การสนทนาเกี่ยวกับกรรมและโลกหน้า ภพนี้ ภพหน้า ฉบับเติมเต็ม หน้า 33
หน้าที่ 33 / 130

สรุปเนื้อหา

ในบทสนทนานี้ สมณะพรหมพูดถึงการเข้าใจกรรมและผลของการกระทำในชีวิตของสัตว์ ความเชื่อมั่นในโลกหน้าที่มีหรือไม่มีสัตว์ขึ้นอยู่กับการกระทำที่ดีหรือชั่ว บทสนทนายังเน้นถึงธรรมะและความศรัทธาในคุณค่าของการมีชีวิตอยู่และผลกรรมที่จะตามมาอย่างชัดเจน..

หัวข้อประเด็น

-กรรมและผลกรรม
-ความเชื่อในโลกหน้า
-ธรรมและจริยธรรม
-เสียงของสมณะพรหม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

31 ภาพนี้ ภาพหน้า ดูกรพิตร สมณะพรหมนั่นพูดใสเสนาสนะอันสงัดซึ่งอยู่ในป่า สมณะพรหมนั่นพูดนั้น เป็นผู้ไม่ประมาณ มีความเพียรส่งตนไปแล้วอยู่ในเสนาสนะนั้น ยังทิพยอัญญู มีทิพยอัญญู อนุบริสุทธิ์ ล่องจองของมนุษย์แล้วอมแลเห็นทั้งโลกนี้ทั้งโลกหน้าและเหล่าสัตว์ผู้เกิดขึ้น ก็โลกหน้า บุคคลจะพึงเห็นได้ด้วยประการนี้แห หามิฉะนั้นทีบิรตรทรงด้วยมักสนุนนี้ไม่ดูกรพิตร โดยปREนของบิรตรนี้แห ต้องเป็นอย่างนี้ว่าแม้เหตุนี้ โลดาวเมือ่เหล่าสัตว์ผู้เกิดขึ้นนี้มือ ผลวิกา ของกรรมที่สัตว์ทำดีทำชั่วมี 12. ท่านกัสปกล่าวอย่างนั้นก็จริง ถึงอย่างนั้น ในปริยายนี้ ข้าพเจ้าก็ยังคงมีความคิดเห็นอย่างนี้ว่า แม้เหตุนี้โลกหน้าไม่มีเหล่าสัตว์ผู้เกิดขึ้น ไม่มี ผลวิกา ของกรรมที่สัตว์ทำดี ทำชั่วไม่นู่ ดูกรพิตร ก็ปริยายดังนี้เป็นเหตุให้บิรตรยังคงมีความคิดเห็นอย่างนี้ว่า แม้เหตุนี้ โลกหน้าไม่มี เหล่าสัตว์ผู้เกิดขึ้น ไม่มี ผลวิกา ของกรรมที่สัตว์ทำดีทำชั่วไม่มี มีอยู่หรือ ๆ มิ่อย ท่านกัสปส พูดเหมือนอะไร บิรตร ๆ ดูกรท่านกัสป ข้าพเจ้าได้เห็นสมณะพรหมในโลกนี้ซึ่งเป็นผู้มีศีลส limpio ยธรรม ยงประสงค์จะมีชีวิตอยู่ ไม่ประสงค์จะตายยังปรารถนาความสุขกลิ่ยดความทุกข์ ข้าพเจ้ามีความคิดเห็นว่าว่า ถ้าท่านสมณะพรหมผู้มีศีล มีจริยธรรม พวกนี้จะพึงทราบอย่างนี้ว่า เมื่อเราตายไปจากโลกนี้แล้ว คุณงาม ความดีฉัน ซึ่งนี้ ไฉร บัดนี้ ท่านสมณะพรหมผู้มีศีล มีจริยธรรมพวกนี้ พึงดื่มยาพิษ พinge นำมาซึ่งความตาย หรือพิษ โจนลงไปในเหว
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More