ข้อความต้นฉบับในหน้า
การครองคน-ครองงาน
สูตรที่ ๒ ต้องเทศน์ให้โยมฟัง โยมเอาข้าวมาให้ฉันถึงวัด
ไม่ต้องไปหุงเอง เพราะฉะนั้นเมื่อโยมมาถึงวัดแล้ว อย่าให้โยมกลับ
ไปเปล่าๆ เทศน์ให้โยมฟังด้วย ถ้าเทศน์ไม่ได้ ก็อ่านพระไตรปิฎกให้
โยมฟังก็ยังดี โยมจะได้แง่คิด แล้วเอาไปใช้ทำมาหากินให้ร่ำรวย พูดง่าย
ๆ หลวงพ่อหลวงพี่อย่าฉันเปล่านะ เอาธรรมะมาตอบแทนให้โยมด้วย
โยมให้สิ่งของเป็นทาน ก็ขอให้พระเอาธรรมะเป็นธรรมทานให้โยมเกิด
ปัญญาติดตัวกลับไปด้วย พึ่งพาอาศัยกันอย่างนี้ พอโยมใช้ธรรมะแก้
ปัญหาชีวิตได้แล้ว ไม่ช้าก็กลับมาช่วยกันสร้างวัดบำรุงวัด ไม่ต้องออก
ไปบอกบุญให้เหนื่อย
สูตรที่ ๓ สอนให้โยมนั่งสมาธิ ให้ภาวนา “สัมมา อะระหัง”
เข้าไว้ ถ้าโยมถาม “สัมมา อะระหัง” ดียังไง? เอาเถอะพอเข้าถึง
ธรรมกาย เข้าถึงมรรคผล นิพพานแล้ว ดีแน่ๆ แต่ถึงแม้จะไม่ได้ถึง
อย่างนั้นก็ดี
ดียังไง? ดีคือ เวลามีเรื่องราวทุกข์ร้อน วิ่งมาหาหลวงพี่
หลวงพ่อไม่ไหว เพราะอยู่ไกล โยมเคยสัมมา อะระหัง พออยู่บ้านก็
หลับตา สัมมา อะระหังๆๆๆ เรื่อยไป พอใจนิ่ง ใจใส ใจสงบดี เดี๋ยวก็
เห็นช่องทางที่จะแก้ไขไปเอง
โยมก็จะได้รู้คุณว่า อ้อ...สัมมา อะระหังดีอย่างนี้ ธรรมะดีอย่าง
นี้ พระศาสนาดีอย่างนี้ ถึงเวลาก็มาร่วมกันทำบุญทำทาน แล้วมาช่วย
กันสร้างวัด นี่ก็เป็นตำราหาเงินอีกสูตรหนึ่งที่หลวงพ่อวัดปากน้ำฯ
มอบไว้ให้
สรุปว่าเมื่อกวาดวัดเตียน โยมก็ชอบมานั่ง เมื่อเทศน์อยู่เป็น
ประจำโยมก็มาเป็นประจำ โยมมาถึงวัดมาก โยมไม่นิ่งดูดายหรอก เห็น
เราสร้างโน่นสร้างนี้ ประเดี๋ยวโยมก็ควักเงินช่วย ยิ่งโยมมามากเท่าไร
ห ล ว ง พ่ อ
93
ตอบ ปั ญ ห า