ข้อความต้นฉบับในหน้า
13
ภาพนี้ ภาพหน้า
5. ป ท่านก็ สกล่าวว่างั้นนี้ก็จริง ถึงอย่างนั้น ในปฏิยายนี้ ข้าพเจ้างงมีความเห็นอยู่ อย่างนี้ว่า แม้เหตุนี้ โลกหน้าไม่มี เหล่าสัตว์ผู้ผิดเกิดขึ้น ไม่มี ผลวิบากของกรรมที่สัตว์ทำดี ทำชั่วไม่มี ฤ
ก. ดูกรพิศดาร ก็ปรยายซึ่งเป็นเหตุให้พิศยังคงมีความเห็น
อยู่ อย่างนี้ว่า โลกหน้าไม่มี เหล่าสัตว์ผู้ผิดเกิดขึ้นไม่มี ผลวิบก
ของกรรมที่สัตว์ทำชั่วไม่มี มีอยู่หรือ ๆ
ป. มีอยู่ ท่านก็ สภะ ๆ
ก. เปรียบเหมือนอะไร บพิตร ๆ
ดูกรท่านก็ สบมิ ตอามดมั ยุคลนโลหิตของข้าพเจ้าใน
โลกนี้ ที่เป็นคนม่า สัตว์ ลักษณะ พฤติผิดในกาม พูดเท็จ
พูดส่อเสียดย พูดคำหยาบ พูดเพื่อเจือ มา ไปด้วยความเพ่งเล็ง
คิดปลองร้ายผู้อื่น มีความเห็นผิด สมัยอื่นคนเหล่านั้นป่วย ได้รับทุกข์
เป็น•ไข้หนัก เมื่อใด ข้าพเจ้าง่า บัดนี้ คนพวกนี้จึงไม่หาย
จากป่วย เมื่อนัน ข้าพเจ้าเข้าไปหาคนพวกนั้น แล้วกล่าวอย่างนี้ ว่า
ท่านทั้งหลาย มีสมณพราหมณ์ พวกนี้มีวาทะอย่างนี้ มีทิฏฐิอย่าง
นี้ว่าบุคคลที่ฆ่าสัตว์ลักษณะพิษผิดในกาม พูดเท็จ พูดส่อเสียดย
พูดคำหยาบ พูดเพื่อเจือ มาไปด้วยความเพ่งเล็ง คิดปลองร้ายผู้อื่น
มีความเห็นผิด เบื้องหน้า แต่ตายเพราะกระจก ยอมนำถึงอบาย ทุกติ
วินิบาต นรก พวกท่านเป็นคนมาสัตว์ลักษณะพิษผิดในกาม พูดเท็จ พูดส่อเสียดย พูดคำหยาบ พูดเพื่อเจือ มา ไปด้วยความเพ่งเล็ง
คิดปลองร้ายผู้อื่น มีความเห็นผิด ถ้าคำของสมณะพราหมณ์พวกนั้น
เป็นจริง พวกท่านเบิ่งหน้า แต่ตายเพราะกระจก จักต้องเข้าถึง
อบาย ทุกติวิบัติ นรก ถ้เบิ่งหน้าแต่ตายเพราะกายแตก จักต้องเข้าถึง
อบาย ทุกติวิบาต นรก ซึ่ ฯ ฯ ฯ
(ป. เพิ่มเติมต่อ...)