ฝันในฝัน วารสารอยู่ในบุญประจำเดือน กันยายน พ.ศ.2557 หน้า 102
หน้าที่ 102 / 132

สรุปเนื้อหา

บทความนี้พาเราทบทวนการเดินทางในชีวิตเปรียบเสมือนการโดยสารรถไฟ ที่มีผู้โดยสารหลากหลายซึ่งเชื่อมโยงกับความรักและความทรงจำ เมื่อเวลาผ่านไป ผู้คนต้องลงจากรถและทิ้งความคิดถึงไว้เบื้องหลัง. ผู้เขียนกระตุ้นให้เรามีความเพียรและสร้างความสมานฉันท์ในทีมที่เดินทางนี้ด้วยกัน.

หัวข้อประเด็น

-การเดินทางในชีวิต
-ความสัมพันธ์
-ความทรงจำและการสูญเสีย
-การใช้ชีวิตอย่างมีความหมาย

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ฝันในฝัน เรื่อง : หัวหน้าชั้น วิสิฐ พันธ์วิเศษรัตน์ [email protected] คอลัมน์นี้เฉพาะนักเรียนนอนบาสฝันในฝันวิทยาเท่านั้น ที่ใจเอิ้นความใฝ่ฝัน อันความเหมือนกัน ครับผม ณ.๓ พ.ย. ๕๗ เจ้าภู เข้ากลางใจ ลิขิตเอง เริ่มเปิด รถด่วนขบวนสุดท้าย สวัสดีครับ! นร.อุณาเวช เวลา เข้ากลาง เข้ากอง เข้าป่า ของพวกเราในช่วงเข้าพรรษา เหลือไม่ถึง เดือนแล้ว! จงปรารถนา ความเพียรต่อไปนะครับ เพื่อความของเราและมวลมนุษยชาติ แล้วก็ทำกันเป็นทีม เดินทางไปด้วยกันใน รถด่วนขบวนเดียวกัน! มีใครบางคนคงไว้ว่า "ชีวิตเหมือนกับการเดินทางโดยสาร รถไฟ มีสถานต่าง ๆ มีการเปลี่ยนเส้นทาง มีแม่ กระทั่งอุบัติเหตุ เร เชิญรถไฟขอนี้ต่อจากเธอ" คือกันนิด พ่อแม่คือคนดีที่สุดให้เรา และเรา เชื่อว่า ท่านจะเดินทางด้วยรถขบวนนี้กับเรา ตลอดไป แต่แล้วที่สถานนใดสถานนึง ท่านก็ ต้องลงจากไป ปล่อยเราไว้เพียงลำพังกับ การเดินทาง วันเวลาผ่านไปจะมีผู้โดยสารอืน ๆ ขึ้นมาบ้างเรื่อย ๆ หลายคนจะเป็นคนที่เรารัก และผูกพัน เป็นพี่ เป็นน้อง เป็นเพื่อน เป็นลูก เป็นหลาน หรือลูกเป็นสิ่งที่เรารักหลายคนลงรถไปกลางทาง ที่งั้นแค่ความทรงจำ ความอ้างว้างและความคิดถึงก็ยืนเป็นไว ชีวิตเราหลายคนจากไปอย่างที่เราไม่ทันสังเกต อยู่ในบุญ กันยายน ๒๕๔๙
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More