง 14 เมตร หันพระพักตร์ไปทางลำธาร ห่างจากพระพุทธรูปไป 100 เมตร มีควันพลุ่งจากตา น้ำร้อนที่ผุดขึ้นตามที่ต่างๆ ถัดไปอีก 100 เมตร มีลำธารสาย เล็กๆ หญ้าขึ้นสูงทั้งสองฝั่ง ศาลาการเปรียญโล่ง ไม่ เก่ามาก ซ้ายมือของ ศาลาเป็นแนวไผ่ มีห้อง สุขารวม ถัดไป เป็น บ่อน้ำร้อน ขอบบ่อสูง 60 เซนติเมตร ไว้กักตาน้ำใช้ ศาลาการเปรียญของสำนักสงฆ์ อาบ นํ้าอาบ ตักจาก ปัจจุบัน อยู่ใต้อ่างเก็บน้ำห้วยขุนแก้ว บ่อน้ำพุบ่อเล็กๆ หลายบ่อ น้ำใช้ซักล้างสูบจาก ลําธาร เล็กๆ ขึ้นมา น้ำดื่ม เบ็นน้าสาธารเอามาต้ม แต่ต้องกรองเพราะน้ำไม่ บริเวณน้ำพุร้อน ปัจจุบัน อยู่ใต้อ่างเก็บ ใสมาก ด้านบนขึงซาแลน บังแดด มีแนวไผ่กั้นตาม นำห้วยขุนแก้ว ธรรมชาติต้องลมพัดพลิ้ว ชา โรงอาหาร เป็นเรือนไม้ยกพื้นสูงเล็กน้อย พื้นที่กระดาน หลังคามุงสังกะสี ตรงข้ามโรงอาหารเป็นกุฏิพระ 2 หลัง มีหน้าต่าง 3 ด้าน ใช้เป็นที่พักชั่วคราวของนักเรียนหญิง โดยมี พี่ๆ นักศึกษาจัดเวรยามเฝ้ากะๆ ละ 2 ชั่วโมงตลอดคืนจนสว่าง ค่ายกลางป่า กิจกรรมแต่ละวันเริ่มต้นด้วยปาน่านักเรียนนั่งสมาธิครั้งละ 1 ชั่วโมงทุกเช้าเย็น คุยเกร็ดธรรมะเล็กๆ น้อยๆ จากพระไตร ปิฎกครึ่งชั่วโมงก่อนนั่งสมาธิอีกครึ่งชั่วโมง นักศึกษาที่เพิ่งเข้า ค่ายเป็นครั้งแรกอย่างเอกฉัตร รู้สึกประหลาดใจที่ปุถุชนคน ธรรมดาก็นั่งสมาธิได้ นึกว่ามีแต่พระเท่านั้นที่มุ่งฝึกสมาธิ 74 case study 75 กฎแห่งกรรม