ภิกษุน : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 10 / 24

…นิมิตปรากฏแล้วทำอย่างไร พระทีฆภาณกาจารย์ทั้งหลาย กล่าวอย่างนี้ก่อนว่า "ก็เมื่อนิมิต ปรากฏแล้วดังนี้ ภิกษุนั้นจึงไปหาอาจารย์แล้วเรียนว่า "ข้าแต่ท่านผู้ เจริญ อารมณ์รูปอย่างนี้ปรากฏแก่ข้าพเจ้า" ฝ่ายอาจารย์อย่…

ในวิสุทธิมรรค ภิกษุที่พบกับนิมิตควรไปปรึกษาอาจารย์ และขึ้นอยู่กับคำแนะนำที่จะได้รับ อาจารย์ทั้งสองแบบมีวิธีแนะนำที่แตกต่างกันซึ่งอาจกระทบต่อการดำเนินการภาวนา พระทีฆภาณกาจารย์เสนอให้ใช้แนวทางที่อาจทำให

…ี้) ข้าพเจ้าไม่อาจเข้าเมตตาฌานนั้น ได้ เหตุอะไรเล่าหนอ ?" พระเถระแนะว่า "เธอจงหานิมิตดูเถิด อาวุโส" ภิกษุนั้นหา (นิมิต) ดูไปจึงรู้ความที่อาจารย์ถึงมรณภาพแล้ว ก็ทำเมตตาถึงผู้อื่นต่อไป จึงยังสมาบัติให้แน่วแน่…

เนื้อหานี้กล่าวถึงการเข้าเมตตาฌานและความสำคัญของการพัฒนาตนเองก่อนการแผ่เมตตาไปยังผู้อื่น โดยมีพระมหาเถระแนะนำให้หานิมิตและศึกษาเกี่ยวกับการเข้าเมตตาฌาน เพื่อไม่ให้เกิดการเบียดเบียนและสร้างความสุขให้กั

…น ก็แล (เมื่อเจริญไป) ในบุคคลเห็นปานนั้น อัปปนาย่อมจะสำเร็จเป็นแท้ [เจริญเมตตารวมแดน] แต่ (โยคาวจร) ภิกษุนี้ เป็นผู้ไม่ถึงซึ่งความพอใจด้วยความ

ในบทนี้มีการชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของการเจริญเมตตาให้ตนเองก่อน จากนั้นจึงควรแผ่เมตตาไปยังผู้อื่น โดยเน้นว่าทุกคนต้องการความรักและไม่ควรเบียดเบียนผู้อื่น การทำให้ตนนั้นเป็นที่รักและให้เกียรติผู้อื่นจะส

…ราแสดงธรรมแล้วก็ยังสำคัญเห็นเราเป็นผู้ที่พวกเขาจะพึงติดตาม (รบ กวน) อยู่นั่นเอง" ดังนี้ เพราะเหตุที่ภิกษุนั้นแม้ฟังธรรมครั้งก่อน แล้วก็ยังอยู่ที่นั่นเอง ไม่ปรารถนาจะ (ไป) ทำสมณธรรม (แต่) เพราะภิกษุนั้นถึงพร…

เนื้อหาเกี่ยวกับการแสดงธรรมของพระผู้มีพระภาคเจ้าถึงการฝึกสมาธิและการไม่ยึดติดในธรรม เพื่อให้ภิกษุสามารถบรรลุถึงพระอรหัตได้ การสนทนาทำนองนี้ทำให้เห็นถึงความสำคัญของการฝึกจิตให้มั่นคงและเกิดปัญญา รวมทั้

…ิหารที่เหลือมีกรุณาเป็นต้นเป็นตัวนำ โดย (ให้ถึง) จตุกฌานหรือปัญจกฌานในอารมณ์อื่น ๆ ด้วย" จึงตรัสแก่ ภิกษุนั้น (ต่อไป) อีกว่า "ดูกรภิกษุ เมื่อใดแล สมาธินี้เป็นธรรม อันเธอเจริญทำให้มากอย่างนี้แล้ว เมื่อนั้น เ…

เนื้อหาของพระโอวาทเน้นการเจริญสมาธิและการบ่มเพาะคุณธรรม เช่น เมตตาและกรุณา โดยมีการแนะนำให้ปฏิบัติสมาธิที่มีวิตกและวิจาร ก่อนที่จะลุถึงจตุกฌานหรือปัญจกฌาน พร้อมทั้งการใช้พรหมวิหารในการเจริญสมาธิและการ

… ส่วนความ (ต่อไป) นี้ เป็นความแปลก (ในอากาสานัญจาย ตนฌาน คือ) เมื่ออรูปาวจรจิตเกิดขึ้นอย่างนั้นแล้ว ภิกษุนั้น (เคย) เพ่งดวงกสิณด้วยฌานจักษุมาก่อนอยู่แล้ว ครั้น (กสิณ) นิมิตนั้นมาถูก การมนสิการด้วยบริกรรมว่า…

ในส่วนนี้ของวิสุทธิมรรคแปลกล่าวถึงความแปลกในอากาสานัญจายตนะ โดยเนื้อหาอธิบายถึงประสบการณ์ของภิกษุในการเพ่งพินิจอากาศและความรู้สึกที่เกิดขึ้นเมื่อกสิณถูกนำออกไป ภิกษุได้พยายามเข้าถึงสภาวะที่ไม่มีรูป ซึ

…น้าที่ 238 หรือมีรูปาวจรสมาบัติเป็นเครื่องอยู่เป็นสุขในทิฏฐธรรมก็ดี สัญญา เหล่านี้เรียกว่า รูปสัญญา ภิกษุนั้นเป็นผู้ก้าวล่วง คือล่วงเลยไปอย่างดี แล้วซึ่งรูปสัญญาเหล่านี้ เพราะเหตุนั้น จึงว่า "เพราะก้าวล่วงร…

บทความนี้กล่าวถึงการก้าวล่วงรูปสัญญาในพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะในบริบทของการปฏิบัติสมาธิและการพัฒนาจิต โดยที่ก้าวล่วงรูปสัญญาได้ช่วยให้พระโยคาวจรบรรลุอารมณ์ที่สูงกว่า การศึกษาเรื่องปฏิฆสัญญาเปิดสู่การเข้า

…าวแล้ว (ในอากาสานัญจายตนะ) เถิด แต่นี่เป็นความ แปลกกัน คือ เมื่ออัปปนาจิตนั้นเกิดขึ้นแล้ว (โยคาวจร) ภิกษุนั้น เห็นความรู้สึกที่เป็นไปอยู่ในอากาศด้วยนัยน์ตาวิญญาณัญจายตนฌานอยู่ ก่อนแล้ว ครั้นความรู้สึกนั้นมา…

เนื้อหานี้กล่าวถึงนัยที่สำคัญของอัปปนาในบริบทของอากิญจัญญายตนะ โดยอธิบายว่าการเกิดขึ้นของอัปปนาจิตนั้นทำให้บัณฑิตเห็นความรู้สึกในอากาศ อย่างไรก็ดี เมื่อมนสิการว่า “ไม่มี” ความรู้สึกนั้นก็หายไป ทำให้เห

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - - หน้าที่ 31 อย่างนั้น กรรมฐานยังไม่สำเร็จ ภิกษุนั้นพึงเจริญโดยสสัมภารวิภัติ เถิด [เจริญโดยสสัมภารวิภัติ (เจริญโดยสสัมภารวิภัติ) อย่างไร ? คือภิกษุนั…

เนื้อหาในวิสุทธิมรรคพูดถึงการเจริญกรรมฐานแบบสสัมภารวิภัติ ซึ่งภิกษุต้องทำอุคคหโกศลและมนสิการโกศล โดยเน้นที่กายคตาสติกรรมฐาน นิเทศถึงอาการต่างๆ ของมนสิการส่วนต่างๆ เช่น ผมซึ่งมีการตั้งจิตไว้ในปฏิกูลและ

…ูปปาตญาณ ความรู้ในเรื่องตายไปและได้ กำเนิดขึ้นแห่งสัตว์ทั้งหลาย พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสไว้โดยนัยว่า "ภิกษุนั้น ครั้นเมื่อจิตตั้งมั่น บริสุทธิ์สะอาด ไม่มีอังคณะ (ความคิดไปตามอำนาจความปรารถนา ?) ปราศจากอุปกิเล…

ข้อความดังกล่าวในวิสุทธิมรรคแสดงถึงความรู้เกี่ยวกับการตายและการเกิดใหม่ของสัตว์ โดยอ้างอิงถึงการพัฒนาจิตที่บริสุทธิ์ซึ่งสามารถนำไปสู่การบรรลุฤทธิ์หลายประเภท เช่น การเป็นคนเดียวหรือหลายคนได้ ซึ่งการทำส

…ั้น จะพึงทำด้วยวิธีใด พระผู้มีพระภาคเจ้าจะทรงแ ทรงแสดงวิธีนั้น จึงตรัสว่า "โส เอว์ สมาหิเต จิตฺเต - ภิกษุนั้น ครั้นเมื่อจิตตั้ จิตตั้งมั่นอย่างนี้แล้ว " ดังนี้ เป็นอาทิ [วินิจฉันคำ โส เอว์ สมาหิเต จิตฺเต เป…

เนื้อหาในบทนี้มีการวิเคราะห์วิธีการทำโยคะเพื่อบรรลุจตุตถฌาน โดยเริ่มจากการตั้งมั่นของจิตในขั้นตอนต่างๆ โดยอ้างถึงบทพระบาลี เช่น "โส เอว์ สมาหิเต จิตฺเต" และวินิจฉัยความหมายของคำต่างๆ เพื่อทำความเข้าใจ

…" นั้นคือ เพื่อส่วนหนึ่ง แห่งฤทธิ์ หรือเพื่อวิกัป (อย่าง) หนึ่งแห่งฤทธิ คำว่า "นำจิตมุ่งไป" ความว่า ภิกษุนั้น เมื่อจิตนั้นคือฌานอันเป็นบาทแห่งอภิญญาเกิดแล้ว ด้วยอำนาจแห่งการฝึกจิตมีประการดังกล่าวแล้ว นำบริก…

บทนี้เสนอความหมายและการศึกษาเกี่ยวกับฤทธิในพระไตรปิฎก โดยอธิบายการใช้จิตและการมุ่งไปสู่ฤทธิที่ต้องการ รวมถึงการฝึกจิตเพื่อให้เกิดอภิญญาและอิทธิ ชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของการเตรียมจิตให้พร้อมสำหรับการบร

…กรภิกษุทั้งหลาย หากภิกษุอาศัยฉันทะ ได้สมาธิ ได้ความที่จิตมีอารมณ์เป็นหนึ่งไซร้ นี้เรียกว่าฉันทสมาธิ ภิกษุนั้นยังฉันทะให้เกิด พยายามปรารภความเพียร ประคองจิตตั้งใจ เพื่อยังอกุศลบาปธรรมที่ยังไม่เกิดมิให้เกิดขึ…

บทนี้ศึกษาถึงอิทธิบาทซึ่งเป็นเครื่องนำพาไปสู่การบรรลุทางจิต โดยมุ่งเน้นที่ความสำคัญของฉันทะและการฝึกสมาธิในพระธรรมคำสอน การใช้ฉันทะและสมาธิร่วมกัน สามารถยับยั้งความไม่ดีเพื่อเข้าถึงสภาวะจิตที่สงบ นอกจ

… วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - [อธิษฐานด้วยญาณ] - หน้าที่ 122 ส่วนคำว่า "อธิษฐานด้วยญาณ" มีอธิบายว่า ภิกษุนี้นั้น ครั้น ยังธรรมอันเป็นภูมิ เป็นบท และเป็นมูล แห่งฤทธิเหล่านั้นให้ถึง พร้อมแล้ว เข้าฌานอันเป็นบา…

บทความนี้วิเคราะห์คำว่า 'อธิษฐานด้วยญาณ' ในวิสุทธิมรรค ซึ่งอธิบายกระบวนการที่ภิกษุใช้เข้าใจและสร้างอภิญญา โดยการเข้าฌานและบริกรรมซ้ำ จนสามารถบรรลุเป้าหมายที่ต้องการ มีการพูดถึงการเข้าฌานที่ไม่จำเป็นต้

…นรูปไหน " ครั้งนี้ พระผู้มีพระภาคเจ้า ตรัสกะบุรุษผู้นั้นว่า "เจ้าจงไป (ใหม่) พบภิกษุรูปใดก่อน จงจับ ภิกษุนั้นไว้ที่ชายจีวร พูดขึ้นว่า "พระศาสดารับสั่งให้หาท่าน" แล้วนำ มาเถิด" บุรุษนั้นจึง (กลับ) ไป จับที่ช…

ในบทนี้กล่าวถึงบุรุษที่ไปพบสวนมะม่วงของหมอชีวก อธิบายถึงการนำภิกษุไปกราบถวายพระพุทธเจ้า และการนิรมิตของภิกษุที่สามารถปรากฏได้ในอิริยาบถต่าง ๆ ทั้งยืน นั่ง พูด และนิ่ง รวมถึงการเปลี่ยนเพศให้มีความหลากห

…าถาโดยใช้เสียงมีทำนอง) ถาม ปัญหา ตอบปัญหา และระบบบาตร เย็บจีวร สุจีวรเป็นต้น หรือว่า เป็นผู้ใคร่จะทำภิกษุนิรมิตให้มีหลายอย่างต่างประการอื่น ๆ อีก (เช่น สูงเตี้ยอ้วนผอม) ก็ดี ท่านผู้มีฤทธิ์นั้นออกจากฌานอันเป…

ข้อความนี้พูดถึงการสร้างภิกษุในรูปแบบต่าง ๆ โดยการบริกรรมและอธิษฐานรวมถึงการทำกิจกรรมต่าง ๆ เช่น สวดบทพระบาลี และการเย็บจีวรหลายสีเพื่อสร้างภาพที่ดูเหมือนภิกษุหลายรูปแบบ โดยใช้กระบวนการทางจิต เพื่อให้

…สิ่งกำบังให้เปิดเผยบ้าง ทำสิ่งที่ ไม่มีอยู่ในคลอง (จักษุ) ให้อยู่ในคลอง (จักษุ) บ้าง ทำอย่างไร ? ก็ ภิกษุนี้ใคร่จะทำตนหรือคนอื่นก็ตาม ให้เป็นอย่างที่แม้ถูกสิ่งอื่นปิดบังอยู่ หรือแม้อยู่ในที่ไกลก็มองเห็นได้ …

ในบทนี้พูดถึงอาวิภาวปาฏิหาริย์ซึ่งเป็นฤทธิ์ของภิกษุที่ทำให้สิ่งดำเนินตามที่อธิษฐานและสามารถมองเห็นสิ่งที่ปิดบังได้ เช่น การที่พระพุทธเจ้าได้ทรงทำปาฏิหาริย์ขณะเดินทางจากเมืองสาวัตถีไปสาเกต โดยผู้คนทั้ง

…นัยที่กล่าวมาในติโรกุฑฑปาฏิหาริย์นั่นเอง อีกประการหนึ่ง แม้เพื่อจะลงในที่ ๆ เป็นโอกาส (คือที่เหมาะ) ภิกษุนี้ก็ต้องเป็นผู้ได้ทิพจักษุด้วย เพราะถ้าเธอลงในที่ไม่เป็นโอกาส (คือไม่เหมาะ) เป็นท่านอาบน้ำก็ดี เป็นป…

เนื้อหากล่าวถึงการเข้าสมาบัติในพระพุทธศาสนา โดยยกตัวอย่างคำกล่าวของพระเถระติปิฎกจุฬาภัยที่อธิบายถึงประโยชน์ของการปฏิบัติตามนัยในติโรกุฑฑปาฏิหาริย์ และความสำคัญของการใช้ทิพจักษุในการเลือกสถานที่ โดยหาก

…เอา ข้าศึกไปได้ ?) พระเถระเข้าจตุตถฌาน (ทันที) ลม (นั้น) ไม่อาจ ทำแม้แต่เส้นขน“ของท่านให้ไหว นัยว่า ภิกษุนอกนั้นพึงอาจทำปาฏิหาริย์ทุกอย่างตั้งแต่ต้นมาได้ แต่ถึงฐานะ (คือกรณีปล่อยลมนาสวาย) นี้เข้า จักไม่อาจเ…

ในเรื่องนี้แสดงให้เห็นถึงการต่อสู้ระหว่างพระเถระกับนาคราช โดยนาคราชพยายามที่จะทำร้ายพระเถระ แต่กลับพบว่าพระเถระมีฤทธิ์มากมายที่สามารถป้องกันตัวเองได้อย่างง่ายดาย นอกจากนี้ยังมีการเปลี่ยนร่างเป็นครุฑเพ

…อันมีอวัยวะใหญ่น้อยครบ มีอินทรีย์ (เช่นตาหู) ไม่พร่องขึ้นต่อหน้าพรหมนั้น ถ้าเธอผู้มี ฤทธิ์นั้นจงกรม ภิกษุนิรมิตก็จงกรมอยู่ในพรหมโลกนั้นด้วย ถ้าเธอ ผู้มีฤทธิ์นั้นหยุดยืน นั่ง นอน ภิกษุนิรมิตก็หยุดยืน นั่ง นอ…

การพรรณนาเกี่ยวกับความสามารถของภิกษุในการเดินทางไปยังพรหมโลก ผ่านการใช้เจโตปริยญาณและทิสสมานกายหรืออทิสสมานกาย โดยภิกษุจะสามารถรับรู้เสียงและจิตของพรหมได้ การนิรมิตกายตามความต้องการและการปฏิบัติในพรหม