ข้อความต้นฉบับในหน้า
การครองคน-ครองงาน
ดูออกเพราะหน้าตาผ่องใส
ตรงกันข้ามถึงจะบวชมาหลายสิบพรรษา ถ้ารักษาศีลไม่ดี
ไม่มีทางผ่องใส คนมีศีล ใจข้างในใส ข้างนอกก็ผ่องออกมา เราตั้งใจ
ทำภาวนาและบอกบุญกันเรื่อยไป ก็ได้ปัจจัยมาสร้างวัด
ต่อมาเมื่อบวชแล้ว ประชาชนก็ยิ่งเชื่อ เพราะเขาเห็นเรามา
ตั้งแต่เรายังไม่บวช พอเขาเชื่อ เขาก็บริจาคทรัพย์มาให้สร้างเพิ่มขึ้นๆ
อย่างที่เห็นอยู่ทุกวันนี้ ขอให้เชื่อเถอะว่าถ้าตัวของเรามีศีล มีสมาธิ
มีปัญญาจากการศึกษาธรรมะของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ใครมา
ถึงเรา เขาเป็นต้องได้ศีล ได้สมาธิ ได้ปัญญาทุกคนไป
ท่านเหล่านี้เองถึงเวลา ถ้าตัวเองมีปัจจัยก็บริจาคมาช่วยสร้าง
วัด ถ้าไม่มีปัจจัยก็ออกเดี่ยวออกแรง มาช่วยกันก่อสร้าง เพราะเห็น
คุณค่าของพระศาสนา เขาเห็นว่าตั้งแต่เข้าวัดมานี้ ทำให้เขาได้ปรับปรุง
ตัวเองขึ้นมาได้ ไม่ใช่ผมยกตัวว่าวิเศษ แต่อยากจะให้ข้อคิดสักหน่อย
ครับ
ถ้ายกตัวอย่าง พระเกจิอาจารย์ยิ่งเห็นได้ชัด หลวงปู่ขาว
อนาลโย พระอาจารย์ฝั้น อาจาโร เมื่อท่านยังมีชีวิตอยู่ทางภาคอีสาน
ท่านอยู่กลางป่า แต่ว่าตื่นเช้าขึ้นมา มีชาวกรุงเทพฯ อุตส่าห์ขับรถไป
จัดรถทัวร์ไป นั่งเครื่องบินไปหาท่าน หุงข้าวจากกรุงเทพฯ แล้วนั่ง
เครื่องบินไปรอ พอเช้าท่านออกบิณฑบาต ท่านจึงได้ข้าวที่หุงที่กรุงเทพฯ
ฉันครับ
ทำไมท่านทำได้ ศีลท่านดีครับ สมาธิท่านดี อำนาจศีลของ
ท่าน สามารถดึงดูดทรัพย์ไปหาท่านได้
พอท่านคิดจะสร้างวัด ก็มีคนเอาปัจจัยไปให้ ไปอ้อนวอนขอ
ถวายเสียด้วยซ้ำ หลวงพ่อรับไปเถอะ หลวงปู่รับไปเถอะ จะสร้าง
พระภาวนาวิริยคุณ 62 (เผด็จ ทั ต ต ชีโว)