ข้อความต้นฉบับในหน้า
การครองคน-ครองงาน
บำเพ็ญบารมีมาก็ตั้งใจจะมาช่วยรื้อสัตว์ขนสัตว์ไปนิพพาน” พูดง่ายๆ
มาช่วยกลั่นธาตุกลั่นขันธ์ ๕ ของสัตว์โลกให้มีความบริสุทธิ์ “แต่คนบาง
คนก็สกปรกลามกมากเกินไป” คือทรงบอกว่าธาตุในตัวของบางคน
สกปรกจนกลั่นไม่ไหว พระโมคคัลลาน์ก็ยังไม่เข้าใจ ยังคงอ้อนวอนต่อ
“พระพุทธเจ้าข้า ด้วยบารมีของพระองค์ ถ้าพระองค์จะกลั่น
เขา ทำไมจะกลั่นไม่ได้ ถ้าจะโปรดทำไมจะเทศน์โปรดไม่ได้ ทรงไป
เทศน์โปรดยายหอยหน่อยเถิด พระพุทธเจ้าข้า”
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงยืนยันว่า “ไม่ไหวจริงๆ โมคคัลลาน์
รอไว้ให้พระพุทธเจ้าพระองค์หน้ามาเทศน์โปรดยายหอยเถอะ เวลานี้
ต้องทิ้งเอาไว้ก่อน”
พระโมคคัลลาน์ก็ยังคะยั้นคะยอ ในที่สุดพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
ก็เลยตรัสสั้นๆ ว่า “เอาอย่างนี้โมคคัลลาน์ เธอไปลองดูเองก็แล้วกัน”
พอทรงอนุญาตให้ไปลองดูเท่านั้น พระโมคคัลลาน์ดีใจ คิดว่า
พรุ่งนี้เราจะไปเทศน์โปรดยายหอย ครั้นรุ่งเช้าก็นุ่งสบงครองจีวรอย่างดี
เอาบาตรสะพายไหล่ตั้งใจจะไปบิณฑบาตภัตตาหารจากยายหอย จะ
ได้ถือโอกาสนั้นเทศน์โปรดได้
พระโมคคัลลาน์เดินออกไปถึงซุ้มประตูวัด ไปยืนอยู่ตรงหน้า
ยายหอย ยายหอยพอเห็นพระโมคคัลลาน์ถือบาตรมาด้วย ก็คิดในใจ
หนอยแนะ...จะมาบิณฑบาตกับเรา เมินเสียเถอะ ยายหอยทำเป็นไม่เห็น
หันหลังขวับ มองไปทางอื่น
พระโมคคัลลาน์ท่านมีฤทธิ์ ท่านเนรมิตกายที่ ๒ ไปยืนดักอยู่
เลย พอยายหอยหันขวับไปข้างหลัง ก็เจอพระโมคคัลลาน์องค์ที่ ๒
โอ้โฮ...ถ้าเป็นเราคงก้มกราบแทบไม่ทัน เจอพระโมคคัลลาน์ ๒ องค์
พระภาวนาวิริยคุณ 54
(เผด็จ ทั ต ต ชีโว)