ข้อความต้นฉบับในหน้า
การครองคน-ครองงาน
ถามว่าโกรธไหม โกรธสิ แต่ไม่ผูกโกรธ ชนิดที่ว่าทีเอ็งข้า
ไม่ว่า ทีข้าเอ็งอย่าโวย แบบนี้ไม่มี ถึงจะโกรธ แต่ว่าพอไปล้างหน้าล้างตา
กินน้ำสักอีกสองอีก ก็ค่อยคลายโกรธ ค่อยมาประชุมกันใหม่ แต่บางที
มันขัดกันแรงๆ เหมือนกัน โกรธเอาลึกๆ เชียวแหละ
แต่คุณยายท่านก็รู้ใจ พอเห็นโกรธกันมากๆ ชักหน้าแดงหน้า
เขียวกันขึ้นมาแล้ว ท่านทำอย่างไร รู้ไหม? พอท่านเห็นท่าไม่ดี ท่าน
จะส่งเสียงเข้ามาก่อน
“หยุดๆๆ อย่าประชุมต่อเลย มานั่งสมาธิกันก่อน” แล้วท่าน
ก็นำนั่งสมาธิ เข้ากลางของกลาง กลางของกลาง ไปเรื่อยๆ ดูองค์พระ
ให้ใจสบาย พอนั่งใจสบายเห็นองค์พระเห็นดวงปฐมมรรค ก็ลืมโกรธ
เรื่องที่เถียงกันเมื่อกี้นี้ ไม่โกรธแล้ว มาประชุมกันใหม่ได้ แต่บางที
สารภาพกันตรงๆ ละ ตั้งแต่เริ่มสร้างวัดมา บางทีมันขัดคอกันอย่างแรง
นั่งสมาธิไม่เห็นองค์พระเสียตั้งหลายวัน มืดเลยก็แล้วกัน
คุณยายอาจารย์ พอถึงเวลาท่านก็เรียกให้มานั่งสมาธิด้วยกัน
เรื่องงานพักก่อนไม่ประชุมแล้ว ท่านดูลูกศิษย์ของท่าน ทั้งที่เป็นพระ
ทั้งที่เป็นฆราวาส ดูว่าใจใสดีทุกคนหรือยัง ถ้ายัง ท่านจะเปรยขึ้นมา
เลย ว่า “งานอะไรก็วางไว้ก่อนนะ ยายว่ามานั่งสมาธิกับยายก่อน
เถอะ” นั่งไปสัก ๓-๔ วัน พอใจใสดี ก็ลืมเรื่องที่ทะเลาะกันเถียงกัน
แล้วก็ว่า เรื่องงานกันใหม่ เราทำกันอย่างนี้ตลอดมา เพราะฉะนั้น
งานก็เลยราบรื่น ไม่ขัดกันเอง นี่ก็เป็นเหตุแห่งความสำเร็จประการ
หนึ่ง
ทีนี้ถึงเวลาหาเงิน บอกกันตรงๆ เผื่อว่าหลวงพ่อหลวงพี่จะได้
เอาตำราหาเงินนี้ไปใช้ในการก่อสร้างวัดของท่านบ้าง เปิดไต๋กันเลยว่า
ตำราหาเงินนี้จริงๆ แล้ว หลวงพ่อวัดปากน้ำ ภาษีเจริญ (พระมงคล
ห ล ว ง พ่ อ
9] ตอบ ปัญหา