ข้อความต้นฉบับในหน้า
10. ท่านกัสสปกล่าวอย่างนั้นก็จริง ถึงอย่างนั้น ในปรายนี้ข้าพเจ้ายังคงมีความเห็นอยู่เช่นนี้ว่า แม้เพราะเหตุนี้ โลกหน้านไม่มีเหล่าสัตว์ผู้พูดเกิดขึ้น ไม่มีผลวิบากของกรรมที่สัตว์ทั้งทำชั่วไม่มดิตุกรบพิตรก็ปรยายซึ่งเป็นเหตุให้ผลยงมีความเห็นอยู่อย่างนี้ว่าโลกหน้าไม่มี เหล่าสัตว์ผู้พูดเกิดขึ้น ไม่มี ผลวิบากของกรรมที่สัตว์ทำดีทำชั่วไม่มี มืออยู่หรือๆ
มีอยู่ ท่านกัสสปา
เปรียบเหมือนอะไร บ้ิตร
ดูฎท่านกัสสปา มิตร อำมาตย์ ญาติลาสโลหิตของข้าพเจ้าในโลกนี้เป็นคนงูวันจากการฆ่าสัตว์ลักษณ์ภัย ประพฤตผิดในกาม พุดเที่ยง ดื่มน้ำเมา คือสุขและเมริอันเป็นฐานแห่งความประมาณ สมัยอื่น คนเหล่านั้นป่วยได้รับทุกข์เป็นใช่นักเมื่อใดข้าพเจ้าเข้าไปหาคนพวกนั้นแล้วกล่าวอยู่นี้ว่า ท่านทั้งหลายมีสมณพราหมณ์ พวกหนึ่งมีวาทะอย่างนี้ มีทิฐิอย่างนี้ว่า บุคคลที่ ฎู่วุ่นจากการฆ่าสัตว์ ละทรัพย์ ประพฤติผิดในกาม พุดเที่ยง ดื่มนำเมามาคือสุขและเมริอันเป็นฐานแห่งความประมาณเบ้องหน้า แตตายเพราะกายแตก ย่อมเข้าสู่สุดโตสวรรค์ ถึงความเป็นสหายกับเทวาดำดั่งสี่ พวกท่านเป็นคุณเว้นจากการฆ่าสัตว์ ลักษ์ทรัพย์ ประพฤติผิดในกาม พุดเที่ยง ดื่มนำเมามาคือสุขและเมริอันเป็นฐานแห่งความประมาณ ถ้าคำของสมณะเพราะหมื่นพวกนั้นเป็นความจริง พวกท่านเบื้องหน้าแต่ตายเพราะกายแตก จักเข้าถึงสุดโตสิตโลกสวรรค์ ถึงความเป็นสหายกับเทวาดั่งสี่ พึงมาบอกเราด้วยวิธีไร