การสนทนาระหว่างพระเถระและพระเจ้าพระอินทร์เกี่ยวกับความดีและโลกสวรรค์ : หน้า 90/130

ตรัสตอบว่าเพราะหลุมอาจจะไม่สะอาดมีกลิ่นเหม็น ปฏิกูล พระเถระทูลว่า มนุษย์ก็เป็นผู้ไม่สะอาดมีกลิ่นเหม็น ปฏิกูล สำหรับเทวดาทั้งหลาย พวกทำความดีที่ไปสู่อันดับโลกสวรรค์ จะกลับมาขออย่างไร. ๔. ตรัสว่า พระองค์เคยส่งคนที่ทำความดีว่าคสมบูรณ์บางพวกกล่าวว่าผู้ที่ทำความดีจะไปสู่สุคติโลกสวรรค์ ถึงความเป็นสหายของเทพชั้นดาวดึงส์ เมื่อต่านทุ่งท้องหลายไปเกิดเช่นนั้นแล้ว ขอกลับมาบอกด้วย พวกนั้นรับคำแล้ว ก็ไม่มีใครมาบอกเลยพระองค์จึงไม่เชื่อว่าโลกอื่นมีพระเถระกล่าวร้อยปีของมนุษย์เป็นคืนหนึ่งกับวันหนึ่งของชั้นเทพดาวดึงส์ ๓๐ ราตรี เป็น ๑ เดือน, ๑๒ เดือน เป็น ๑ ปี, ๑ พันปีพิษย์เป็นประมาณแห่งอายุของเทพชั้นดาวดึงส์. ผู้ทำความดีที่ไปเกิดในที่นั้นคิดว่า อีกสัก ๒ - ๓ วัน จะไปบอกพระเจ้าปายาสิยะมาบอกได้หรือไม่. ตรัสตอบว่ามาไม่ได้ เพราะเจ้าชายองค์ตายไปนานแล้วแต่ใครใครบอกแก่ท่านเล่าว่า เทพชั้นดาวดึงส์มีอายุยืนขนาดนั้น ข้าพเจ้าไม่ชื่อเลย. พระเถระว่าปรีบเหมือนคนที่เสี่ยงกุมแต่กำเนิด มองไม่เห็นอะไรเลย จึงกล่าวว่าขาวเขียวเหลืองแดงแสดไม่มี คนที่เห็นสีก็ไม่มี ดวงดาว พระจันทร์ พระอาทิตย์ไม่มี ไม่เห็นสิ่งนั้นจึงไม่มีดั่งนี้ ผู้้นจะชื่อว่าเกล่าหรือไม่. ตรัสตอบว่ากล่าวว่าไม่ชอบ. พระเถระจึงทูลว่าพระองค์ที่ปฏิเสธเรื่องเทพชั้นดาวดึงส์ก็เป็นเช่นนั้น.