การกลับเนื้อกลับตัวในพระพุทธศาสนา วารสารอยู่ในบุญประจำเดือน กันยายน พ.ศ.2557 หน้า 92
หน้าที่ 92 / 132

สรุปเนื้อหา

บทความนี้กล่าวถึงการกลับเนื้อกลับตัวในพระพุทธศาสนา โดยเชื่อว่าทุกคนมีโอกาสในการปรับปรุงตัวเองให้ดีขึ้น การเกิดเป็นคนคือโอกาสในการแก้ไขความผิดพลาดและการดำเนินชีวิตตามธรรม เพื่อสร้างความสุขและลดความขัดแย้งในสังคม ทุกชีวิตล้วนอยู่ใต้วิถีธรรมและกรรมที่ตนทำ การให้เวลาแก่ผู้อื่นในการแก้ไขตัวเองถือเป็นแนวทางที่ดี ทั้งนี้ การถ่ายทอดแนวคิดที่ว่า “ทำดีต้องได้ดี” จะช่วยให้ผู้คนมีความปรองดองกันในสังคม โดยการนั่งสมาธิร่วมกันจะทำให้เกิดความเข้าใจและความรักระหว่างกัน.

หัวข้อประเด็น

-การกลับเนื้อกลับตัว
-ความเมตตา
-กฎแห่งกรรม
-การอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข
-การทำสมาธิ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

บางคนถึงเป็นคนเลว แต่ก็ยังไม่เลวสุด ฯ ผลของความเมตตาให้ไปเกิดเป็นสัตว์เท่านั้นแทนที่จะไปเป็นรถ ถ้าไม่เลวเกินไปจนกระทั่งเป็นสัตว์ร้าย ก็มาเป็นสัตว์เดรัจฉานอย่างที่พวกเราเห็น เช่น มด ปลวก เป็นต้น ๒) เกิดเป็นคนย่อมต้องการโอกาสกลับเนื้อกลับตัว พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงค้นพบว่า หลังจากที่รับโทษไปแล้ว พวกที่ไปคบกาและรับโทษพอสมควรแล้ว ก็มีโอกาสกลับมาแก้ตัวอีก ในระหว่างที่เกิดเป็นสัตว์ ถ้าจะมดระวังตัวดี ไม่ใช่สัตว์เกเร ความไม่ดีดีค่อย ๆ คลาดสายตไป พวกนี้มีโอกาสกลับมาเกิดเป็นคนอีก พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงพบ ว่าความมารไปเกิดเป็นสัตว์ และสัตว์ก็สามารถกลับมาเกิดเป็นคนได้ การเกิดเป็นคนทำให้โอกาสกลับมาแก้ตัวใหม่ ถ้ากลับเนื้อกลับตัวได้ ก็จะมีความสุขมากยิ่งขึ้น ไม่ต้องกลับไปเกิดเป็นสัตว์อีก แต่การกลับน้อกสัตว์ได้ั้นไม่ใช่คนบนคนนี้ไปให้เขาแต่ต้องปรับปรุงตัวเอง การดำเนินชีวิตในวิถีธรรมพูดจึงมีคำว่า “ทำดีต้องได้ดี ทำชั่วต้องได้ชั่ว” ดังนั้นผลของกรรมดีคือ เวลาที่ดีต้องได้รับการรับรอง บางส่วนผลของกรรมชั่วก็คือ เวลาที่ชั่วต้องลงโทษกันบ้าง แต่เมื่อพ้นโทษแล้วก็ให้โอกาสกลับตัวใหม่ เพราะทุกชีวิตในโลกนี้ยังดึงดูดอยู่อย่างใต้กฎแห่งกรรม คือกฎแห่งการรับผลกรรมทำที่ตน ๆ นั้นได้ทำไว้ในเอง ๓) ให้เวลาแต่คนแก้ไขตัวเอง พระพุทธศาสนาสอนให้มั่นทำความดีเรื่อยไป ส่วนที่เป็นความดีทำไปมาก ๆ ส่วนที่ยังไม่ดีปล่อยเวลาให้เขาได้มีเวลาแก้ไขตัวเอง เพราะคิดอย่างนี้ว่าพุทธแท้งนักย่อมไม่ทะเลาะกัน เพียงแต่ความเชื่อย่ำไม่ตรงกัน ต่างคนไปฝึกสมาธิให้ใจ ๆ พอใจแล้ว เดี๋ยวก็เห็นธรรมนำกันตรงกัน ๔) ใจใด ๆ จากความจริงทำให้เห็นความจริงตรงกัน ความที่คนในโลกนี้ต่างเป็นคนเหมือนกัน ทำให้ในเมืองครานี้สงบดีรักกันได้ เมื่อ นั่งสมาธิให้ใจ ๆ แล้วยิ้งก็เห็นตรงกัน ธรรมนิของใจที่จะอาจบรรลุสุขจะปรากฏขึ้นได้เองโดยธรรมชาติ เหนื่อยนักบรรลุสุขที่ไม่ว่าอยู่บนยอดเขา บนท้องฟ้า ในแม่น้ำ เมื่อแน่นามรวมกัน ก็อิ่มมีความเข้าใจกันได้ สิ่งนี้เป็นการสะท้อนให้เห็นว่า แม้ต่างศาสนา เราก็เป็นเพื่อนร่วมโลก เป็นเพื่อนนั่งสมาธิร่วมกันได้ ขอเพียงต่างคนต่างทำความดีให้มาก ๆ ส่วนข้อบกพร่องต่าง ๆ ปล่อยให้ต่างได้แก้ไขตัวเอง แล้วนั่งสมาธิไปทุกวัน พอขึ้นสมาธิใจใสก็จะอยากปรับตัวปรับใจเข้าหากันเอง เห็นตรงกันเอง ดังนั้น ถ้าจะอยากจะให้ชาวโลกอยู่ร่วมกันได้อย่างมีความสุข ไม่ขัดแย้งกัน ไม่เบียดเบียนกัน ก็ช่วยกันชาวโลกทั้งมนุษย์และเป็นเพื่อนนั่งสมาธิกัน თხვ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More