一切語言部 (yīqiè yǔyán bù) และการพัฒนาของการอรรถาธิบายพระสูตร : หน้า 13/31

จี) 一切語言部 (yīqiè yǔyán bù) ในคัมภีร์ มัชฌ Sukripralucha ได้ปลูกชื่อ 一切語言部 (yīqiè yǔyán bù) ซึ่งอธิบายว่าเป็นนิ กายเยาสวาสติวา เพราะเป็นกลุ่มที่ เห็นว่า "สรรคสิ่งออยู่" ดังนั้นจึงต้องอรรถิบายเกี่ยวกับสรรคสิ่ง ส่วนใน คัมภีร์ 三論玄義 (สัน ลุ่น xúan yì) บันทึกว่า หลังจากพุทธิปปินพาน สามร้อยปี หลังจากมัลของพระเกษายืนตูระ เถวาได้รึมแบงออก เป็น 2 นิยาย ได้แก่ นิยายศิษย์เถรวาท และนิยายสวาสติวาท นิยายศิษย์เถรวาทถือพระสูตรเป็นหลัก ละทั้งพระอธิษฐานที่เป็น คัมภีร์ดีความพระสูตรไม่เห็นถึงความสำคัญของพระอธิรรม เนื่องจาก พิจารณาว่ามีความบกพร่องอยู่ ด้วยเหตุนี้ จึงทั้งพระอธิษฐานปิฏก รวมไป ถึงพระวินัยปิฏกด้วยเช่นกัน ฝ่ายนิยายสวาสติวาทถือพระอธิษฐานว่าเป็นที่สุด แต่ก็เผยแผ่ พระสูตรเหมือนกับนิยายศิษย์เถรวาทที่รับสืบทอดต่อมาจากพระมหา กัสสะปะจนถึงพระอุปคุปตา คาดว่าในสมัยของพระปรุณะได้เริ่มเน้น หนักในการเผยแผ่พระอธิษฐานมากกว่าพระสูตร จนกระทั่งในสมัย พระกถายายยนี้ประช พระอธิษฐานมีความรู้เรื่องอย่างมากในที่สุดจึงแตก ออกมาเป็นนิยายที่เน้นการอรรถาธิบาย (語言) โดยมีการตีความพระสูตร มากกว่านั้นหนักไปที่ร่งจำพระสูตร แต่ยังไม่ปกคลุ้งชื่อกัน — 一切語言 เป็นภาษาสันกฤต ในคัมภีร์ 三論玄義検集 (สัน ลุ่น xuán yì jiǎn yōu jì)