ขวนขวายเรียนธรรมวินัย : หน้า 27/34

27 8. ขวนขวายเรียนธรรมวินัย "ธรรมะ" มี 2 นัย นัยที่ 1 หมายถึง ความดี ความถูกต้อง เช่น ความเมตตากรุณา ความอดทน ไม่หงุดหงิด ใจน้อย เป็นต้น ล้วนเป็นธรรมะ นัยที่ 2 หมายถึง ความจริงตามธรรมชาติ เช่น ความเกิด แก่ เจ็บ และตาย เป็นต้น ล้วนเป็นธรรมะ ธรรมะ จึงแปลว่า ความดีก็ได้ ความถูกต้องก็ได้ ธรรมชาติก็ได้ แล้วแต่กรณี คำสอนที่อยู่ในพระไตรปิฎก ว่าอะไรเป็นความดี อะไรเป็นความชั่ว ตลอดจนลักษณะธรรมชาติต่าง ๆ ที่กล่าวไว้ใน พระไตรปิฎก ล้วนเป็นธรรมะทั้งสิ้น "วินัย" คือข้อบังคับที่มีอยู่ในพระพุทธศาสนา ซึ่งกำหนดให้พระภิกษุต้องทำอย่างนั้นอย่างนี้ หรือไม่ให้ทำอย่างนั้นอย่างนี้ วินัยของชาวบ้านคือ ศีล 5 ข้อ วินัย ของสามเณร คือ ศีล 10 ขอ วินัย ของพระภิกษุ คือ ศีล 227 ข้อ เบินแบบท นอกนั้นแยกเป็น รายละเอียดในการปฏิบัติออกไปได้อีกถึง 21,000 ขอ นักกีฬาต้องซ้อมวิ่งก่อนลงสนาม แต่สนามที่ซ้อมวิ่งกับสนามที่วิ่งจริง ไม่เหมือนกัน สนามซ้อมวิ่งทำให้ชัน ให้วิ่งลำบาก กล้ามเนื้อจะได้แข็งแรงเร็วมีการยึดตัวเป็นพิเศษ ถึงเวลาวิ่งจริง ๆ จะไปได้เร็ว สติของคนก็เช่นกัน จะให้ได้ก็ต้องฝึก ฝึกแบบนักกีฬา แต่แทนที่จะเป็นสนามวิ่ง ก็ใช้ศีล 227 ข้อ ซึ่งแตกเป็น รายละเอียดถึง 21,000 ข้อ เป็นบทฝึก ฝึกหนักเข้า ๆ สติจะดี วินัยจึงมีไว้เพื่อควบคุมพระภิกษุไม่ให้เผลอสติ ถ้ารักษาวินัยอย่างเคร่งครัดในสมณเพศเรื่อยไป ย่อมมีโอกาสสำเร็จ เป็นพระอรหัน โดยง่าย แต่ถึงจะลึกออกมา ก็ยังเป็นคนมีสติดี สามารถทำการงานได้โดยไม่ผิดพลาด เพราะได้ฝึกสารวม ระวังมาก่อนนั่นเอง