การสำรวจชีวิตหลังความตายและกรรม : หน้า 35/130

ก็เพราะเหตุที่ท่านสมณพราหมณ์ผู้มีศีล มีจริยธรรม พวกนี้ไม่ทราบอย่างนี้ว่า เมื่อเราตายไปจากโลกนี้แล้ว คุณงามความดีมีฉะนั้นจึงยังประสงค์จะมีชีวิตอยู่ ไม่ประสงค์จะตาย ยังปรารถนาความสุข กัลยดาความทุกข์ ดูตรงท่านก็สุข ปรียายแม้นนี้แล้ว เป็นเหตุให้ข้าพเจ้ายังคงมีความหวังอยู่เช่นนี้ว่า แม้เพราะเหตุนี้ โลกหน้าไม่มีเหล่าสัตว์ผู้เกิดขึ้นไม่มี ผลวิบากของกรรมที่สัตว์ทำดีกำชั่วไม่มี ๑๓. ดูตรงพิธี ถ้าชั้นนั้น ตามภาพจักษุอุปมาถวายบพิษรบูรบผู้เป็นวิญญูชนในโลกนี้ บางพวกยอมtrarบเนื้อความของคำพูดด้วยอุปมา เรื่องเคยมีมาแล้ว พระหลายคนหนึ่งมีกริยา ๒๒ ปีรอยูได้ ๑๐ ปีหรืออายุได้ ๒ ปีรอยูคนหนึ่ง ตั้งครรภ์ฉวันที่ครอดครั้งนั้นพระมหานั่นทำกาลแล้ว จึงมาถูก่นได้พูดแม่เลียงว่าแม่ ทรัพย์ ข้าวเปลือก เงินทอง ทั้งหมดนั้นของฉัน แม่หามีส่วนอะไรในทรัพย์สมบัตินี้ไม่ ขอแม่จงมอบมรดกซึ่งเป็นของบิดาเกิด เมื่อเขาพูดอย่างนั้นแล้ว นางพราหมณีกล่าวตอบมาถว่านั้นว่า พ่อ ขอโทษรอจนกว่าจะคลอดเกิด ถาคลูกที่คลอดออกมาเป็นชาย เขาก็ได้รับส่วนหนึ่ง ถ้าเป็นหญิง ก็เป็นบุญบารมีของพ่อ แม่ครั้งที่สอง มาญพี่ได้พูดคะแม่เลียงอย่างนั้น ... แม่ครึ่งที่สอง นางพราหมณีนนก็ได้พูดคะแม่เลียงว่านั่น ผู้อื่นทรัพย์ ข้าวเปลือก เงินทองทั้งหมดในทรัพย์สมบัติ นั้นก็อที่ไม่ขอม่อมมอบรากซึ่งเป็นของบิดาเกิด ซึ่งเป็นของบิดาเกิดในที นางพราหมณีนั้นถือมืดเข้าไปในห้องน้องแหะ ท้อง เพื่อจะทราบว่าบุตรเป็นชายหรือหญิง