ข้อความต้นฉบับในหน้า
เมืองรูนั่นยังมีชีวิตอยู่ยู่ย่อมนเบากว่า อ่อนกว่าและควรแก่งานกว่า แต่เมื่อเขาทำกาลแล้ว ย่อมหนักกว่า กระดังกว่า และไม่ควรแก่ภารงานกว่า
ดูกรท่านก็สุข ปฏยายแม่นี้แลเป็นเหตุให้ข้าพเจ้ายังคงมีความหื่นอยู่เช่นนั้นว่า แม้เพราะเหตุนี้ โลกหน้านั้นไม่มี เหล่าสัตว์ผู้เกิดขึ้น ไม่มีผลลบของกรรมที่สัตว์ทั้งหลายทำไว้แล้วไม่มีๆ
๑๗. ดูกรพิทธ ถ้าเช่นนั้น, ตามภาพจังกูปุมถูกชุบวายพิทธบูชผู้เป็นวิญญชนในโลกนี้ บางพวกย่อมทราบเนื้อความของคำพูดด้วยอุปมา
ดูกรพิทธ เปรียบเหมือนรูปลูบเอาต chakra ซึ่งก้อนเหล็กที่ผาไว้วางย่ำ ไฟติบทั่ว ลูกโพล่งแล้ว ต่อมา เอาต chakra ซึ่งเหล็กนั้นซึ่งเย็นสนิทแล้ว เมื่อไรหนอจ้องเหล็กนั้นจะเบากว่า อ่อนกว่า หรือควรแก่การงานว่า คือว่าเมื่อไฟติบทั่วลูกโพล่งอยู่แล้ว หรือว่าเมื่อเย็นสนิทแล้ว
ดูกรท่านก็สป เมื่อได้ก้อนเหล็กนั้นๆ ประกอบด้วยไฟประกอบด้วยลาม่ไฟติทั่วลูกโพล่งแล้วเมื่อนั้น จึงจะเบากว่าอ่อนกว่าและควรแก่การงานว่า เมื่อได้ก้อนเหล็กนั้น, ไม่ประกอบด้วยไฟและไม่ประกอบด้วยลาม่เย็นสนิทแล้ว เมื่อนั้น จึงจะหนักกว่า กระดังกว่า และไม่ควรแก่การงานกว่า
ฉันนั้นแหละบพิธ เมื่อใด กายนี้ประกอบด้วยอาย ไออุ่นและวิญญาณเมือนนั้น ย่อมเบากว่า อ่อนกว่า ควรแก่งานกว่า แต่เมื่อใด กายนี้ไม่ประกอบด้วยอาย ไออุ่น และวิญญาณ เมื่อนั้นย่อมหนักกว่า กระดังกว่าไม่ควรแก่การงานกว่า
ดูกรพิทธ โดยปริยายของบพิทธนี้แล ต้องเป็นอย่างนี้ว่า แม่เพราะเหตุนี้ โลกหน้านี้มีอยู่เหล่าสัตว์ผู้เกิดขึ้นมีอยู่ผลวิบากของกรรมที่สัตว์ทำดียิ่งมีอยู่๕