ข้อความต้นฉบับในหน้า
23. ดูรบพิเติร ถ้านั่นนั้น อาตมาภาพจี้กอุปถจักรวบพี่รบเป็นวิญญูชนในโลกนี้ บางพวก ย่อมทราบเนื้อความของคำพูดด้วยอุปมา
ดูรบพิเติร เรื่องเคยมีมาแล้ว พ่อค้กวีบนหมู่ใหญ่ มีเวียนประมาณพันเล่ม ได้เดินทางจากชนบทอันตั้งอยู่ในบูรพทิศ ไปยังชนบทอันตั้งอยู่ในปัจิมทิศ พ่อค้ากวีบนหมู่บ้านไปอย่างนี้ ฟืน น้ำ ไปไม้สด หมดเปลืองไปโดยรวดเร็วก็ในหมู่บ้านนั้นมีนายกองกวีและ 2 คน คนหนึ่งมีพวกเกวียน 500 เล่ม อีกคนหนึ่งมีพวกเกวียน 500 เล่ม ลำดับนั้น นายกองกวี 2 คนนี้ ได้ปรึกษากันว่า หมู่กวีบนหมู่ใหญ่มีเกวียนประมาณพันเล่ม พวกเราหล่านั้นไปรวมกันอยู่ หญ้า ฟืน น้ำ ไปไม้สด หมดเปลืองไปโดยรวดเร็ว ถ้าพวกเราาวจะแยกหมู่เกวียนหมู่ใหญ่นี้ออกเป็น 2 หมู่ คือหมู่หนึ่งมีเกวียน 500 เล่ม อีกหมู่หนึ่งมีเกวียน 500 เล่ม พ่อค้ากวีบนหมู่บ้านนั้นแยกหมู่เกวียนนั้นออกเป็น 2 หมู่แล้ว คือหมู่หนึ่งมีเกวียน 500 เล่ม อีกหมู่หนึ่งมีเกวียน 500 เล่ม นายกองเกวียนคนหนึ่งบรรทุกกุ้ง ปลา และน้ำเป็นอันมาก แล้วขบหมู่เกวียนไปก่อนเมื่อขบไปได้สองสามวัน หมู่กวีนนั้นได้บุรุษผิวดำ นัยน์ตาแดง ผูกสอดเล่ห์ฉลาด ทัดดอกกุญแจมีผ้าเปียก ผมเปียก แล้วนั่งอิงคงมีล้อเปื้อนตามสรวงทางมา ครับ แล้วจึงได้ถามนี้ว่า ดูรท่าน ท่านมาจากไหน ๆ
บำเจ้ามาจากชนบทนั้น ๆ
ท่านจะไปไหน ๆ
ไปยังชนบทนั้น ๆ
ในหนทางกันดารบ้างหน้า ฝนตกมากหรือ ๆ