ข้อความต้นฉบับในหน้า
การครองคน-ครองงาน
๑๓. ไม่ผิดศีล แต่ผิดใจ
ถ้าท่านเป็นพระสังฆาธิการ ท่านจะแก้ปัญหาพระที่ไม่ถูกกัน
อย่างไรครับ
พระแตกความสามัคคีก็ด้วย ๒ สาเหตุใหญ่ คือ
๑. ศีลไม่เสมอกัน หรือวินัยไม่เสมอกัน รูปหนึ่งตั้งใจรักษา
ศีล อีกรูปหนึ่งไม่ตั้งใจรักษาศีล
๒. ทิฏฐิไม่เสมอกัน หรือความเห็นไม่ตรงกัน เช่น รูปหนึ่ง
ตั้งใจเรียน ตั้งใจนั่งสมาธิเพื่อตอบแทนคุณญาติโยมที่มาตักบาตรให้
อีกรูปหนึ่ง ตั้งใจเป็นหมอดู ตั้งใจให้หวยเป็นการตอบแทน นี่ต่างกันไม่
เสมอกันถึง ๒ อย่างแบบนี้ไปกันไม่ได้หรอก
ขนาดศีลเสมอกัน แต่ทิฏฐิต่างกันยังอยู่ด้วยกันไม่ค่อยจะได้
พระนักเทศน์กับพระนักภาวนาอยู่กุฏิใกล้เคียงกันยังกระทบกระทั่งกัน
พระนักภาวนาพอเช้ามืดตีสามตีสี่ท่านลุกขึ้นมานั่งภาวนา ต้องการความ
เงียบ ท่านว่าถูกต้องตามกิจวัตรพระ
อีกรูปท่านเป็นพระนักเทศน์ ท่านก็ตื่นมาตีสามตีสี่เหมือนกัน
มาซ้อมเทศน์ ท่านต้องซ้อมเสียง ท่านก็ว่าของท่านไป เสียงแจ้วๆ
ท่านว่าเป็นกิจวัตรพระเหมือนกัน ดังนั้นอยู่กุฏิติดกันไม่ได้ ต้องขยับ
กุฏิให้ท่านใหม่ ถ้าทำได้ ท่านก็เป็นประโยชน์ต่อพระศาสนาทั้งคู่ ศีล
เสมอกัน แต่ทิฏฐิไม่เสมอกัน ยังต้องเปลี่ยนที่พักให้ใหม่
ประเด็นที่พระเณรไม่ถูกกันก็ด้วยเหตุ ๒ ประเด็นนี้ เป็นเรื่อง
ที่เจ้าอาวาสต้องไปจัดการแก้ไขเป็นเรื่องๆ ไป
เรื่องทิฏฐิจะปรับให้เสมอกันทำอย่างไร ก็ต้องอบรมกันไปเป็น
พระภาวนาวิริยคุณ 72 (เผด็จ ทัตตชีโว)