การปลูกนาตามฤดูกาลและการเตรียมความพร้อมในการทำงาน : หน้า 87/132

17. ว่าด้วยการปลูกนาตามฤดูกาลที่สังไว้ นายท่านจะมีฤกษาภาระอันสำคัญ ไปแต่ฤกษาแต่เช้าก็ เมื่อท่านสั่งให้ปลูกในวันนั้น เราก็ต้องปลูกตามคำสั่งอย่างเคร่งครัด ถ้าหากเวลาน้อยอยู่ที่จะสั่งมา เราก็อาจจะปลูกกันไม่ทัน ก็ลองปลูกให้เต็มที่ ถ้าพอเป็นพอจะ ทำได้ก็สลับกันไปถม เรามาเดือดร้อนก็ไม่ควรซูนดแก่เตรียมถัง จะเห็นว่าขึ้เขียนหนังสือเล่มนี้เป็นคนรอบคอบมาก คงงานามากมาย จึงเก็บรายละเอียด ได้ดังขนาดนี้ เราเคยสอนลูกน้องได้อย่างก็เป็นไหม ถ้าเคยสอนไว้ก็จะมีไว้ในใจ แต่ถ้าไม่เคยบมรรลูกน้องไว้เลย ถึงคราวจะไปในนไปก็ไม่ได้ใจสักที เมื่อก่อนหลวงพ่อกอบไม่บุกว่า ทำไม แต่พอมาเจอหนังสือจรรยาบรรณนี้จึงเข้าใจว่า ที่สนทนานี้ทำไร้เราไม่ต้องใจ เพราะไม่ได้ทำอย่างที่ควรจะเป็นนั่นเอง เวลาจะไปไหนดี ๆ คือดี ๆ หรือว่ามีงานด่วน สิ่งที่ผู้ใหญ่ต้องการมาก นอกจากจะช่วยปลูกท่านตามเวลาแล้วก็จะ ต้องการความพร้อมของเราซึ่งเป็นผู้ติดตามนั่นเอง สมมติว่า ต้องออกเดินทางตอนตีสอง สำหรับหลวงพ่อว่าทำงานประจำวันเสร็จก็ดี คงจะส่งน้าเวลาเที่ยงคืน ต่อจากนั้นก็อาจจะทำวัตร เสร็จกราวเที่ยงคืนนี่สินทรหรณ์หรือที่หนึ่งแล้ว ถ้าจะนอนก็มีเวลาเหลือแค่ชั่วโมงเดียว ป้ากอรลับ เพราะเวลาน้อยเหลือ เกือบหยิบหนังสือมน้องก่อนเขียนเรี่ยนรอดไป ได้จริงแล้วการได้ลงสลักอันชั่วโมงจจเป็น เพราะเมื่อไปถึงก็แล้วต้องลงมือทำงานเลย แต่ถ้าผิดดามก็ไม่ไปนอนด้วย แล้วน่าก็ให้ระวังกันก็เดินไป พอถึงเวลาจวนตัวลง ถนนนี้มีนบด้วยอาการร่วงรี่ทั้งคู่ เดี๋ยวก็หลงมิอะไรบ้าง เสียงงานคนได้ ผู้ถอดตามหรือคุณน้องที่ต้องกระปริ้กะปร่าวุอยู่ตลอดเวลา ต้องคอยตระเตรียมทุกอย่างไว้ ให้พร้อม เช่นว่าถึงขึ้นมาอีกก่อนสัก ๒๐ นาที พอก็ ๑๕ นาที จะถึงเวลาเดินทาง เจ้าหน้าที่ขึ้นมาก็ให้ท่านรองนั่งด้วยปากท้องก็ โอวัติถินหรือกาแฟ พาหนะแท้ไข้ในกาเต็นเดินทางควรเช็ค ให้พร้อมอยู่เสมอ อย่างนี้จะดี บางครั้่งหลวงพ่อใดนัดดีเด็กเก่ง ๆ อย่างนี้มาช่วยงาน เมื่อจะเดินทาง ไปที่นั่นเพื่อทำงานเรื่องนั้น ๆ ค่วามที่ใจจ่ออยากบ้างจึงเตรียมเฉพาะเรื่องงานเท่านั้น ไม่ค่อย ห่วงเรื่องส่วนตัว ทำให้หลงลืมไม่ได้เคยไปฉันตามเวลาที่หมอส่ง เด็กเขาเตรียมเอาไปให้เสร็จไม่มฟร่อง ก็ยายไป กันยายน ๒๕๕๗ อยู่ในบุญ ๕๕