ข้อความต้นฉบับในหน้า
นางพราหมณ์ได้ทำสายตน ชีวิต ครรลองและทรัพย์สมบัติ เพราะนางพราหมณ์เป็นคนพาล ไม่ฉลาด แสงหามรดกโดยอุบาย ไม่แยบคายได้ถึงความพินาศ ฉันใด
บพิกรณ์ฉนันนั่นเหมือนกัน เป็นคนพาล ไม่ฉลาด แสงหาโลกนำด้วยอุบายไม่แยบคาย จัดลิงความพินาศ เหมือนนางพราหมณ์พูเป็นคนพาลไม่ฉลาด แสงหามรดกโดยอุบายไม่แยบคาย ได้ถึงความพินาศ ฉะนั้น
ดูกรพิรัณ สมณพราหมณ์ผู้มีศิล มิคลายธรรม ย่อมจะไม่บ่มผลที่ยิ่งไม่สุให้รับสุขและผู้เป็นบัณทิตย์ย่อมรอศอันสุขของสมณพราหมณ์ผู้มีศิลมีคลายธรรมแปลกกว่าคนอื่นๆ
คือว่า สมณพราหมณ์ผู้มีศิล มีคลายธรรมดำรงอยู่สันตกนานเท่าใด ท่านย่อมประสบบุญมากเท่านั้นและปฏิบัติเพื่อประโยชน์ เก่อกูล เพื่อความสุขเก่าคนเป็นอันมาก เพื่ออนุราคาระโฉก เพื่อประโยชน์เพื่อเก่อกูล เพื่อความสุขแก่เทวดาและมนุษย์ทั้งหมด
ดูกรบพิรัณโดยไรยานีนี้เลยต้องเป็นอย่างนี้ว่าม schon เพราะเหตุนี้
โลกหนามืออยู่เหล่าสัตว์ผู้เกิดขึ้นมีอยู่ ผลวิบากของกรรมที่สัตว์ทำดีทำชั่วมีอยู่ๆ
๑๔. ท่านกล่าวอย่างนั้นก็ดีจริง ถึงอย่างนั้น ในปริยายนี้ ข้าพเจ้ายังคงมีความเห็นอยู่อย่างนี้ว่าแม่เพราะเหตุนี้ โลกหน้าไม่มีเหล่าสัตว์ผู้เกิดขึ้น ไม่มีผลวิบากของกรรมที่สัตว์ที่ดีทำชั่วไม่มี
ดูกรบพิรัณ ค็ไปยายซึ่งเป็นเหตุให้บพิรัณยังคงมีความเห็นอยู่ อย่างนี้ว่าโลกหน้าไม่มีเหล่าสัตว์ผู้เกิดขึ้น ไม่มีผลวิบากของกรรมที่สัตว์ทำดีทำชั่วไม่มี ผลวิบากของกรรมที่สัตว์ทำดีทำชั่วไม่มี?